Hyzop: właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Zioła lecznicze są często zbierane na wolności. Ale już w czasach Piotra I założono ogród leczniczy, który ostatecznie przekształcił się w luksusowy ogród botaniczny. Inicjatywa zakorzeniła się i prawie każda gospodyni ma małe, a czasem dość obszerne łóżko ogrodowe, na którym w jej podwórku lub letnim domku rosną pikantne, pachnące i lecznicze zioła. Często pełnią również funkcję dekoracyjną, np. hizop. Dobrze rośnie na prawie każdej glebie, a przy spełnieniu minimalnych wymagań dotyczących podlewania i pielęgnacji daje dobre zbiory, dostarczając właścicielom ogrodów doskonałe surowce lecznicze do leczenia wielu chorób.

Jak wygląda i gdzie rośnie

Hyzop występuje w naturze w Europie i Azji. Nadal rośnie na zboczach wzgórz, wybierając kamieniste, suche tereny. Ale teraz rzadko kto poluje na roślinę leczniczą w jej naturalnych warunkach, woląc hodować w domu pachnący i elegancki krzew. Uprawiany od czasów starożytnych. Właściwości lecznicze hyzopu były dobrze znane w starożytnej Grecji, wykorzystywano go w medycynie, kuchni i kosmetyce.

Roślina ma kilka nazw, aw zależności od regionu nazywana jest trawą pszczołą lub ziele dziurawca zwyczajnego. Rzeczywiście, istnieje pewne zewnętrzne podobieństwo, ale doświadczeni zielarze nigdy nie pomylą tych roślin. Dla szerokiego zakresu zastosowań nazywa się go wiejskim lekarzem i starają się posadzić go w rogu witryny, zwłaszcza że wygląda naprawdę elegancko.

Niski krzew osiąga wysokość 65–70 cm, liczne pędy wyrastają z mocnego korzenia, pokrytego u podstawy mocną korą i stopniowo przerzedzają się w kierunku korony. Liście ułożone są rzędami, wydłużone, wąskie, z końcówkami lekko zagiętymi do wewnątrz. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do września. Kolor kwiatów jest przeważnie niebieski, rzadko liliowy lub różowy. Czasami można zobaczyć białe kwiaty, ale są one uważane za wyjątek od reguły. Krzew należy do bylin, doskonale znosi suszę i ostre zimy, każdej wiosny odsłania pachnące liście ku słońcu. Liście i kwiaty wydzielają silny korzenny aromat, który odstrasza szkodniki z działki i przyciąga pszczoły. Często sadzi się go wokół pasieki, zbierając leczniczo pachnący miód.

Rodzaje

Jest ich niewiele, znane są tylko 3 odmiany.

1. Wąski lub leczniczy hizop jest najczęściej używany do robienia wywarów, naparów i herbat. Jej kwiaty są zbierane w małe kwiatostany po 8-10 sztuk. Zbiera się ją w miarę potrzeb przez całe lato, od momentu otwarcia pierwszych pąków do końca kwitnienia, odcinając górną połowę łodyg wraz z liśćmi i kwiatami. Hyzop posadzony w ogrodzie doskonale żyje w jednym miejscu nawet do 10 lat, bez konieczności przesadzania.
2. Kreda została tak nazwana ze względu na swoje upodobanie do gleb o dużej zawartości kredy. Należy do rzadkich gatunków, wymienionych w Czerwonej Księdze. Różni się od zwykłego bardziej miniaturowym rozmiarem i niższym poziomem dekoracyjności. Zapach jest ostry z balsamicznym odcieniem, kwiatostany mają chabrowy odcień.
3. Anyż ma bardzo piękny wygląd, pachnie anyżem. Aby wzmocnić zapach, wystarczy lekko pocierać liść. Jest czasami nazywany miętą lukrecji ze względu na specyficzny aromat. Łatwo odróżnić go od innych gatunków purpurowymi plamami na liściach i wysokością łodyg, która w sprzyjających warunkach dochodzi do 100 cm.Niebieskie kwiaty zebrane są w podwójne, gęste kwiatostany, otwierające się stopniowo, zaczynając od dolnej kondygnacji i krzewu zachowuje spektakularny wygląd do jesieni. Do gotowania używa się delikatnych pąków i już kwitnących kwiatów, które dodaje się do sałatek, nadając im niepowtarzalny pikantny smak.

Warto zastanowić się: gatunki mogą zapylać, gdy są uprawiane razem, dlatego lepiej sadzić je w różnych segmentach działki ogrodowej.

Odbiór i przechowywanie

Dla wszystkich odmian czas i zasada zbioru są takie same. Wiele zależy od celu użytkowania. W przypadku świeżych sałatek liście i kwiaty są zrywane ręcznie w razie potrzeby. Do stosowania w wywarach lepiej rozpocząć zbiory na samym początku kwitnienia. Jeśli planowane jest przechowywanie surowców w postaci zmiażdżonej, lepiej poczekać, aż kwitnienie będzie w pełnym rozkwicie, kiedy roślina stanie się najbardziej pachnąca.

Nie ma potrzeby oddzielnego wybierania części hizopu. Wystarczy pociąć łodygi i po przywiązaniu ich do miotły powiesić w zacienionym, dobrze wentylowanym miejscu.

Ważne: hyzop zawiera dużo olejków eterycznych. Od ekspozycji na bezpośrednie działanie promieni słonecznych podczas suszenia i przechowywania znikają, kilkakrotnie zmniejszając właściwości lecznicze rośliny.

Gotowe surowce są przechowywane w lnianych workach. Podczas mielenia wygodniej jest umieścić trawę w pojemnikach ze szczelnie zmieloną pokrywką. Suszona roślina zachowuje swoje pierwotne właściwości przez 2 lata.

Skład chemiczny

W małych wąskich liściach i jasnych kwiatostanach ukrytych jest wiele przydatnych elementów. Pomiędzy nimi:

• garbniki;
• flawonoidy;
• kwasy organiczne;
• gorycz;
• olejki eteryczne;
• glikozydy;
• żywice;
• guma;
• witamina C;
• alkohole;
• kamfen;
• cymol;
• cyneol.

W składzie znajdują się substancje biologicznie czynne, które pozwalają na wykorzystanie rośliny jako leku.

Właściwości lecznicze ziela hyzopu

Niebieskie ziele dziurawca zasłużenie otrzymało tytuł lekarza wiejskiego. Jest stosowany w wielu recepturach ludowych jako środek przeciwzapalny, gojący rany, dezynfekujący. Służy również do pozbycia się pasożytów jelitowych, w postaci herbaty. Zapach przywodzi na myśl tymianek i miętę, działa uspokajająco, łagodzi nadmierne podrażnienia i zapobiega rozwojowi stanów depresyjnych. Silny efekt terapeutyczny osiąga się w profilaktyce i leczeniu zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. Ważne jest, aby przy wyraźnym działaniu uspokajającym wywary z hyzopu nie powodowały senności i hamowania reakcji. Następuje wzrost pamięci, uwagi, zdolności koncentracji.

Dla osób cierpiących na częste choroby układu oddechowego, zapalenie oskrzeli, hyzop jest przydatny ze względu na jego działanie przeciwskurczowe. Rozszerza naczynia krwionośne, likwiduje kaszel, ułatwia oddychanie, działa wykrztuśnie. Olejki eteryczne podczas inhalacji łagodzą stany zapalne, hamują rozwój bakterii chorobotwórczych.

W trakcie kursu stosowania opłat na bazie hyzopu ustala się czynność wydzielniczą przewodu pokarmowego, wzmaga się fermentacja soków, objawia się lekki efekt przeczyszczający i ustala się krążenie żółci.

Bardzo ceniona jest zdolność rośliny do przyspieszania regeneracji, powstrzymywania reprodukcji infekcji gronkowcami, zapobiegania stanom zapalnym ran i eliminowania ropni.

Odwary, napary i kompresy na bazie hyzopu polecają:

• z chorobami układu oddechowego, w tym astmą i gruźlicą;
• grzybicze zmiany skórne;
• zwiększona pobudliwość emocjonalna;
• nadpotliwość;
• reumatyzm;
• choroby układu moczowo-płciowego;
• częste przeziębienia.

Hyzop doskonale łączy się z innymi składnikami ziół, miodem, korzeniem lukrecji, jagodami i liśćmi malin.

Dla kobiet

Odwary z ziół łagodzą nasilenie PMS i zespołu menopauzalnego, poprawiają stan skóry i spowalniają zmiany związane z wiekiem. Ekstrakty, ekstrakty i olejki eteryczne znalazły zastosowanie w kosmetyce.

Dla mężczyzn

Roślina jest naturalnym afrodyzjakiem. Narzędzie przygotowywane jest z kwiatów i białego wina, gdzie 1 łyżka. łyżka surowców roślinnych wystarcza na 1 litr napoju. Napar przechowuje się przez 10 dni w ciemnym, chłodnym miejscu. Aby całkowicie rozpuścić olejki eteryczne, należy codziennie wstrząsać pojemnikiem. Weź 50 kropli 2-3 godziny przed snem.

Dla dzieci

Zalecenia dotyczące stosowania są ogólne, roślina jest skuteczna w chorobach dróg oddechowych i procesach zapalnych. Dzieci w wieku poniżej 12 lat nie powinny stosować niebieskiego dziurawca, chyba że przewidywane korzyści przeważają nad możliwą szkodą.

Hyzop ziołowy w medycynie

Roślina znajduje się na liście oficjalnie uznanych, jej właściwości są dobrze przebadane. W przepisach ludowych służy do pilnego usuwania kaca, eliminuje drżenie, nudności, przywraca zdolność szybkiego myślenia i adekwatnej reakcji na bodźce zewnętrzne. Odwary są częścią kompleksowej terapii rehabilitacyjnej po operacjach, urazach, dużej utracie krwi.

Stosowanie ekstraktu w ściśle określonych dawkach jest praktykowane w celu zapobiegania rozwojowi demencji starczej. W przypadku naruszenia funkcji przewodu pokarmowego, wzdęć, dysbakteriozy, wywary są w stanie przywrócić korzystną mikroflorę i aktywować ruchliwość jelit. W przypadku kobiet powyżej 40 roku życia przydatne jest włączenie herbat ziołowych z hyzopem w celu zmniejszenia nasilenia objawów menopauzy.

Przepisy

1. Z kaszlu warzony jest hizop w czystej postaci z dodatkiem innych składników. Najczęściej do gotowania pobiera się 1 litr wrzącej wody i 1,5 kg cukru na 100 g suchych surowców. Najpierw trawę zalewa się wrzącą wodą przez 30 minut i przykrywa ręcznikiem. Następnie przefiltruj, dodaj cukier i gotuj na małym ogniu do uzyskania syropu. W gotowym produkcie wymieszaj 1 łyżkę. łyżka miodu Weź 4-5 razy dziennie po 1 łyżce. łyżka środków do przerzedzania plwociny, łagodzenia skurczów i ułatwiania oddychania. Na astmę przygotowuje się wywar bez cukru i miodu. Proporcje i sposób odbioru są takie same.
2. W przypadku zapalenia oskrzeli bardzo ważne jest regularne eliminowanie skurczu oskrzeli, prowadzącego do duszności, trudności w oddychaniu, ciągłego kaszlu. Do przygotowania produktu potrzebne będą 2 łyżeczki hyzopu na 200 ml wrzącej wody. Zioło nalega na 30 minut, brane 3 razy dziennie, 150-200 ml. Najlepiej za każdym razem przygotować nowy wywar na krótko przed przyjęciem.
3. Z alergii stosuje się niebieskie ziele dziurawca w postaci naparu, przestrzegając proporcji 2 łyżeczek kwiatów na 1 szklankę wrzącej wody. Wygodniej jest zrobić miksturę w termosie, trzymając ją tam przez 2-3 godziny. Recepcja to pół szklanki 3 razy dziennie.
4. W okresie menopauzy hizop jest również skuteczny w łagodzeniu drażliwości, bezsenności, uczucia nieumotywowanego strachu i niepokoju. Zmniejsza częstotliwość i intensywność uderzeń gorąca, łagodzi bóle głowy, poprawia odporność. Stosuje się wywar z 5 g surowców na 250 ml wrzącej wody. Aby uzyskać trwały efekt, lekarstwo przyjmuje się 3 razy dziennie po 120 ml w ciepłej formie, 30 minut przed posiłkiem. Czas trwania leczenia to 2 tygodnie. Następnie musisz zrobić sobie przerwę na 30 dni i kurs można powtórzyć.
5. Odwar stosuje się również w celu wyeliminowania syndromu chronicznego zmęczenia i poprawy apetytu. Jest przygotowywany z 5 g świeżych ziół i 400 ml wrzącej wody, trzymany w łaźni wodnej przez 15 minut. Pij zamiast zwykłej herbaty pół godziny przed posiłkiem.

Rodzaje związków leczniczych z hizopamem

Ziele dziurawca niebieskiego jest stosowane w postaci wywarów, syropów, naparów wodno-alkoholowych, ekstraktów i ekstraktów.

Sok

Jest przygotowywany ze świeżych składników. Trawę przepuszcza się przez maszynkę do mięsa, kleik przeciska się przez gazę lub warstwę bawełnianej tkaniny. Stosowany w celu zlikwidowania kaca, 40 kropli, wymieszany w szklance wody. Aby zmniejszyć potliwość, sok rozcieńcza się wodą 1:1 i wyciera pachy, stopy i dłonie.

Wywar

Najczęściej stosowany przy urazach zewnętrznych. Stosunek trawy i wody – 1 łyżka. łyżka na 100 ml. Surowce wlewa się wrzącą wodą, trzyma przez 30 minut w łaźni wodnej, a następnie schładza do ciepłego stanu i filtruje. Robi się z niego balsamy, kompresy, wykonuje się pranie na skaleczenia, rany, stany zapalne, bóle stawów.

Napar

Przechowuje się nie dłużej niż 24 godziny, dlatego przed każdym użyciem zaleca się przygotowanie świeżego produktu. Stosuje się go przy problemach z przewodem pokarmowym, jako środek moczopędny, tonik na osłabienie mięśnia sercowego. 20 g suszonych kwiatów wlewa się do 200 ml wrzącej wody, trzyma przez pół godziny, pobiera 2 razy dziennie.

Herbata

Parzone przed użyciem w ilości 1 łyżeczki na szklankę wrzącej wody, inkubowane przez 5 minut. Możesz dodać maliny, miód, cytrynę. Jest traktowany jako tonik, tonik, środek przeciwdrobnoustrojowy w okresie poza sezonem. Zalecane 1-2 filiżanki dziennie.

Nalewka alkoholowa

Jego zaletą jest długi okres przydatności do spożycia. Półlitrowy słoik wypełniony jest posiekaną trawą i wypełniony wódką prawie po szyję. Pojemnik jest szczelnie zamykany pokrywką i czyszczony w ciemnym miejscu przez 7 dni. Zalecana dawka to 30 kropli do 5-6 razy dziennie. Nalewki nie powinny stosować kobiety w ciąży, karmiące piersią, osoby z padaczką lub alkoholizmem, dzieci poniżej 12 roku życia.

Olejek hizopowy: właściwości i zastosowanie

Niezbędne składniki niebieskiego dziurawca są wysoko cenione. Koszt gotowego leku jest wysoki, ale korzyści uzasadniają wydane pieniądze. Olej można kupić w aptekach i najczęściej tylko na zamówienie. Produkcja jest bardzo kosztowna surowcowo, w stosunku do masy wyjściowej uzysk oleju wynosi zaledwie 0,2%.

Nieruchomości

Narzędzie jest stosowane jako środek przeciwwirusowy, tonizujący, przeciwdrobnoustrojowy. Jest w stanie zwiększyć wytrzymałość fizyczną, ustabilizować stan emocjonalny, poprawić trawienie i zatrzymać procesy zapalne. Ma również działanie ściągające, przeciwreumatyczne, przeciwskurczowe, przeciwgorączkowe, przeciwrobacze, wykrztuśne.

Wniosek

Olejek stosuje się zewnętrznie przy stanach zapalnych, chorobach skóry i stawów. Balsamy i okłady są skuteczne przy siniakach, siniakach, powierzchownych zmianach skórnych, trądziku, zapaleniu skóry. Olejek eteryczny zawarty jest w mieszankach aromaterapeutycznych, kompozycjach do masażu, dodawany do kąpieli, skuteczny na przeziębienia jako inhalacja. Produkt łączy się z szałwią, melisą, cytrusami, geranium, rozmarynem.

Ważne: stosowanie olejków eterycznych w wysokich stężeniach jest zabronione.

Zastosowanie w kosmetologii

Składnik olejowy, ekstrakty i ekstrakty roślinne wprowadza się do kompozycji mydeł, szamponów, kremów i balsamów. Odwary i napary do mycia są wskazane w przypadku trądziku, wyraźnego układu naczyniowego, zapalenia skóry. Regularne stosowanie poprawia cerę, spłyca drobne zmarszczki mimiczne, przyspiesza regenerację w przypadku mikrouszkodzeń.

Hyzop w gotowaniu

Pikantny smak i jasny bogaty aromat stały się powodem wprowadzenia świeżych liści i kwiatów do sałatek, sosów, przypraw. Wchodzi w skład kompleksowych przypraw do dań mięsnych i rybnych, pasztetów, mięsa mielonego, wędlin. W niektórych przepisach poleca się go dodawać do zupy fasolowej, jajek nadziewanych, masy kanapkowej, pasztetów i pierogów, klopsików i gulaszu.

Bogaty i cierpki hyzop jest używany do tworzenia znanych na całym świecie napojów, takich jak absynt, likiery benedyktyńskie i Chartreuse. Świeże i suszone liście umieszcza się w nalewkach z jagód na alkohol i bimber, aby wzbogacić smak, wyeliminować zapach olejków fuzlowych.

Wśród przepisów znajdują się bardzo oryginalne i łatwe w przygotowaniu dania na co dzień lub na specjalne okazje.

Papryka faszerowana fetą

Do gotowania będziesz potrzebować:

• czerwona papryka;
• feta;
• olej roślinny;
• mieszanka przypraw, w skład której wchodzą oregano, tymianek, sezam, hyzop po 3–4 g;
• Sól.

Papryki są dokładnie myte, środek wyjmuje się wraz z nasionami. Następnie półfabrykaty piecze się w piekarniku, aż zmiękną i pokrój na pół. W każdej połówce umieszcza się małą fetę, a następnie obrabiany przedmiot składa się na pół lub owija w tubę. Następnie połówki są ostrożnie układane na blasze do pieczenia, posypane mieszanką przypraw, solone i wkładane do piekarnika na kolejne 10 minut.

sałatka witaminowa

Danie przeznaczone dla miłośników nietypowych smaków, ponieważ w składzie łączy pokrojone w plastry arbuzy, serek, por. Mieszankę zalewa się sosem ze śmietany, czarnego pieprzu, anyżu, świeżych liści i kwiatostanów hyzopu, posiekanych ziół z kroplą octu jabłkowego.

Placek jagodowy

Delikatne ciasto kruche jest podstawą, na której układa się nadzienie z jagód. Miesza się je z cukrem i świeżymi, drobno posiekanymi liśćmi hyzopu, które nadają mieszance lekko pikantną cierpkość i nieopisany aromat. Pieczemy pół godziny w temperaturze 180 stopni. Deser cieszy się dużym uznaniem dorosłych i dzieci, jest łatwy w przygotowaniu, zajmuje niewiele czasu i nie wymaga specjalnych umiejętności kulinarnych. Jako podstawę możesz kupić w sklepie półfabrykat z mrożonego ciasta kruchego.

Do różnych potraw istnieją optymalne dawki przypraw. Do zup dodaje się około 0,5 g suchej trawy. Do przystawek, dań mięsnych i rybnych, deserów i marynat wystarczy 0,3 g. Hyzop harmonijnie łączy się z majerankiem, koprem włoskim, bazylią, miętą, pietruszką, koperkiem.

Jak wyhodować hyzop z nasion

Roślina jest bezpretensjonalna w stosunku do warunków, a ponieważ jest to roślina wieloletnia, najczęściej sadzi się ją nasionami natychmiast w stałym miejscu. Aby to zrobić, wybierz małe wzgórze w suchym, słonecznym miejscu. W naturze preferuje skaliste zbocza i w ogóle nie toleruje bliskich wód gruntowych. W projektowaniu krajobrazu stosuje się go w mieszanych klombach, przy projektowaniu zjeżdżalni alpejskich, jako obramowania. Dlatego warto przyjrzeć się możliwościom projektowania strony i połączyć przyjemne z pożytecznym.

Sadzenie przypada na przełom kwietnia i maja, po zakończeniu nocnych przymrozków. Nasiona miesza się z piaskiem i rozprowadza w małych rowkach. Głębokość osadzenia nie powinna przekraczać 0,5-1 cm, w przeciwnym razie czas kiełkowania zostanie opóźniony o 1-2 tygodnie. Jeśli zasiejesz hyzop zimą, pierwsze liście pojawią się, gdy tylko temperatura ustabilizuje się na poziomie +5 stopni.

Nie jest wymagana szczególna ostrożność. Trzeba tylko pamiętać, że lepiej zapełnić krzak niż go przepełnić. Podlewanie odbywa się 3-4 razy w sezonie. Nie potrzebujesz też specjalnego karmienia. Przodkowie tej rośliny dobrze sobie radzili bez dodatkowych nawozów, co zostało w pełni przeniesione na gatunki uprawne. Wystarczy zalać je roztworem popiołu, czasem dodać wiosną azot lub złożone preparaty w minimalnym stężeniu. Jeśli dasz im za dużo, krzew zacznie tworzyć nadmiar zielonej masy kosztem kwitnienia.

Nie należy zaniedbywać przycinania. Przeprowadza się go latem w celu przygotowania surowców leczniczych i jesienią w celu lepszego zimowania. Wygodniej jest tworzyć zaokrąglone kontury buszu. Potem w przyszłym roku szybko wzrośnie.

Czasami ogrodnicy próbują wyhodować niebieskie sadzonki dziurawca. Następnie daty lądowania zostają przesunięte na koniec marca. Kiełki przebijają się w ciągu 1–1,5 tygodnia, szybko się rozciągają i wymagają przeszczepienia na stałe miejsce, dlatego nie warto wysiewać zbyt wcześnie do kaset lub doniczek torfowych.

W jednym miejscu roślina z powodzeniem rozwija się przez około 5-7 lat, następnie gleba się wyczerpuje, krzew staje się zbyt duży, wymaga przeszczepu. Jednocześnie musisz podzielić roślinę na kilka części, aby ją odmłodzić. Wielu ogrodników próbuje posadzić kilka krzewów w pobliżu ganku, pod oknami lub w strefie rekreacyjnej. Sekret jest prosty – zapach jest tak specyficzny dla owadów, że nie znoszą go nawet komary i muchy latające wokół krzaków na dziesiątej drodze.

Przeciwwskazania do stosowania

Roślina posiada specjalne właściwości, które nakładają pewne ograniczenia na jej stosowanie jako pokarmu lub jako leku. Odwarów i naparów z hizopu nie należy podawać kobietom w ciąży, może to wywołać poronienie. Ci, którzy cierpią na napady padaczkowe, pacjenci z nadciśnieniem również będą musieli wybrać inną roślinę.

U osób szczególnie wrażliwych, niebieskie ziele dziurawca w wysokim stężeniu powoduje alergie. Przy częstych drgawkach, neuropatii, chorobach nerek i chorobach nerwowych, którym towarzyszy utrata przytomności, hizop może wywołać nawrót.

Przed użyciem wywarów i nalewek na bazie hyzopu wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem. Dłuższy niż 30 dni, przebieg leczenia nie jest przeprowadzany. Potem robi się przerwę na miesiąc.

Pachnący i efektowny hizop będzie wspaniałą ozdobą ogrodu i naturalną apteczką, która zawsze będzie pod ręką.