Grzyby grzybowe: przydatne właściwości i przepisy

Grzyby miodowe są uważane za dość powszechne grzyby, z których przygotowywane są różne pyszne dania. Mogą być smażone, solone, marynowane, suszone itp. Rosną całymi rodzinami, więc z jednego miejsca można od razu zebrać cały kosz grzybów. Z tego powodu wielu grzybiarzy woli zbierać grzyby. Jeśli w lesie znaleziono kilka otworów, oznacza to, że gdzieś w pobliżu jest jeszcze cała grupa lub zaprzyjaźniona rodzina tego gatunku. Rzadko kiedy grzyb rośnie sam. Grzyby miodowe zaskakują swoją różnorodnością. Nawet doświadczony zbieracz grzybów może wprowadzać w błąd przy określaniu gatunku.

Jak wyglądają i gdzie rosną?

To są pieczarki. Zwykle, o prawdziwe, prawdziwe grzyby, grzybiarze wybierają się jesienią do lasu. Ich okrągłe czapki widać z daleka. Grzyby miodowe rosną w pobliżu starych, spróchniałych drzew, na spróchniałych pniach, w rejonie posuszu, zaczepów. Ale przedstawicieli rodziny można spotkać na łące, pod krzakami, na skraju lasu. Długość nogi miodowego muchomora wynosi zwykle 12-13 cm, niektóre gatunki mają frędzle na nodze lub, jak nazywa to wielu grzybiarzy, spódnicę.

Funkcje wyglądu

Prawdziwych przedstawicieli można wyróżnić następującymi cechami:

1. Mają wysoką nogawkę, która ma rodzaj pierścienia w połowie długości lub bliżej kapelusza.
2. Sam kapelusz ma zaokrąglony kształt przypominający parasol.
3. Powierzchnia kapelusza grzyba jest łuszcząca się.
4. Kolor czapki może być różny – od jasnożółtego do czerwonego.
5. Talerze na spodzie kapelusza mają kremowy lub bladożółtawy kolor.

Rodzaje

Znane są 34 gatunki grzybów, z których dokładnie przebadano tylko 22. Wszystkie są do siebie nieco podobne, ale każdy gatunek ma swoje własne cechy.

Istnieją prawdziwe grzyby i podróbki (fałszywe), jadalne i niejadalne. W artykule przyjrzymy się bardziej szczegółowo niektórym przedstawicielom rodziny i dowiemy się, jak odróżnić prawdziwy muchomor miodowy od „podróbki”.

W zależności od czasu wydania i znaków zewnętrznych można wyróżnić kilka najbardziej znanych typów:

• jesienny lub prawdziwy muchomor miodowy;
• lato;
• grube nogi;
• zima;
• wiosna;
• północny;
• bulwiasty;
• kurczący się;
• łąka;
• królewski itp.

Jesień
Gatunek ten nazywany jest prawdziwym lub prawdziwym przedstawicielem rodziny muchomorów miodowych. Zwykle wychodzi jesienią. Jeśli jesień jest ciepła, jest szansa na znalezienie masowych rodzin i obfite zbiory. Dla tego gatunku odpowiednie są zarówno zarośla liściaste, jak i iglaste. Grzyb można nazwać nieczytelnym, ponieważ potrafi pasożytować w różnych miejscach: nie tylko w pobliżu drzew, ale także w trawie i w pobliżu krzewów.

Nie jest trudny do rozpoznania, więc rozpozna go nawet początkujący grzybiarz. Czapka jest pomalowana na przyjemny żółtawy kolor, przypominający odcień miodu, może być bladopomarańczowy lub jasnobrązowy. Czapka jest ciemniejsza pośrodku. Na jego powierzchni znajdują się łuski, które z wiekiem mogą zanikać. Łodyga grzyba jest długa (8–10 cm).

Wielkość czapki młodego muchomora miodowego jest niewielka, jej średnica wynosi od 3 do 5 cm, kształt jest wypukły, okrągły, owinięty do wewnątrz wzdłuż krawędzi. Kapelusze dojrzałych grzybów otwierają się i powiększają, ich średnica może sięgać nawet 10 cm lub więcej.

Czapka jest gęsta, a jej miąższ ma białawy kolor. Grzyb ładnie pachnie. U dorosłego przedstawiciela miąższ czapki staje się szorstki, prawie nie nadaje się do jedzenia. Tych grzybów najlepiej unikać. Dojrzałe okazy są nie tylko bez smaku, ale mogą być również niezdrowe.

Odejście gatunków jesiennych jest powszechne w wilgotnych lasach brzozowych, osikowych, iglastych i innych. Początek wzrostu to sierpień, koniec wyjścia to pierwsze przymrozki. Optymalna temperatura dla grzybów tego gatunku wynosi + 10 ° C.

Północny
Praktycznie nie różni się od jesieni. To prawda, że u200bu200bgrzyb ma bardziej nasycony kolor kapelusza – jasnobrązowy i wygląda na mocniejszy na zewnątrz. Miejsca wzrostu – te pierwszego gatunku.

grubonogi
Sama nazwa mówi sama za siebie. Grzyb ma grubą nogę w porównaniu do gatunków jesiennych i północnych. Posiada również łuski na czapce, które są jasne. Gatunek ten nie występuje w całych rodzinach. Grzyby o grubych nogach rosną w małych grupach.

Czapka z grubymi nogami ma szeroki kształt, obniżony do dołu wzdłuż krawędzi. Jego średnica nie przekracza 10 cm, a kolor młodego osobnika jest inny – od jasnobrązowego do ciemnego. Są grzyby o grubych nogach i różowych kapeluszach. Z wiekiem kolor ciemnieje i staje się brązowy.

U młodych grzybów na nodze zawsze znajduje się „spódnica”, która znika w miarę wzrostu. Premiera zaczyna się w sierpniu i kończy we wrześniu.

Bulwiasty
Całkiem piękny grzyb z jasnym kapeluszem. Kolor czapki jest bogaty w brąz lub jasnożółty. U tego gatunku łuski znajdują się na całej powierzchni grzyba. Nogi mają bulwiasty kształt. Mogą rosnąć zarówno na drzewach, jak i na ziemi.

Okres wegetacji trwa od początku sierpnia do początku października. Grzyb preferuje zwalone drzewa, stare pniaki, zgniłe drzewa.

Kurczący się
Jest to gatunek bezpierścieniowy (lub, jak to się nazywa, dąb). Preferuje drzewa liściaste. Noga nie ma charakterystycznego znaku – pierścienia, więc można ją pomylić z fałszywymi przedstawicielami grzybów miodowych. Tylko doświadczeni zbieracze grzybów mogą zidentyfikować prawdziwego grzyba i go zebrać.

Miodowy muchomor można rozpoznać po innych charakterystycznych cechach: łuskach na kapeluszu i owłosieniu ciała, które są nieodłączne od prawdziwych przedstawicieli grzybów miodowych. Pieczarki zbierane są od lipca. Koniec kolekcji w październiku.

lato
Gatunek ten nie należy do prawdziwych grzybów, ale jest do niego bardzo podobny. Jest jadalny, więc trochę o tym porozmawiamy.

Kapelusz grzyba jest mały, nie przekracza 6 cm średnicy, kolor jasnożółty. Główną cechą tego gatunku jest obecność guzka. Powierzchnia nasadki jest gładka, prawie bez łusek. Łodyga jest krótsza niż u gatunków jesiennych.

Pieczarkę można zbierać od kwietnia. Gatunek ten owocuje przed nadejściem chłodów.

Zima
To także fałszywy, ale jadalny grzyb. Zewnętrznie nie różni się od prawdziwych przedstawicieli rodziny, woli zgniłe drzewa i zgniłe pnie. Swoją nazwę zawdzięcza zdolności do owocowania nawet w niskich temperaturach powietrza. Sezon wypuszczania ustalany jest od jesieni do wczesnej wiosny. Ale to nie znaczy, że możesz zbierać grzyby w 40-stopniowych mrozach. W tak zimną pogodę jest na etapie zawieszonej animacji, ale wraz z nadejściem pierwszej odwilży natychmiast zacznie się ożywiać.

Nie jest wybredny w wyborze miejsc wzrostu. Można go znaleźć w lesie, ogrodzie, parku itp. Z tego powodu gatunek zimowy z powodzeniem uprawiają Japończycy i Koreańczycy.

Ługowoj
Dotyczy to również fałszywych grzybów. Bardzo podobny do prawdziwych przedstawicieli rodziny, ten sam kolor i ten sam kształt kapelusza. Ale na nodze nie ma pierścienia, a na kapeluszu nie znajdziesz łusek.

Grzyb preferuje łąki i otwarte tereny z trawą. Można go zbierać od początku lata do końca jesieni.

Królewski
Zdegradowany do fałszywych grzybów. Ma dość osobliwy i spektakularny wygląd. Całe jego ciało, łącznie z nogą, pokryte jest łuskami. Ma kapelusz w kształcie dzwonu, preferuje spróchniałe kikuty i drzewa, zaczyna wychodzić w sierpniu, a kończy późną jesienią.

Jaka jest różnica między prawdziwymi grzybami a fałszywymi?

Jak odróżnić prawdziwych przedstawicieli rodziny o strukturze plastra miodu od fałszywych? Rozważ znaki właściwe dla prawdziwych grzybów:

1. Mają formację na nodze w postaci pierścienia lub jak to się nazywa – “spódnicy”.
2. Dobrze pachną.
3. W prawdziwych grzybach kapelusze są zawsze blade.
4. Powierzchnia czapek pokryta jest łuskami.
5. Płytki pod czapką mają bladożółty, zbliżony do białego lub kremowy odcień.

Skład i kalorie

Pieczarki miodowe to produkt niskokaloryczny. W 100 g jest tylko 17 kcal.

Warto wiedzieć! Głównym składem grzybów jest woda. Jego zawartość w grzybach wynosi 90%.

Oprócz wody grzyb zawiera:

• białka;
• minerały;
• włókno;
• tłuszcze;
• błonnik pokarmowy;
• węglowodany;
• disacharydy;
• popiół;
• monosacharydy.

Z przydatnych pierwiastków warto podkreślić aminokwasy, mikro i makroelementy, przeciwutleniacze. W szczególności skład grzyba obejmuje:

• witaminy z grupy B, A, E, C;
• fosfor;
• magnez;
• sód;
• potas;
• żelazo;
• wapń i inne.

Jakie są zalety grzybów

Dla kobiet

Podkreślmy główne punkty użyteczności grzybów dla kobiecego ciała:

1. Produkt jest niskokaloryczny, więc nie przytyje z nim zbędnych kilogramów.
2. Pomaga w dietach i dniach postu.
3. Usuwa nadmiar tłuszczu z organizmu.
4. Normalizuje układ nerwowy, pomaga w stanach lękowych i bezsenności.
5. Wspomaga tworzenie nowych komórek dzięki swojemu składowi.
6. Wzmacnia naczynia krwionośne.
7. Korzystnie wpływa na stan skóry, paznokci i włosów.
8. Usuwa toksyny z organizmu.
9. Pomaga przy zaparciach.
10. Zapobiega rozwojowi nowotworów złośliwych, w szczególności gruczołów sutkowych.

Dla mężczyzn

Grzyby mogą całkowicie zastąpić pełny lunch lub kolację, pomimo ich niskiej zawartości kalorii. Grzyby miodowe są dość pożywne.

Wiadomo, że grzyby z tej rodziny obniżają poziom cholesterolu we krwi. Zawierają wystarczającą ilość białka niezbędnego dla silniejszego seksu do utrzymania tkanki mięśniowej. Grzyby pozytywnie wpływają na pracę serca.

Podczas ciąży

Grzyby miodowe można jeść w czasie ciąży, ale z umiarem i tylko gotowane lub duszone. To pożywny i zdrowy produkt, który nasyci organizm kobiety brakującymi minerałami, mikro i makroelementami, witaminami.

Podczas karmienia piersią

1. Podczas laktacji jedzenie grzybów jest dozwolone, ale musisz przestrzegać zasad:
2. Nie nadużywaj grzybów.
3. Lepiej kupować grzyby uprawiane na farmie.
4. Nie można jeść marynowanych grzybów, należy również odmówić solonych.

Ważny! Pieczarki można jeść już od 4 miesiąca życia. Do tego czasu nie ryzykuj.

Dla dzieci

Należy od razu zauważyć, że dopóki dziecko nie ukończy 7 lat, nie trzeba mu dawać grzybów. Mogą powodować dyskomfort i niestrawność. Ale po 7 roku życia grzyby w ograniczonych ilościach przyniosą korzyści dzieciom.

Grzyby miodowe są zdolne do:

• poprawić widzenie;
• aktywować zdolność do pracy mózgu;
• wzmocnić odporność;
• znormalizować układ nerwowy.

Kiedy chudniesz

Podczas prowadzenia diet szczególnie poszukiwane są grzyby. Ich kaloryczność, nawet po usmażeniu, nie przekracza 22 kcal na 100 g. Z tego powodu osoby odchudzające się mogą bezpiecznie jeść grzyby na obiad i kolację. Jednocześnie ważne jest, aby dana osoba nie miała problemów z trawieniem, ponieważ grzyby mogą być trudne do strawienia przez organizm.

Czy grzyby marynowane są przydatne?

Niektórzy błędnie twierdzą, że marynowane grzyby nie są korzystne dla ludzi. To stwierdzenie jest błędne. Jeśli porównamy skład świeżego grzyba z marynowanym, nie będzie między nimi dużej różnicy. Zaletą grzybów marynowanych jest to, że są łatwiej przyswajalne przez organizm i praktycznie nie zawierają tłuszczu. Minus – wysoka zawartość węglowodanów. Ale produkt pozostaje użyteczny, pożywny i bardzo smaczny.

Czy można jeść grzyby z dną moczanową?

Grzyby miodowe na dnę moczanową mogą być włączane do diety, ale w niewielkich ilościach. Grzyby praktycznie nie zawierają puryn, więc ten gatunek, wraz z boczniakami, uważany jest za produkt zatwierdzony dla pacjenta. Możesz jeść duszone i gotowane grzyby, odmawiając solonych i marynowanych.

Ważny! W okresie zaostrzenia choroby grzyby należy wyrzucić.

Zastosowanie w medycynie

Grzyby są używane przez tradycyjnych uzdrowicieli. Z ich grzybni przygotowywany jest specjalny rodzaj chleba dla chorych na cukrzycę. Grzyby służą jako środek przeczyszczający. Udowodniono, że miazga grzybowa jest w stanie pokonać gronkowce i pomóc w eliminacji bakterii E. coli z organizmu. Grzyby miodowe są również przydatne do promieniowania radioaktywnego.

Grzyby miodowe są stosowane w medycynie jako antybiotyki i środki przeciwbólowe. Wiadomo, że nalewka alkoholowa przygotowana na bazie miodów może usunąć brodawkę. Biorąc napar wewnętrznie, dodając do niego trochę miodu, możesz poradzić sobie z infekcjami wirusowymi i wzmocnić układ odpornościowy.

Szkody i przeciwwskazania

Nie ma specjalnych przeciwwskazań do stosowania grzybów, ale nie należy ich spożywać np. w nocy, ponieważ jedzenie jest ciężkie. Osoby cierpiące na:

• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
• niewydolność nerek;
• alergie;
• nadciśnienie.

Grzybów nie należy również podawać dzieciom poniżej 7 roku życia.

Objawy zatrucia grzybami

Zatrucie mogą powodować nie tylko trujące okazy, ale także jadalne. Przyczyną zatrucia może być niewłaściwe przechowywanie lub przygotowanie.

Znaki pojawią się prawie natychmiast lub kilka godzin po ich zjedzeniu:

• nudności i wymioty;
• ból w jelitach i żołądku;
• biegunka;
• zgaga i odbijanie;
• złe przeczucie;
• bóle głowy;
• wzrost temperatury do 38°C;
• tworzenie się gazu.

Jak przechowywać grzyby

Rozważ okres przydatności do spożycia świeżych, solonych, marynowanych grzybów.

Świeży

Świeże grzyby można przechowywać w lodówce nie dłużej niż 5 godzin. Ważne jest to, że można je przechowywać tylko w postaci surowej. Jeśli grzyby zostały oczyszczone, należy je natychmiast ugotować.

Słony

Okres przydatności do spożycia pieczarek solonych zależy od sposobu ich solenia. Metodą solenia na gorąco można przechowywać grzyby w lodówce do jednego roku, na zimno – nie dłużej niż 6 miesięcy.

Optymalny reżim temperaturowy wynosi + 5 ° C. Niższe temperatury mogą zamrozić grzyby, powodując ich utratę wartości. Gdy temperatura wzrośnie, mogą stać się kwaśne i nie nadają się do jedzenia.

Konserwowy

Właściwe przygotowanie pieczarek do marynowania oraz konsekwentny proces konserwacji pozwala na utrzymanie pieczarek w tym stanie nawet do 12 miesięcy. Jeśli słoiki były zamknięte zwykłą plastikową pokrywką, ich okres przydatności do spożycia wynosi sześć miesięcy. Pieczarki smażone w puszkach, wypełnione olejem, należy przechowywać nie dłużej niż sześć miesięcy.

Optymalna temperatura to +5°C. Można je przechowywać w ciemnym, chłodnym miejscu, dzięki czemu nie ma konieczności korzystania z lodówki. To prawda, więc okres zostanie skrócony do 3 miesięcy.

Czy można zamrozić?

Zamrażanie grzybów jest uważane za najbardziej idealną metodę przechowywania. Aby to zrobić, grzyby należy najpierw posortować, wyeliminować zanieczyszczenia, odciąć dolną część od łodygi. Jeśli instancja jest duża, musisz usunąć z niej powłokę.

Nie myj grzybów przed zamrożeniem! Mogą się trzymać razem. Jeśli nie można uniknąć mycia, konieczne jest dokładne wysuszenie grzybów przed wysłaniem ich do zamrażarki.

Powinien wiedzieć! Zamroź grzyby w plastikowych torebkach lub pojemnikach.

Optymalny reżim temperaturowy to minus 22°C. Z zastrzeżeniem wszystkich warunków prawidłowego przechowywania, grzyby w zamrażarce mogą leżeć do sześciu miesięcy, zachowując przy tym swoją wartość i użyteczne właściwości.

Pieczarki miodowe, które wcześniej zostały poddane obróbce cieplnej, można zamrażać do jednego roku.

Czy można wysuszyć?

Jedną z metod przechowywania jest suszenie grzybów. Pod względem smaku i użyteczności suszone grzyby nie ustępują kiszonym. Minus – “nieprzedstawialny” wygląd.

Suszone grzyby przechowuje się w pojemnikach lub szklanych słoikach. Pojemnik jest szczelnie zamknięty. Suszone grzyby można przechowywać w płóciennych torbach, o ile przestrzeń do przechowywania jest sucha.

Ważny! Grzyby należy sprawdzać raz w miesiącu pod kątem błędów. Jeśli tak się stanie, grzyby należy opłukać i wysuszyć w piekarniku w temperaturze + 70 ° C.

Okres ważności to jeden rok.

Jak prawidłowo czyścić grzyby

Aby ułatwić domowy proces czyszczenia grzybów w domu, należy rozpocząć selekcję już podczas zbierania grzybów, pozbycia się śmieci, zgniłych i robaczych okazów. Odetnij dolną część od nóg zdrowego miodowego muchomora, usuń igły iglaste, liście, brud itp. Zdejmij kapelusz z filmu.

Ważny! Po przybyciu do domu musisz natychmiast ponownie posortować. Jeśli sortowanie operacyjne nie jest możliwe, grzyby należy umieścić w wodzie, dodając do niej kwasek cytrynowy i sól.

Do czyszczenia potrzebny będzie nóż, gąbka i durszlak.

1. Najpierw oddziel czapki od nóg.
2. Brud czyścimy nożem.
3. Usuń uszkodzone części.
4. Ramkę pod czapką zmywamy wodą lub usuwamy nożem.
5. Moje grzyby i zacznij gotować.

Jeśli planujesz je wysuszyć, nie powinieneś ich myć!

Co można ugotować z grzybów: przepisy kulinarne

Kawior

Do gotowania potrzebujemy:

• grzyby miodowe – 400 g;
• kilka zielonej cebuli;
• olej słonecznikowy – 2 łyżki stołowe;
• cebula – 1 cebula;
• ocet – 1 łyżka;
• sól i pieprz – według uznania gospodyni.

Gotowanie:

1. Sortujemy grzyby miodowe, myjemy i myjemy.
2. Czas na gotowanie. Patrzymy na gotowość. Może to zająć mniej czasu. Następnie spuszczamy wodę.
3. Pieczarki wysyłamy do smażenia na oleju, aż cały płyn wyparuje.
4. Usuń z ognia i ostudź.
5. Smażone grzyby wysyłamy do maszynki do mięsa i przepuszczamy przez nią.
6. Cebulę siekamy i smażymy na tej samej patelni i na tym samym oleju, na którym smażyły się grzyby.
7. W razie potrzeby dodaj pieprz, sól. Na kilka minut przed gotowością dodaj posiekaną zieloną cebulę i wlej ocet. Dokładnie wymieszaj składniki.
8. Wymieszaj smażoną cebulę z mielonymi grzybami i dokładnie wymieszaj wszystkie składniki.
9. Przygotowujemy słoiki: sterylizujemy je wraz z pokrywkami. Układamy kawior.
10. W osobnej misce podgrzej, można powiedzieć – podgrzej, olej roślinny.
11. Zalej słoiki kawioru gorącym olejem, aby przystawka była całkowicie pokryta olejem. Zakasać.
12. Kawior przechowujemy w lodówce lub w chłodnym i ciemnym pomieszczeniu.

zupa

Do gotowania potrzebujemy:

• grzyby miodowe – 300 g;
• marchewka – 1 szt. średni rozmiar;
• ziemniaki – 2 szt .;
• cebula – 1 cebula;
• lawrushka – 1 liść;
• olej roślinny – 1 łyżka;
• ziarna pieprzu – 4 szt .;
• sól – według uznania gospodyni.

Grzyby na zupę są pobierane w średnich lub małych rozmiarach, aby nie były krojone, ale pozostawiane w całości. Okaże się zarówno piękna, jak i smaczna. Do zupy można dodać inne składniki, takie jak kasza pęczak lub inne zboża, makaron. Zupa będzie coraz bogatsza.

Gotowanie:

1. Myjemy i myjemy grzyby. Wkładamy je do osobnej patelni, następnie napełniamy wodą, solą i gotujemy na gazie. Gdy tylko woda zacznie się gotować, wyjmij naczynia z kuchenki i spuść wodę. Napełnij nową porcją wody i poczekaj, aż warzywa się ugotują.
2. Drobno posiekaj cebulę. Trzy marchewki na tarce z dużymi lub średnimi goździkami.
3. Tak przygotowaną cebulę i marchew podsmażyć na oleju.
4. Pokrój ziemniaki na dowolne kawałki, najlepiej średniej wielkości kostki.
5. Smażone warzywa i posiekane ziemniaki wysyłamy na patelnię. Włącz gaz i gotuj.
6. Czekamy, aż woda się zagotuje, następnie zmniejszamy ogień, solimy, wrzucamy pieprz do garnka i gotujemy dalej, aż wszystkie składniki będą gotowe.
7. Jak tylko wszystko będzie gotowe, wyłącz gaz i zostaw zupę na rozgrzanym piecu. Zajmie to nie więcej niż 10 minut. Możesz dodać zieleninę do zupy, okaże się jeszcze bardziej apetyczna.
8. Podajemy do stołu.

Sałatka

Do przygotowania sałatki potrzebne będą:

• grzyby miodowe – 300 g;
• jajka – 3 szt .;
• ziemniaki – 200 g;
• szynka – 300 g;
• jogurt – 150 g;
• zielona cebula – 30 g;
• pieprz do smaku;
• sól – według uznania gospodyni.

Gotowanie:

1. Moje grzyby, oczyść, napełnij wodą i wyślij na pół godziny do wrzenia. Spuszczamy przegotowaną wodę i napełniamy grzyby nową świeżą wodą. Włóż patelnię z powrotem na gaz i gotuj przez kolejne 15-20 minut.
2. Ugotuj ziemniaki i jajka. Następnie myjemy je i kroimy na małe kawałki lub kostki. Szynkę pokroić w dowolną kostkę.
3. W salaterce najpierw rozłóż jajka na równą warstwę, w razie potrzeby posol i pieprz.
4. Na jajka nakładamy warstwę posiekanych ziemniaków, ponownie dodajemy sól i pieprz. Posyp wszystko jogurtem, ułóż warstwę szynki i ponownie dodaj trochę jogurtu.
5. Całość posyp zieloną cebulką, po posiekaniu.
6. Odcedź wodę z grzybów i pozwól im trochę wyschnąć. Połóż na wierzchu sałatki.
7. Gotowe danie wysyłamy na kilka godzin do lodówki.

Sałatka gotowa. Jedz dla zdrowia!

Solanka

Do gotowania potrzebujemy:

• grzyby miodowe – 500 g;
• cebula – 500 g;
• kapusta – 2 kg;
• papryka – 1 kg;
• olej roślinny – 100 ml;
• ocet – 100 ml;
• pietruszka – 50 g;
• goździki – 3 szt .;
• lawrushka – 2 liście;
• ziarna pieprzu – 5 szt .;
• mielony pieprz i sól – według uznania gospodyni.

Gotowanie:

1. Grzyby miodowe oczyszczają, myją i zaczynają gotować. Pierwszą porcję wody spuszczamy po zagotowaniu. Napełnij nową wodą i kontynuuj gotowanie przez kolejne pół godziny.
2. Drobno posiekaj kapustę. Drobno posiekaj cebulę i smaż na złoty kolor. Bułgarska papryka pokrojona na małe kawałki.
3. Wymieszaj kapustę z papryką i dodaj do gotowej smażonej cebuli. Posol wszystko, w razie potrzeby pieprz. Kontynuuj smażenie przez kolejne 15 minut.
4. 5 minut przed całkowitym ugotowaniem warzyw dodaj goździki, pieprz, pietruszkę i gotowane grzyby.
5. Wlej ocet na kilka minut przed wyłączeniem gazu. Wszystko miksujemy.
6. Sterylizujemy słoiki z pokrywkami. Układamy mieszankę w przygotowanym pojemniku. Słoiki zwijamy lub zamykamy szczelnymi pokrywkami.
7. Odwracamy słoiki na pokrywkach, przykrywamy ręcznikiem i pozwalamy miksturze ostygnąć.
8. Przekąskę wysyłamy do przechowywania w chłodnym miejscu.

Łeb

Do przygotowania pasztetu potrzebne będą:

• grzyby miodowe – 1 kg;
• cebula – 350 g;
• marchewki – 350 g;
• sól – 25 g;
• olej do smażenia – 100 ml;
• cukier – szczypta;
• ocet – 1 łyżka;
• pieprz do smaku.

Gotowanie:

1. Grzyby miodowe są czyszczone, myte i moczone. Odcedź brudną wodę i ułóż czyste grzyby, aby ugotować w głębokiej misce. Aby to zrobić, napełnij je około 2 litrami świeżej wody.
2. Za pomocą łyżki usuń piankę, która utworzy się podczas gotowania. Możesz użyć łyżki cedzakowej. Pierwszą wodę można spuścić i napełnić nową wodą. Jeśli grzyby są czyste i świeże, możesz gotować w tej samej wodzie.
3. Gdy woda zacznie się gotować, zmniejsz gaz i gotuj przez pół godziny.
4. Przygotuj durszlak, spuść wodę. Z bulionu robimy zupę.
5. Cebulę pokroić w półpierścienie i smażyć, aż będzie przezroczysta.
6. Do cebuli dodać startą marchewkę i smażyć kolejne 15 minut.
7. Pieczarki rozprowadzamy w smażonych warzywach, dodajemy gaz i smażymy, aż cały płyn wyparuje. Posol wszystko, w razie potrzeby pieprz i dokładnie wymieszaj. 2 minuty przed gotowaniem dodaj ocet i cukier.
8. Wyłączamy gaz, pozostawiamy warzywa z grzybami do ostygnięcia i wysyłamy je do maszynki do mielenia mięsa. Aby pasztet był miękki, należy użyć małej dyszy lub kilkakrotnie zmielić składniki w maszynce do mięsa. Wystarczą 2 razy.
9. Sterylizujemy słoiki z pokrywkami.
10. Pasztet rozkładamy w pojemniku, upewniając się, że w przekąsce nie ma powietrza.
11. Mocno podgrzewamy olej roślinny w osobnej misce, kalcynujemy i zalewamy gorącym olejem. Wystarczy na każdy pojemnik z przekąską 3-4 łyżki.
12. Słoiki przykrywamy pokrywkami.
13. Na osobnej patelni połóż ręcznik na dnie. Nakładamy na nie słoiki z przygotowanymi przekąskami i napełniamy je do połowy gorącą wodą. Słoiki sterylizujemy przez pół godziny.
14. Wyciągamy pojemnik i zwijamy go. Pozwól im ostygnąć i przechowuj je.

Jak smażyć

Do zwykłego pieczenia grzybów potrzebujemy:

• grzyby miodowe – 2 kg;
• olej do smażenia – 500 ml;
• przyprawy – do smaku;
• sól – według uznania gospodyni.

Gotowanie:

1. Grzyby myjemy, myjemy i napełniamy wodą przez pół godziny. Spuszczamy wodę.
2. Wyjmujemy patelnię i wkładamy tam grzyby. Wszystko napełniamy wodą i gotujemy przez 40 minut. Odcedź płyn i pozwól grzybom wyschnąć.
3. Wlej olej na patelnię i podgrzej.
4. Pieczarki wysyłamy na rozgrzany olej, w razie potrzeby sól, pieprz, dodajemy przyprawy.
5. Wszystko mieszamy, pieczarki przykrywamy pokrywką i gotujemy przez pół godziny.
6. Zdejmij pokrywkę i smaż przez kolejne 10 minut w stanie otwartym.Grzyby są gotowe.

Jak gotować

Do czasu grzybów wystarczy gotować przez pół godziny. Aby to zrobić, musisz najpierw dokładnie wyczyścić i wypłukać grzyby. Następnie wlej gaz i zagotuj pierwszą porcję wody. Odcedź płyn, ponownie zalej grzyby wodą. Włóż gaz i gotuj. Czas gotowania to pół godziny. Sól, pieprz, w razie potrzeby dodaj zioła i przyprawy.

Jak marynować

Podajemy prosty przepis na konserwację. Do gotowania będziesz potrzebować:

• grzyby miodowe – 1 kg;
• ziarna pieprzu – 4 szt .;
• ocet – 1 łyżeczka;
• cytryna – 1 szt .;
• sól – według uznania gospodyni.

Gotowanie:

1. Pieczarki myjemy, myjemy, napełniamy wodą i trzymamy w wodzie przez około 15 minut.
2. Odcedź, włóż pieczarki do osobnej miski. Uzupełnij wodą i zacznij gotować. Dodaj trochę soku z cytryny.
3. Jak tylko woda się zagotuje, odcedź ją. Grzyby wylewa się świeże. Kontynuujemy gotowanie na umiarkowanym gazie. Gdy tylko woda zacznie się gotować, zmniejsz gaz. Czas gotowania to pół godziny. Dodaj sól do wody.
4. Wyłącz gaz, wlej ocet, dodaj ziarna pieprzu. Próbujemy marynaty na sól. Przygotowujemy słoiki i wkładamy do nich marynatę z grzybami.
5. Zwijamy pojemnik, schładzamy przekąskę i wysyłamy do magazynu.

Czy można jeść fałszywe grzyby?

Fałszywi przedstawiciele grzybów dzielą się na jadalnych i niejadalnych. Oczywiste jest, że można jeść tylko gatunki jadalne. Co więcej, pod względem smaku nie są gorsze od prawdziwych przedstawicieli grzybów miodowych.