Jak pić absynt?

Jako lek stworzono niesamowity szmaragdowy napój o zawartości alkoholu do 89,9%. Autorstwo przypisuje się kilku osobom, ale nazwisko Pierre’a Ordinera jest historycznie odnotowane jako twórca dokładnej receptury, a Henri Dubier jako przedsiębiorca, który założył produkcję przemysłową. Podziękował w szczególny sposób swojemu przyjacielowi, który pomógł w otwarciu zakładu i nazwał markę Perno od imienia osoby o podobnych poglądach. Absynt jest nadal produkowany pod tą nazwą.

Co to jest absynt?

Napój o indeksie alkoholowym od 75 do 89,9% zawiera całą masę ziół. Podstawą jest gorzki piołun. To ona zawiera halucynogenną substancję tujon, która przypadła do gustu francuskiej bohemie. W oryginalnej wersji piołun został nasączony alkoholem, co wzmocniło efekt. W nowoczesnej wersji taki przepis jest zabroniony, a alkohol zastępuje się wodą. Oprócz piołunu kolekcja ziół obejmuje:

• Anyż;
• rumianek;
• dzięgiel;
• kolendra;
• hizop;
• 2 rodzaje mięty i piołunu;
• lukrecja;
• Koper włoski;
• Pietruszka.

Skład wynika z tego, że początkowo, według jednej wersji, absynt został skomponowany przez siostry Enrio jako lek łagodzący napięcie nerwowe.

Zielony kolor płynu uzyskuje się dzięki obecnemu w kompozycji chlorofilowi. Aby nie zapadał się w świetle, absynt wlewa się tylko do ciemnych butelek.

Co ciekawe: wielbiciele napoju nazywają go zieloną wróżką, a przeciwnicy czarownicą.

Z biegiem czasu fanatyczni pijący absynt uzależniają się, a organizm nieustannie domaga się nowych porcji. W trakcie badań stwierdzono, że czynnik halucynogenny był mocno przesadzony, nie potwierdzono również silnego działania stymulującego, prowadzącego do niekontrolowanej agresji. Najprawdopodobniej chodzi o postawy psychologiczne, pomnożone przez przesądy i mity krążące wokół ulubionego napoju bohemy.

Historia dystrybucji napoju

Debiut absyntu nastąpił pod koniec XVIII wieku. Cały następny wiek upływał pod hasłem wolności osobistej i radości z nowego napoju. W czasie wojen kolonialnych żołnierzom armii francuskiej podawano porcję absyntu jako profilaktykę przeciwko malarii, chorobom jelit i dezynfekcji wody pitnej. Wynik był nieoczekiwany. W oddziałach częstsze stały się przypadki schizofrenii o kierunku paranoidalnym. W tym samym czasie moda na nowy napój przekroczyła granice kraju, wyjeżdżając do Algierii i Europy.

Francja była na szczycie popularności w szaleństwie absyntu. Sprowokował rozwój nie tylko zaburzeń nerwowych, ale także zniszczył wątrobę. Według współczesnych wiele młodych dziewcząt cierpiało na marskość wątroby, której przyczyną było przestrzeganie nowego napoju. Niewielka ilość pozwoliła szybko uzyskać odurzenie i lekkie halucynacje przy niewielkim lub żadnym uszkodzeniu sylwetki. Specyficzny smak przerwał bardziej subtelne bukiety wina i szampana.

Do 1860 roku wódka piołunowa była dość kosztowną przyjemnością i była uważana za napój arystokratów i bogatych. Wraz z pojawieniem się tańszych gatunków stał się dostępny dla innych segmentów populacji.

Przyczynami szybkiej popularyzacji absyntu były:

1. Rosnące bezrobocie, powodujące ogólną depresję.
2. Masowe niszczenie winnic z filoksery i gwałtowny wzrost kosztów wina.
3. Dostępność nowego rodzaju alkoholu i jego ekonomia ze względu na wysokie stopnie.

Produkcja absyntu rosła w ogromnym tempie. Ze względu na niską jakość i stosowanie w postaci nierozcieńczonej częstsze stały się przypadki załamań nerwowych, schizofrenii i wybuchów agresji. Na początku XX wieku zaczęto mówić o zakazie sprzedaży napoju w wolnej sprzedaży. W 1915 r. uchwalono ustawę zakazującą produkcji wódki piołunowej. Zalegalizowano ją dopiero w 2004 roku z zastrzeżeniem, że poziom tujonu w napoju nie powinien przekraczać 10 mg/kg.

Rodzaje

W przeciwieństwie do koniaku, szampana czy wina rocznikowego nie ma żadnej tajemnicy co do składu i receptury absyntu. Co więcej, nie ma określonego regionu, który jest producentem referencyjnym. Sortowanie absyntu według rodzaju jest prawie niemożliwe, istnieje tylko przybliżona gradacja według kilku kryteriów.

Kolor
Klasyczny napój jest zielony. Kolejne odmiany zaczynają się w zależności od rodzaju ziół, obecności dodatków i barwników. Ponieważ nie ma standardów, każdy gatunek ma prawo do istnienia i krąg wielbicieli.

Jasny szmaragdowy odcień często uzyskuje się dzięki specjalnym dodatkom. Prawdziwa przyczyna zabarwienia, chlorofil, szybko się rozkłada i zanika, pozostawiając żółtawy odcień.

Niebieski i żółty również mówią o barwnikach. Czerwień uzyskuje się dodając do głównej kompozycji sok z granatów. Brązowy i czarny absynt uzyskuje się, gdy liście i łodygi piołunu zastępują go korzeniami. Pozostaje siła i charakterystyczny smak, a jeśli do receptury wprowadzi się ekstrakt z akacji Katechu, pojawiają się słodkawe odcienie jagód.

Przezroczysty napój oddaje minimalizm w recepturze, w której obecne są tylko niezbędne składniki.

Twierdza
Była to znacząca przewaga w oczach biednych studentów, a nie bogatszych artystów i innych przedstawicieli twórczych zawodów. Zgodnie z nim absynt dzieli się na mocny, ze wskaźnikiem do 65% i ekstremalny, który uzyskuje się przez destylację i połączenie z nalewką ziołową.

Stężenie tujonu
Początkowo był wysoki i bezpośrednio wpłynął na szybkie upojenie. Doprowadziło to do zakazu sprzedaży absyntu, a później wprowadzono surowe przepisy dotyczące jego zawartości w napoju. Standardowo uznana zawartość substancji w zakresie 10 mg na litr. Jednak wiele krajów ma własne atesty.

Najbardziej swobodne podejście do standardów jest w Czechach i Szwajcarii, gdzie są one 2,5 razy wyższe niż standard międzynarodowy. We Francji stworzono napoje, które naśladują smak prawdziwego absyntu, podczas gdy wskaźnik tujonu w nich wynosi zero.

Technologia produkcji

Istnieją 2 rodzaje. Pierwsza przechodzi przez destylację naparu ziołowego i jest uważana za wyższą klasę i jakość. Drugi jest po prostu rozcieńczany dodatkami bez dodatkowych manipulacji w celu destylacji i oczyszczania, jest uważany za tańszy.

Popularne marki

Pomimo tego, że przepis na absynt nie należy do jednego kraju, za najlepsze uważane są marki ze Szwajcarii, Niemiec, Francji, Czech, Włoch i Hiszpanii. Popularne marki:

• Ricarda;
• pastis;
• Hypno La Opłata;
• Fruko Schulza;
• Jacquesa Senaux;
• Tunel;
• Xenta;
• Pan. Jekylla.

Kryteria wyboru napoju

Jeśli masz pierwszy kontakt z absyntem, to powinieneś powierzyć sprawę profesjonalistom i wziąć koktajl lub kieliszek czystego napoju z rąk doświadczonego barmana o dobrej reputacji. W przypadku kupowania i degustacji w domu należy odpowiedzialnie podejść do procesu. Przed zapłaceniem znacznej kwoty musisz sprawdzić butelkę i zapoznać się z napisami na niej.

Wybierając prawdziwą wódkę piołunową, należy zwrócić uwagę na obecność oznaczenia bez tujonu lub rafinowanego absyntu. Oznacza to, że absynt jest oczyszczony i nie ma w nim w ogóle tujonu.

Moc napoju musi wynosić co najmniej 70%, w przeciwnym razie jest to tylko likier piołunowy. Słowo „destylowana” nawiązuje do klasycznej metody produkcji i gwarantuje wysoką jakość.

Odpowiednie szkło do absyntu

Element estetyczny jest bardzo ważny dla przyjemności picia. Dość przypomnieć, że początkowo był to alkohol drogi i wymagający odpowiedniej postawy.

Klasyczne szkło absyntu ma pojemność 250 ml i średniej długości nóżkę. Ściany są grube i odporne na pękanie, ponieważ napój często podpala się przed podaniem, a różnica temperatur powoduje zniszczenie szklanki. Najlepszy kształt uznawany jest za stożkowy, rozszerzający się ku brzegom.

Dozwolone jest użycie zwykłego szkła fasetowanego, ale część uroku zostanie bezpowrotnie utracona. Specjalna metalowa łyżka jest dołączona do butelki drogiego napoju wysokiej jakości. Jest przeznaczony do przechowywania kawałka cukru, przez który zimna woda wlewa się do szklanki z napojem w cienkim strumieniu.

Jak pić absynt?

Napój należy do aperitifów, pobudza apetyt i podawany jest przed daniami głównymi. W wersji klasycznej to cały rytuał. Sposobów jest kilka i każdy z nich jest uważany za poprawny.

1. Wersja klasyczna lub francuska zakłada obowiązkowe użycie cukru. Niewielką łyżeczkę z otworami umieszcza się na krawędzi szklanki wypełnionej 1/5 objętości absyntu, na którą nakłada się kawałek rafinowanego cukru. Ostrożnie przelewa się przez nią bardzo zimną wodę w stosunku 5:1 z absyntem. W tym samym czasie wódka piołunowa mętnieje, co jest oznaką opadania olejków eterycznych. Teraz możesz cieszyć się swoim napojem.
2. Metoda czeska zakłada bardzo niewielkie rozcieńczenie, które automatycznie zwiększa stopień. Podobnie jak w klasycznym jest łyżka i cukier. Ale wcześniej moczy się go w absyncie i podpala. Stopniowo topniejąc, spływa do szkła efektownymi kroplami. Przed wypiciem dodaj do szklanki trochę schłodzonej wody lub soku.
3. Metodą rosyjską najpierw przygotowuje się syrop cukrowy w proporcji 1:2. Po rozpuszczeniu kryształków w wodzie roztwór wlewa się do szklanki absyntu.
4. Najdłuższa metoda to „dwie szklanki”. Najpierw do małej wąskiej szklanki wlewa się 30 ml wódki piołunowej i wkłada do większej szklanki. Cienkim strumieniem prawie lodowata woda wlewa się do mniejszego naczynia, aż mieszanina się przeleje i czysta woda pozostanie w szklance. Jest usuwany, a napój jest uważany za gotowy do picia.
5. Metoda batonika jest podobna do czeskiej, tylko sam napój się pali, a cukier na łyżce po prostu topi się w jego płomieniu.
6. Delikatność oznacza wypełnianie szklanki warstwa po warstwie wodą i absyntem, co jest na średnim poziomie. Jego siłę łagodzą warstwy wody przed i po nim. Trudność polega na ostrożnym dodawaniu płynów bez ich mieszania.
7. Cytrus sugeruje obecność plasterka pomarańczy, obranego z wewnętrznych przegród. Ostrożnie posypany z obu stron cukrem wymieszanym z cynamonem. Absynt w szklance podpala się, a plasterek trzyma się szczypcami nad płomieniem. Sok jest stopniowo wyciskany, kapie do szklanki i miesza się z napojem. Po zakończeniu palenia możesz rozpocząć degustację.
8. Surowa metoda polega na jednorazowym użyciu porcji objętościowej 100 ml. Połowę wypija się jednym łykiem, drugą stopniowo delektuje się małymi łykami. Aby nie poparzyć się oparami alkoholu, po drugiej części należy lekko wstrzymać oddech, a następnie powoli zjeść plasterek kandyzowanej cytryny.
9. Kot z Cheshire przygotowuje się spektakularnie. Drobno pokruszony lód układa się na dnie szklanki, następnie zielony absynt ostrożnie wlewa się do 1/4 wysokości pojemnika. Kiedy lód zaczyna się topić, szklankę uzupełnia się jedną trzecią soku jabłkowego.
10. Wesoły mleczarz jest nieprzewidywalny w działaniu, ponieważ składniki to absynt, whisky i mleko.

Co oni jedza

Aperitify podawane są przed posiłkami. Aby nie zakłócać apetytu, dozwolone są tylko lekkie przekąski w postaci owoców morza, niesłodzonych owoców, owoców cytrusowych. Czasami można postawić spodek z kawałkami gorzkiej czekolady.

Należy pamiętać, że składnik ziołowy i olejki eteryczne skutecznie maskują moc napoju. Aby nie dopuścić do porannego kaca, zaleca się nie przekraczać dawki 30 ml. Wystarczy cieszyć się smakiem czeskiego napoju i rozbudzić apetyt. A liczenie wróżek nie jest tego warte, w przeciwnym razie rano kac będzie okrutny, a nastrój spadnie.

Czy można pić w czystej postaci?

Napój jest mocny i wymaga ostrożnego obchodzenia się. Doświadczeni koneserzy piją go dokładnie w stanie nierozcieńczonym, po schłodzeniu do prawie zerowej temperatury. Taki aperitif podaje się tylko w niewielkich ilościach, nie większych niż 30 ml, w wąskich szklankach o grubych ściankach.

Koktajle absyntu: przepisy kulinarne

Kolorowe odmiany absyntu wyglądają bardzo efektownie w koktajlach. Dobrze komponują się z innymi rodzajami alkoholi i soków.

Słodki kontrast

Złożony z:

• świeżo wyciśnięty sok jabłkowy – 150 ml;
• likier jagodowy lub miętowy – 20 ml;
• absynt – 50 ml;
• kruszony lód.

Alkohol najpierw wylewa się na spód, następnie sok i ostatnią warstwę wódki piołunowej, dodając lód. Podczas picia pojawia się szereg smaków, od palącego się alkoholu po słodycz likieru.

Miód

Niezrównane połączenie syropu miodowo-cytrynowego z mocnym oranżem, zachwyca koneserów wykwintnych smaków. Aby przygotować, wymieszaj sok z połowy cytryny i łyżkę miodu, wylej miksturę na dno szklanki, a następnie wlej napój. Piją jednym haustem, nie podpalając.

Do widzenia, Johnny

Oryginalne połączenie absyntu i koniaku zmiękczone jest białkiem jaja. 20 ml napojów i białka wstrząsamy w shakerze z kawałkami lodu i wlewamy do kieliszka koktajlowego. Na wierzch posyp niewielką szczyptą kminku.

Absynt musujący

Wieloskładnikowy koktajl jest skuteczny i łatwy w przygotowaniu. Będziesz potrzebować:

• 30 ml absyntu;
• 20 ml soku z pomarańczy i cytryny;
• 10 ml syropu koniakowego i granatowego;
• białko jajka;
• Soda;
• lód.

Wszystkie składniki, z wyjątkiem ostatniego, są szybko wstrząsane w shakerze, wlewane do wysokiej szklanki i uzupełniane sodą wzdłuż ściany.

Korzyści i szkody wynikające z absyntu

Wódka z piołunu działa antybakteryjnie, doskonale radzi sobie z neutralizacją Escherichia coli, wspomaga podczas epidemii. Nastąpiła poprawa apetytu i funkcji trawiennych, lekkie działanie uspokajające, ale tylko w bardzo małych dawkach – nie więcej niż 30 ml dziennie.

W dużych ilościach może powodować zaburzenia psychiczne, uzależnienie od alkoholu, zaburzenia układu nerwowego, stany depresyjne.

Symbol życia bohemy, absynt, doskonale uzupełni imprezę, stworzy świta wykwintnego społeczeństwa kreatywnych ludzi. Warto jednak pamiętać o podstępnych właściwościach tujonu i używać go z umiarem, ciesząc się bogatym smakiem i czerpiąc przyjemność estetyczną.