Dżem z kumkwatu: 7 przepisów kulinarnych

W Chinach, Japonii, Azji Południowej i południowej Europie rosną niesamowite cytrusy, których nazwa tłumaczy się jako „złota pomarańcza”. Najczęściej owoce nazywane są kumkwatem, ale zakorzeniła się również nazwa „kinkan” lub „fortunella”. Ta ostatnia nazwa jest bardziej popularna w europejskiej części kontynentu i pochodzi od nazwiska angielskiego kolekcjonera Roberta Fortune. W 1864 r. przywiózł z Chin ciekawy owoc. Niezwykły smak przypominający mandarynkę z lekką kwaskowatością, oryginalny wygląd i całkowita przydatność do spożycia wraz ze skórką dały cytrusowe uznanie. Wielu stało się prawdziwymi fanami orientalnego przysmaku, wymyślając z jego udziałem wiele pysznych przepisów, w tym dżem.

Funkcje złotego pomarańczy

Ojczyzną kumkwatu jest region Azji i Pacyfiku. Po sprowadzeniu rośliny do Europy z powodzeniem zakorzeniła się na wyspach Grecji, na Zakaukaziu. Owoce są uprawiane komercyjnie w wielu krajach, w tym w Japonii, Tajwanie, Indiach, Filipinach i Azji Południowo-Wschodniej.

Istnieje kilka rodzajów Fortunelli różniących się kształtem owocu. Ale na zewnątrz rośliny są bardzo podobne. Są to wiecznie zielone krzewy lub małe drzewa, które rosną bardzo wolno. Gałęzie są gęste, często wyposażone w kolce.

Kwitnienie jest podobne do mandarynki. Owoce są małe, owalne, nie większe niż 2,5 cm, na pierwszy rzut oka wyglądają jak podłużne miniaturowe pomarańcze. Na tym podobieństwa się kończą. W kumkwacie smak jest rozłożony jak na odwrót. Przyjęło się, że słodki miąższ chowa się pod gorzką skórką. Złota pomarańcza łamie stereotypy, bo jej skórka jest słodkawa, a masa w środku kwaśna.

Roślina daje ogromne plony. W zależności od gatunku dojrzewa od kilkuset do 3-4 tysięcy owoców rocznie.

Kumkwaty są spożywane na świeżo i przetwarzane na wiele przysmaków, w tym marmoladę, dżem i kandyzowane owoce. Wchodzi w skład niektórych likierów. Tworzy niesamowity dżem.

Skład i kalorie

Podobnie jak inne owoce cytrusowe, kumkwat może pochwalić się wysoką zawartością witaminy C. Zawiera prawie całą linię z grupy B, kwasy tłuszczowe omega-3,6,9, fitoncydy, olejki eteryczne, pektyny, enzymy, furokumarynę. Spośród minerałów przede wszystkim fosfor, potas, żelazo, miedź, wapń i cynk.

Świeże owoce są bezpiecznie klasyfikowane jako produkty dietetyczne, ponieważ zawartość kalorii nie przekracza 71 kcal. Ale szybko wskakuje do suszonych, suszonych i gotowanych z cukrem, zbliżając się do znaku 285 kcal.

Przydatne właściwości kumkwatu

Owoc ma działanie przeciwzapalne, przeciwpasożytnicze i przeciwbakteryjne. Miąższ jest używany nie tylko w postaci świeżej. W medycynie ludowej popularne są inhalacje ze skórkami kumkwatu. Olejki eteryczne są stosowane jako skuteczny środek do walki z niskim poziomem energii, depresją, załamaniami emocjonalnymi i skutkami długotrwałego stresu.

Kilka owoców dziennie może:

• wzmocnić odporność;
• obniżyć poziom cholesterolu;
• zacznij oczyszczać naczynia krwionośne z blaszek cholesterolowych;
• złagodzić ból stawów;
• poprawiają wygląd wzmacniając włosy, paznokcie i pobudzając regenerację komórek skóry;
• zwiększyć koncentrację;
• zmniejszyć stres emocjonalny;
• aktywować procesy metaboliczne.

Wysoka zawartość kwasu askorbinowego sprawiła, że kumkwat stał się naturalnym środkiem otrzeźwiającym. Kilka świeżych owoców, zjedzonych razem ze skórą, znacznie skraca czas wychodzenia z kaca. Aromatyczny olejek na bazie złocistej pomarańczy pomaga nie złapać wirusa podczas grypy, poprawia kondycję skóry, łagodzi syndrom chronicznego zmęczenia.

Korzyści z dżemu z kumkwatu

Przysmak gotowany jest bardzo krótko, poddawany jest lekkiej obróbce cieplnej, z wyjątkiem gęstych dżemów i marmolad. Zachowana jest główna masa witamin oraz struktura mikroelementów. Szkoda, że grupa B prawie się rozpada, ale poza tym wiele cech świeżego produktu pozostaje niezmienionych.

Zachowane zostają właściwości bakteriobójcze, tło emocjonalne jest ustabilizowane dzięki olejkom eterycznym, a kilka łyżek egzotycznego dżemu może znacząco pocieszyć, przywrócić wigor po ciężkim dniu. Kompleks mineralny w składzie owocu aktywuje pracę mózgu, wzmacnia układ odpornościowy, poprawia jakość pamięci.

Dżem przedłuża młodość dostarczając organizmowi witaminy E, która jest niezbędna do spowolnienia procesów starzenia, utrzymania elastyczności skóry, pięknych włosów i zdrowych płytek paznokciowych.

Jak wybrać kumkwat na dżem

Aby delikatność okazała się bogatym smakiem i była przechowywana przez długi czas, musisz wybrać tylko dojrzałe owoce. Jest mało prawdopodobne, że będą mogły ugryźć się przy ladzie, więc będziesz musiał skupić się na aromacie i wyglądzie. Owoce muszą być:

• bez uszkodzeń zewnętrznych;
• ciemne lub jasne plamy;
• ślady pleśni i zgnilizny;
• bogaty żółto-pomarańczowy kolor;
• po naciśnięciu lekko pod palcami.

Zbyt miękkie owoce są już przejrzałe, twarde są zerwane na zielono i nie dojrzewają. Osobliwością kumkwatu jest to, że podczas sztucznego dojrzewania owoc prawie traci swój niepowtarzalny aromat, jego smak staje się niewyraźny. Dlatego w samym soku należy szukać cytrusów. Wskazuje na to jasny charakterystyczny zapach z odrobiną świeżości, bez najmniejszego śladu winnego spirytusu.

Jak gotować dżem z kumkwatu: przepisy kulinarne

Jeśli zwykłe truskawki i maliny od dawna się nudzą, desery gruszkowo-jabłkowe są zmęczone, to czas zwrócić uwagę na niezwykły złoto-pomarańczowy przysmak. Starożytni nazywali to poetycko pokarmem mędrców, gotowali z miodem. Ale doskonale zastępuje go cukier, który jest znacznie tańszy i zmniejsza ryzyko reakcji alergicznych. Cytrusy są już silnymi alergenami.

W kuchni najczęściej wykorzystuje się świeże owoce, wprowadzając je do sałatek lub wykorzystując jako ozdobę gotowych dań. Po ugotowaniu kumkwat zyskuje wysoką zawartość kalorii i niezrównany smak, ale kilka łyżek wykwintnej delikatności nie zaszkodzi talii. Przepisów jest kilka, każdy ma swój własny smak, przygotowanie deseru jest bardzo proste.

Klasyczny

Zajmie 1 kg cukru i owoców, 0,5 litra wody. Kumkwaty są myte, suszone ręcznikiem i krojone w pierścienie. Nasiona usuwa się, kawałki owoców zanurza we wrzącym syropie cukrowym. Gotuje się je przez 5 minut przy ciągłym mieszaniu, następnie pojemnik na dżem odstawia się na 12 godzin.

Ważne: pianka musi zostać usunięta podczas gotowania. Psuje wygląd gotowego produktu.

Po drugiej sesji gotowania, która trwa 15 minut, gorącą masę natychmiast układa się w słoikach. Stopień gotowości sprawdzamy kroplą syropu na talerzu. Jeśli się nie rozprowadza i zachowuje swój kształt, to czas wyjąć delikatność z pieca.

bursztyn

Całe jagody w przezroczystym syropie wyglądają oryginalnie. W tym samym czasie do klasycznej receptury dodaje się sok pomarańczowy. Cukier i cytrusy są pobierane w równych proporcjach, sok jest wyciskany z 2 dużych słodkich pomarańczy. Wprowadza się go do syropu zamiast wody, słodką masę gotuje się przez 1-2 minuty, następnie owoce są tam ostrożnie opuszczane, nakłuwane w kilku miejscach drewnianą wykałaczką.

Uwaga: lepiej nie używać metalowych przedmiotów w procesie przygotowywania owoców cytrusowych. Ze względu na procesy utleniania przysmak może mieć nieprzyjemny posmak.

Za pierwszym razem mieszaninę gotuje się przez 15 minut przy ciągłym mieszaniu. Następnie pozwala się jej stać przez jeden dzień i powtarza się proces, gotując do miękkości. Zwykle wystarczy 20 minut na średnim ogniu. Gotowy dżem lekko rozciąga się z łyżki, a syrop nie rozmazuje się na spodku.

cytrynowy nastrój

Galaretowaty, orzeźwiający i zaskakująco piękny w wyglądzie ten przysmak będzie godnym dodatkiem do świątecznego przyjęcia herbacianego. Do gotowania potrzebujesz cukru i kumkwatu w równych ilościach. Do syropu wybierz 3 duże cytryny o grubej skórce. Cytrusy kroi się na połówki, usuwa się z nich kości i ostrożnie układa na kawałku gazy. Sok wyciskany jest z cytryn. Kumkwat umieszcza się na patelni z zagęszczonym dnem, warstwy posypuje się cukrem, polewa sokiem z cytryny i pozostawia na 3 godziny. Podczas naparu masę delikatnie miesza się 2-3 razy drewnianą szpatułką.

Po wypuszczeniu soku i rozpuszczeniu się cukru do połowy, patelnię umieszcza się na kuchence na 30 minut przy minimalnym nagrzewaniu. Nie można oderwać się od mieszania masy, cukier szybko pali się bez uwagi. Podczas gotowania ważne jest, aby usunąć wnękę na piankę. Bez przerywania gotowania owoce są wybierane z syropu łyżką cedzakową, a nasiona kumkwatu owinięte gazą są opuszczane na patelnię. Będą działać jak zagęszczacz, żelując masę. Sprowadza się do stanu lepkiego. Zajmie to około pół godziny. Następnie gazę usuwa się, plasterki cytrusów wracają na patelnię, a po 10 minutach gotowania przysmak układa się w słoiczki o małych kształtach.

Bukiet waniliowy

Oryginalna mieszanka smaków daje połączenie wanilii, kumkwatu i kropli likieru pomarańczowego. Można go zastąpić miętą, też będzie dobrze. Do gotowania weź:

• 1 kg cukru i owoców;
• 1 saszetka cukru waniliowego;
• 150 ml alkoholu;
• 1 litr wody.

Proces rozpoczyna się od dokładnego umycia owoców cytrusowych. Nie trzeba ich obierać, cienka pachnąca skórka tylko dodaje pikanterii. Jest całkowicie jadalna.

Owoce układa się w rondlu i zalewa wrzącą wodą przez 1 godzinę. Następnie kroi się je na połówki, kości usuwa się, zalewa wodą i doprowadza do wrzenia. Następnie wodę wlewa się do osobnego pojemnika, dodaje się do niej cukier i gotuje do rozpuszczenia. Następnie syrop wlewa się do połówek owoców i gotuje przez około 30 minut. Gdy tylko syrop zacznie się lekko rozciągać, dodaj wanilię, likier i natychmiast wyłącz kuchenkę. Przysmak jest mieszany i natychmiast układany w słoikach pod szczelnymi pokrywkami, aż zniknie zapierający dech w piersiach aromat.

Warto się zastanowić: dżem będzie dłużej przechowywany w sucho wysterylizowanych słoikach.

Mieszanka śliwek

Jeśli pozostałe przepisy dadzą złoty odcień dżemu, to po dodaniu śliwki zmieni kolor na szkarłatny. Wspaniały cytrusowo-śliwkowy przysmak ma lekki aromat kumkwatu i bogaty słodko-kwaśny smak z cierpką nutą.

Składniki: 0,5 kg owoców cytrusowych, śliwek żółtych i czerwonych, 1 kg cukru. Owoce są myte, drylowane, krojone na półpierścienie i posypane cukrem. Aby uzyskać sok wystarczy odczekać 2-3 godziny. Masę miesza się i wkłada do pieca na wolnym ogniu. Gotować w 1 porcji, wystarczy 25 minut. Nie musisz dłużej gotować, śliwka zamieni się w owsiankę. Dżem jest przechowywany w chłodnym miejscu.

Kumkwat z orzechami i rodzynkami

Baza to tradycyjna receptura o tych samych proporcjach i sposobie przygotowania. Różnica polega na dodatkowym składniku. Kawałki ciemnych rodzynek i orzechów bardzo ładnie prezentują się w złocisto-przeźroczystym syropie. Są dodawane w ciągu ostatnich 10 minut gotowania. Sekret tkwi w tym, że gotowego dżemu nie należy spożywać od razu. Powinien stać co najmniej jeden dzień, aby rodzynki i orzechy namoczyły się w syropie.

Dżem w powolnej kuchence

Możliwości techniczne pozwalają na przygotowanie deseru z o połowę mniejszą ilością cukru. Na 1 kg owoców weź 0,5 kg cukru i sok z 3 dużych pomarańczy. Składniki natychmiast wkładamy do miski. Kumkwaty można gotować w całości, w połówkach lub w krążkach. Czas gotowania wyniesie 40 minut w trybie „Gaszenie”. Po 20 minutach zawartość wymieszać, sprawdzając stopień przygotowania i uruchomić program dalej, aż do uzyskania żądanej gęstości.

Warunki przechowywania

Ważnym punktem przy ustalaniu terminu i warunków jest sposób gotowania. Jeśli przysmak był gotowany nie dłużej niż 10 minut, to trzeba go będzie zabrać do piwnicy lub na chłodny balkon. Idealną opcją na takie zwroty akcji jest dolna półka lodówki.

Dobrze ugotowany smakołyk w sucho wysterylizowanych słoikach można zostawić w spiżarni w temperaturze pokojowej lub umieścić w szafce kuchennej, ale z dala od pieca i elementów grzejnych.

Ciekawe fakty dotyczące Kumkwatu

Kumkwat to egzotyczny owoc dla mieszkańców europejskiej części. Należy do owoców cytrusowych, ale w przeciwieństwie do innych gatunków nie wymaga obierania, zjadana jest w całości. A także kumkwat:

• nazywany pokarmem mędrców ze względu na zdolność aktywacji mózgu;
• uważany za najmniejszy z rodziny cytrusów;
• ceniony za umiejętność rozweselania;
• świeży jest zalecany do żywienia dietetycznego;
• uprawiana w domu jako roślina ozdobna;
• stosowany jako środek przeciw kacowi;
• stosowany w kuchni, medycynie ludowej i kosmetologii.

Złocisty pomarańcz stopniowo staje się nie tylko egzotycznym, ale pożądanym składnikiem do robienia delikatnych przysmaków o słonecznym kolorze. Łyżka dżemu wprowadzi w dobry nastrój i uchroni przed przeziębieniem. I to jest ważny powód, aby przygotować taki deser na zimę według dowolnego z proponowanych przepisów.