Garcinia: co to za owoc i jak jest przydatny

Garcinia jest dzieckiem tropików, więc w Rosji roślinę można zobaczyć tylko w szklarniach lub w domach pasjonatów kwiatów.

Co to za owoc

Owoce garcynii są nie tylko całkowicie jadalne, ale także smaczne i są szeroko stosowane w potrawach przygotowywanych w krajach, w których rośnie ta roślina. Najbardziej znanym przedstawicielem tej rodziny owoców jest purpurowy mangostan, nieco mniej popularny jest czerwono-pomarańczowy cukierek i złocisty tamaryndowiec.

Jak to wygląda

Garcinia może być krzewem, ale najczęściej jest to wiecznie zielone drzewo o dość dużym wzroście, dorastające do 15–20 m, mniej więcej tej samej wysokości co 5–7-piętrowy dom. Jej liście mają gęstą strukturę. Z wierzchu są w kolorze soczyście zielonym, z dolnej są blade, a nawet matowe. Długość prześcieradła ok. 25 cm, szerokość ok. 10 cm.

Garcinia kwitnie mięsistymi kremowymi lub różowo-zielonkawymi pachnącymi kwiatami. Po kwitnieniu na drzewie tworzą się owoce, które wyglądają jak persimmon lub mała dynia – tak samo jasne, błyszczące i lekko spłaszczone od góry i od dołu. Wielkość każdego owocu wynosi około 5 cm, kolor skórki może się różnić w zależności od gatunku, a jest ich co najmniej 50: kambodżański – zielony lub jasnożółty, Livingston – jasnopomarańczowy, indyjski – fioletowy.

Pod skórką kryje się soczysty, delikatny miąższ, który również występuje w różnych kolorach – pomarańczowym, złotym i białym. Miąższ jest podzielony na cztery plastry, każdy ma małe kości.

Smak owoców jest soczysty, orzeźwiający, kwaskowato-słodki, balans kwasowo-słodki zależy od rodzaju.

Gdzie to rośnie

Wiecznie zielone drzewo garcynii rośnie w miejscach o klimacie tropikalnym – tam, gdzie jest ciepło i wilgotno. Występuje w krajach azjatyckich – Tajlandii, Malezji, Indiach, Afryce Południowej, Australii i na Wyspach Polinezyjskich. W XX wieku kultura została przeniesiona do południowej Europy.

Korzyści z owoców garcinii

Zarówno medycyna naukowa, jak i tradycyjni uzdrowiciele zauważają, że owoce tej rośliny mają bogaty zestaw właściwości leczniczych. Przede wszystkim jest to działanie przeciwzapalne i przeciwwirusowe. Tak więc dzięki ich stosowaniu wzrasta odporność, ułatwiony jest przebieg chorób sezonowych, a liczba powikłań po nich maleje.

Garcinia ma zauważalny wpływ na pracę jelit, przyspieszając wchłanianie pokarmu, perystaltykę oraz delikatnie usuwa toksyny i żużel. Dzięki temu normalizuje się metabolizm lipidów, węglowodany i tłuszcze są odpowiednio i szybko rozkładane, co pomaga tym, którzy chcą schudnąć, przyspieszyć ten proces.

Stwierdzono zdolność owoców rośliny do neutralizowania wolnych rodników. Ustalono, że dzięki garcynii poprawiają się wskaźniki hemoglobiny we krwi. Lekarze uważają, że owoce te zapobiegają rozwojowi nowotworów i zwyrodnieniu od łagodnego do złośliwego.

Owoce garcinii są również przydatne dla serca, utrzymując jego prawidłowy rytm i stabilizując ciśnienie krwi, zapobiegając chorobie wieńcowej. W przypadku osób starszych pomagają spowolnić pogorszenie widzenia związane ze zmianami nerwu wzrokowego związanymi z wiekiem, a także wspomagają widzenie o zmierzchu.

Owoce są przydatne dla kobiet nie tylko jako przekąska, mogą być stosowane jako składnik maseczek odżywczych, przeciwstarzeniowych, a dla nastolatków – jako środek na trądzik związany z wiekiem.

Co może zaszkodzić?

W stosowaniu owoców tego tropikalnego owocu najważniejsze jest, aby nie przesadzić, ponieważ, jak każdy niezwykły produkt, garcinia może powodować negatywną reakcję przewodu pokarmowego. Ponadto całkiem możliwe jest uczulenie na to. Z tego samego powodu dzieci do 5 roku życia, kobiety w ciąży oraz kobiety karmiące piersią nie powinny spożywać garcynii – istnieje możliwość przedostania się alergenów do organizmu dziecka.

Garcinia jest przeciwwskazana dla osób cierpiących na cukrzycę, a także choroby nerek i niewydolność wątroby.

Ze względu na dużą zawartość kwasu askorbinowego w owocach należy zachować ostrożność u osób, u których zdiagnozowano wrzód żołądka lub dwunastnicy, zapalenie żołądka o wzmożonej czynności wydzielniczej oraz zapalenie okrężnicy.

W przypadku depresji i chorób nerwowych owoce tropikalne mogą pogorszyć stan pacjenta, a stosowanie garcynii równolegle z lekami przeciwdepresyjnymi i uspokajającymi jest niepożądane.

Podczas przejadania się garcynii możliwe są nudności, ból brzucha i biegunka. Jeśli pojawią się takie znaki, przestań z niego korzystać.

Jak jeść garcinię

Świeży młody owoc garcynii ma miękką skórkę. Łatwo ciąć ostrym nożem. Najważniejsze, żeby nie zmiażdżyć soczystego środka. Będziesz musiał pokroić owoce na pół, a miąższ wyjąć deserem lub łyżeczką.

Możesz jeść tylko surową miazgę lub pokroić ją na kawałki i dodać do nich kostki lodu. Tak właśnie podaje się owoce w wielu restauracjach i kawiarniach w ojczyźnie garcynii – w Azji.

Garcinia doskonale „zaprzyjaźnia się” ze smakiem arbuza, papai, ananasa, winogron, melona, dzięki czemu staje się częstym składnikiem sałatek owocowych czy orzeźwiających napojów.

Co można przygotować z garcinii

Przyprawa powstaje ze skórki garcynii, którą suszy się na powietrzu z intensywną wentylacją lub w suszarce elektrycznej, a następnie rozdrabnia w młynku do kawy. Przyprawa ta dobrze komponuje się z daniami rybnymi, mięsem, ryżem, sałatkami, roślinami strączkowymi, ziemniakami.

Miąższ Garcinia ma lekko kwaśno-świeży smak. W krajach azjatyckich jest często używany w kuchni.

Sałatka z owoców morza

Konieczne jest posiekanie połowy strąka papryczki chili w cienkie pierścienie (pamiętaj, aby usunąć nasiona). Również – z pierścieniami – posiekaj połowę szalotki. Wymieszaj cebulę i chili w jednej misce.

Przygotuj sos, do którego obrana jest środkowa garcynia, rozgnieć blenderem, dodaj 20-30 ml białego wina, sól i trochę zagotuj, aby zagęścić – powinieneś otrzymać 50 g sosu. Możesz go zastąpić prostszym sosem: dodaj 2 łyżki soku z limonki do soku z jednej garcynii. Mieszankę chili i szalotki polać sosem, odstawić do zaparzenia masy.

Dalsze przygotowanie:

1. Przygotuj 10 krewetek królewskich: rozmroź, gotuj nie dłużej niż dwie minuty, zdejmij skorupkę i wyjmij przełyk.
2. Ugotuj 100 g piersi z kurczaka, pokrojonej w kostkę.
3. 100g świeżego ananasa pokroić w kostkę.
4. Pokrój 3-4 pomidorki koktajlowe na pół.
5. Usuń liście z trzech gałązek mięty.
6. W salaterce wymieszać krewetki z posiekanym filetem z kurczaka, ananasem, pomidorkami koktajlowymi, listkami mięty i doprawić sosem.

Sałatka owocowa

Na tropikalną sałatkę weź owoc garcynii i inne cztery owoce, najważniejsze jest to, że mają inny smak. Do wyboru papaja, kiwi, ananas, arbuz, dowolne cytrusy, pitahaya, banan, granat, jabłko.

Proces:

1. Owoce pokroić w plasterki, doprawić 2 łyżkami soku z cytryny na pół przygotowanym wcześniej syropem cukrowym (100 g cukru ugotować w 100 ml wody do całkowitego rozpuszczenia i odcedzić).
2. Dla smaku, aromatu i urody dodaj 2-3 listki mięty.

dżem garcinia

Z tego owocu nie da się zrobić dżemu, ponieważ jego miąższ jest tak delikatny, że po podgrzaniu traci kształt. A dżem jest niesamowity!

Proces gotowania:

1. Owoce obrać, usunąć pestki, posiekać miąższ, wymieszać z cukrem i odstawić, aby sok się wyróżniał. Na 1 kg miazgi potrzebne jest 0,5 kg cukru (najlepiej brązowego).
2. Ugotuj dżem na małym ogniu, ciągle mieszając. Gdy zacznie gęstnieć, dodaj łyżeczkę cynamonu.

Galaretka

Proces gotowania:

1. W pół szklanki świeżo wyciśniętego soku z mandarynki rozpuść żelatynę (łyżkę stołową).
2. Obierz i zmiksuj w blenderze sześć średnich owoców garcynii.
3. Wymieszaj puree z sokiem, w którym spuchła żelatyna, i rozpal ogień. Mieszając dodać miód, jego ilość zależy od smaku – tak jak lubisz. Kwaśni kochankowie mogą całkowicie obejść się bez miodu. Masę galaretkową doprowadzić do jednorodnego wyglądu.
4. Zdjąć z ognia, wlać do silikonowych foremek i wstawić do lodówki. Przed podaniem galaretkę można polać rozpuszczoną w kąpieli wodnej czekoladą.

Deser z twarogu

Proces gotowania:

1. Rozcieńczyć 30 g żelatyny w niewielkiej ilości wody, pozostawić do spęcznienia.
2. Wymieszać 600 g jogurtu (mleko, bez wypełniacza owocowego) z 200 g masy twarogowej, dodać 0,5 łyżeczki waniliny, zalać żelatyną, całą masę ubić blenderem, wlać do foremek (nie do góry, ale do połowy wysokości ) i wstawić do lodówki .
3. Gdy masa się zestala, garcinię oczyścić i przetrzeć przez sito lub zmiksować blenderem. Możesz dodać miód dla słodyczy.
4. Rozłóż puree garcinia z miodem na pierwszej warstwie masy jogurtowo-twarogowej i kolejnej warstwie jogurtu – teraz na wierzch formy. Na wierzch posyp startą czekoladą.

nektar garcynowy

Opcja 1: równo wymieszaj soki z garcynii, jabłka i arbuza.

Opcja 2: równo wymieszaj soki z garcynii i granatów, dodaj do smaku puree bananowe.

Opcja 2: wymieszaj soki kiwi, pitahaya, arbuz, garcinia w proporcji 2:2:2:1.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Garcinia ma zdolność usprawniania procesów metabolicznych i trawienia, pobudzania pracy jelit, działania przeczyszczającego, zmniejszania apetytu i spalania złogów tłuszczu, dlatego stosowana jest jako środek na odchudzanie. Jednocześnie, dzięki temu, że roślina jest źródłem witamin i naturalnych minerałów, w procesie odchudzania organizm człowieka nasyca się tymi dobroczynnymi substancjami.

Herbata odchudzająca
Suszone owoce garcynii pokroić na małe kawałki, wziąć łyżeczkę kawałków i wlać do szklanki wrzącej wody. Możesz również dodać suszone liście rośliny. Zaparzaj herbatę przez 10-15 minut. Ponieważ sam napój ma nienasycony smak, warto dodać przyprawy (imbir, cynamon, kardamon, cytryna, pomarańcza) lub suszone owoce, aby go poprawić.

Pij herbatę zarówno ciepłą, jak i zimną, od pół godziny do godziny przed posiłkiem. Najważniejsze, aby nie zapominać, że najlepszy efekt osiąga się przy niezbędnym przestrzeganiu zasad zrównoważonej diety i obciążeń sportowych.

Jak dorosnąć

Ponieważ garcinia rośnie w tropikach, ważne jest, aby stworzyć dla niej odpowiedni reżim temperaturowy w domu.

Przed sadzeniem trzymaj nasiona rośliny przez 30 minut w słabym, jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu. W przypadku gleby konieczne jest zmieszanie gleby ogrodowej z kompostem na pół – taka gleba jest najbliższa składowi bogatej, gruzełkowatej gleby lasów tropikalnych. Przykryj doniczkę zasadzonymi nasionami folią, konieczne jest rzadkie zwilżanie gleby – gdy wysycha.

Rośliny wylęgają się przez długi czas, być może pierwsze pędy pojawią się nie wcześniej niż 4-6 miesięcy po posadzeniu. Następnie usuń folię i codziennie spryskuj małą garcinię.

Lepiej przesadzić do dużej doniczki na stałe miejsce na wiosnę, kiedy jest ciepło i dużo słońca. Im większa instalacja, tym większa wymagana jest pojemność wolumetryczna. Do drzewa o długości około 1,2–1,5 m potrzebna jest doniczka o objętości około 20 litrów, lepiej, jeśli jest cięższa – wykonana z ceramiki, a nie z tworzywa sztucznego. Dno potrzebuje otworu drenażowego.

Na dno doniczki wyłożyć 2-3 cm żwiru lub keramzytu, a następnie wlać mieszankę gleby, do której ma zostać posadzone drzewo. Umieść go w pobliżu nasłonecznionego okna i podlewaj co tydzień, używając co najmniej 3-4 litrów osiadłej wody. Spryskaj liście między podlewaniami, aby utrzymać niemal tropikalną wilgotność.

W naturze garcynia rozrasta się do ogromnych rozmiarów, w domu lub mieszkaniu można uformować drzewo o wysokości nie przekraczającej 2 m, regularnie wyrywając szybko rosnące młode gałęzie.

Garcinia jest niezwykle rzadko atakowana przez szkodniki, ale uwielbia nawożenie nawozami organicznymi i azotem. Najlepiej karmić wiosną i latem, kiedy zaczyna się okres aktywnego wzrostu. Jesienią i zimą stwórz dla rośliny okres względnego spoczynku.

Na lato drzewo należy wynieść na świeże powietrze – balkon lub taras, osłonięty przed nagłymi podmuchami wiatru i przeciągami. Przy pierwszych prognozach spadku temperatury roślinę należy doprowadzić do upału.

fakty o owocach

1. W warunkach naturalnych garcinia aktywnie rośnie przez cały rok i owocuje dwa razy w roku.
2. Drewno jest bardzo atrakcyjne, obszyte pięknymi brązowymi żyłkami, praktycznie nie gnije, ciężkie i gęste. Z pni starych drzew, nie nadających się już do owocnikowania, wykonuje się meble, drzwi, obręcze do beczek.
3. Garcinia zawiera żywice zawierające brązowo-żółty składnik zwany ksantonem, dlatego używa się go do wytwarzania barwników.