Jak pić szampana

Trudno wyobrazić sobie Nowy Rok, rocznicę czy objęcie nowej pozycji bez kieliszka złotego wina musującego. Od dawna nazywano go szampanem, ale w rzeczywistości nazwa ta należy tylko do niewielkich partii przygotowywanych według specjalnej receptury we francuskiej prowincji Szampanii. Prawidłowe serwowanie i przygotowanie przekąsek do tego napoju to sztuka, którą z powodzeniem opanowali koneserzy wina musującego.

Co to jest szampan

Osobliwością jest technologia produkcji. Podczas gdy szlachetne wina po procesie fermentacji spoczywają w głębokich piwnicach, szampan poddawany jest wtórnemu zabiegowi, ale już w szczelnie zamkniętych butelkach. Ich grube ścianki wykonane z ciemnego szkła bezpiecznie trzymają napój, a korek wzmocniony jest specjalną metalową siatką. Nie zawsze tak było, napój przeszedł długą drogę od przypadkowej fermentacji w kadzi do uzyskania specjalnej nazwy, zazdrośnie chronionej prawem.

Aby zachować zgodność z normą, wprowadzono zbiór surowych zasad regulujących produkcję napoju na etapie uprawy surowców. Istnieją więc prawidłowości, które określają terminy i metody przycinania winorośli, stopień tłoczenia winogron, czas i warunki ekspozycji. Produkcja prowadzona jest tylko z 3 odmian: Chardonnay, Pinot noir i Mignet.

Odmiany Elite produkowane są wyłącznie z własnych surowców zgodnie ze wszystkimi subtelnościami receptury. Ona sama jest utrzymywana w tajemnicy i przekazywana wyłącznie członkom rodziny.

Kamienie milowe historii

W winnicach klasztornych w regionie Szampanii uprawiano specjalne odmiany, z których wytwarzano wino do komunii, dostarczano na dwór królewski, niektóre butelki wysyłano w prezencie monarchom sąsiednich państw. Brytyjczycy byli szczególnie wrażliwi na francuskie wino. Stopniowo otwierały się nowe kierunki eksportu znanych już gatunków.

Historia milczy o tym, kiedy dokładnie pojawił się szampan i kto stał się autorem przepisu. Nazywając go twórcą Pierre’a Perignona, mnicha benedyktyńskiego, trzeba wyjaśnić, że posiada on jedynie szereg ulepszeń do już uzyskanego gatunku wina musującego. Kolejnym krokiem było wynalezienie specjalnie ukształtowanych butelek, korków zdolnych do utrzymywania wciąż fermentującej cieczy wewnątrz naczynia oraz opracowanie procesu zagadkowania, dzięki któremu napój stał się krystalicznie czysty.

Rodzaje

Poza klasyfikacją jest szampan millesime. Jest produkowany wyłącznie z winogron z udanych zbiorów, bez mieszania z innymi. Takie wydarzenie zdarza się tylko 2-3 razy w ciągu kilkunastu lat, dlatego producenci prowadzą specjalną ewidencję takich lat i odpowiednio elitarnych lub kolekcjonerskich partii szampana. Nie trafiają do zwykłych sklepów, ale od razu trafiają na aukcje. Tańsze odmiany powstają poprzez mieszanie 3 odmian dopuszczonych do produkcji szampana z dodatkiem wina rezerwowego z ostatnich 2-3 lat.

Stopniowo opracowano kilka głównych odmian szampana, z których każda zyskała ogromną armię wielbicieli. Podział dokonywany jest według odmiany winogron, poziomu cukru i koloru napoju.

1. Brutalna natura. Do jego produkcji wykorzystywane są wyłącznie surowce najwyższej jakości, w ogóle nie dodaje się cukru. Pojawia się podczas procesu fermentacji, ale poziom nigdy nie przekracza 6 g/l. Cena za butelkę takiego napoju jest wysoka, kupują go głównie smakosze, którzy cenią sobie cierpki i ostry smak naturalnego produktu.
2. Brut. Większy popyt na rynku, poziom cukru wynosi 1,5%. Posiada bogaty bukiet posmaku, wyraźnie rozwarstwiający się na posmaku cytrusów, jabłka i brzoskwini z lekką nutą śmietanki. Nie od razu zyskał popularność, będąc przez długi czas w cieniu odmian półsłodkich. Dzięki odpowiedniej przekąsce w pełni ujawnia swój gust. W niektórych przypadkach podawany jest jako aperitif lub do dania głównego.
3. Ekstra suchy. Prawie nigdy nie znaleziono w sprzedaży ze względu na niski popyt. Jest gatunkiem pośrednim, ilość cukru nie przekracza 20 g/l.
4. Suchy. Największy segment zajmuje szampan półsłodki. To on stał się symbolem nieokiełznanej zabawy i lekkiego, świątecznego nastroju. Poziom cukru sięga 35 g/l. Można go pić jako niezależny napój, tworzyć na jego bazie koktajle, eksperymentować z przekąskami, oferując gościom opcje od gęstych dań mięsnych po nieważkie dania deserowe.
5. Bogaty. Poziom słodyczy tych odmian sięga 50 g/l. Napoje z tego segmentu cieszą się dużą popularnością na spotkaniach pań czy towarzyskich przyjęć z owocowym menu.
6. Doux. Te rodzaje prawie nie wymagają suplementacji, będąc napojem samowystarczalnym, posiadają szeroką gamę smaków. Zawartość cukru przekracza tabliczkę 50 g/l, smak jest bogaty i wielowarstwowy, z nutami owocowymi.

Kolorem wyróżnia się szampana białego, czerwonego i różowego.

Główni producenci win musujących

Wszyscy tak bardzo lubili szampana, że podążali za próbami stworzenia własnego produktu. Wielu się to udało, a ponieważ nazwa była chroniona prawem, każdy kraj wymyślił własną markę świątecznego wina musującego.

1. Francja. Oprócz regionu Szampanii z jego rodzajami kolekcji trunków po wygórowanych cenach, wino musujące produkowane jest również w innych prowincjach. Najbardziej znane marki to Criman i Limu.
2. Włochy słyną z marek Asti, Prosecco, Lambrusco, Franciacorta, Fragolino, Oltrepo Pavese. Różni się jakością, obecnością lub brakiem dodatków innych firm. Niektóre gatunki są tak skuteczne, że są eksportowane.
3. Hiszpania nazwała napój gazowany Cava. Spośród odmian znane są Martini Asti, Mondoro, Cinzano, Bosco, Emilio Romagna.
4. Niemcy również wnieśli znaczący wkład, tworząc oryginalną linię. W nim najbardziej znaną marką była Sekt, która ma 4 odmiany w zależności od poziomu słodyczy. Różni się od odpowiedników z innych krajów o niższej zawartości alkoholu, nieprzekraczającej 6%.
5. W Rosji linia Abrau Durso stała się najbardziej znana. Oprócz tego konsumenci dobrze znają radzieckiego, rosyjskiego szampana, hrabiego Golicyna, Tamanskoye, Zolotaya Balka, Novy Svet, Petrovsky Estate, Fanagoria.

Skład i kalorie

Napój wytwarzany jest z soku winogronowego przy użyciu specjalnej technologii. Nie ma w nim dodatków firm trzecich, z wyjątkiem pewnej ilości cukru zgodnie z recepturą. Zawartość kalorii zależy również od rodzaju wina musującego i waha się od 55 kcal dla odmiany brut do 58 kcal dla odmian deserowych.

Standardowa butelka półsłodkiego wina musującego o pojemności 0,75 litra zawiera około 660 kcal. Ci, którzy przestrzegają zasad żywienia dietetycznego, powinni wziąć pod uwagę, że te bardzo magiczne bąbelki kilkakrotnie przyspieszają wchłanianie węglowodanów.

Zasady podawania drinka

Wino nie traci smaku, nawet jeśli pije się je na masce samochodu z plastikowych kubków. Niemniej jednak otoczenie ma niemałe znaczenie, jeśli odbywa się uroczyste przyjęcie lub oficjalne spotkanie, na którym zapewniony jest stół bufetowy. Rodzinne wakacje również skorzystają tylko z prawidłowego zaprojektowania stołu i kompetentnego podania napoju.

Z jakich kieliszków pijesz szampana?

Musujące cenione jest nie tylko za smak i aromat, ale również za estetyczną radość płynącymi z wdzięku ścieżkami bąbelków, niesamowitą grę światła załamanego w krystalicznie czystej cieczy.

Aby zapewnić ten aspekt, wybierz wydłużone okulary z wysoką, cienką nóżką. Kształt miski może być prosty, w kształcie tulipana, lekko zwężony ku krawędzi. Najważniejsze, że ściany są całkowicie przezroczyste i dłużej utrzymują temperaturę napoju, który podaje się schłodzony do +9 stopni.

świąteczna etykieta

Podobnie jak klasyczna kombinacja kolorów, w której normą są tylko 3 odcienie, na stole nie stawia się więcej niż trzech rodzajów szampana. Jednocześnie pożądane jest przestrzeganie jedności marki lub kraju pochodzenia.

Butelki umieszcza się w wiaderkach z drobno posiekanym lodem. Jeśli pozwala na to powierzchnia stołu, umieszcza się je w równych odległościach od krawędzi. Jeśli cały obszar zajmują naczynia, można je postawić na dodatkowym stole z owocami lub słodyczami, nie zbliżając się do głównego.

Zabranie szklanki przed damą nie jest zwyczajem, podobnie jak podawanie jej z tacy. Wybór należy do niej, z wyjątkiem bufetów, kiedy napój jest przynoszony na jej życzenie.

Zgodnie z etykietą szklankę trzyma się w lewej ręce, pozostawiając prawą do gestów i smakowania przekąsek. Jeśli szampan jest podawany jako aperitif, to nie jest zwyczajem noszenie go na stół bankietowy, twoje napoje będą tam wyświetlane.

Butelkę należy otwierać ostrożnie, unikając trzasków i rozpryskiwania piany. Efekty zewnętrzne są dobre dla filmów, a do degustacji drinka lepiej trzymać całą zawartość w butelce, bez wylewania jej na podłogę i obecnych.

Jak pić i jeść szampana

Większość stereotypów zaskakuje prawdziwych koneserów wina musującego. Tradycyjny zestaw składający się z szampana i słodyczy lub dużej tabliczki czekolady to najbardziej niefortunne połączenie pod względem kompatybilności produktu.

Każdy rodzaj posiada własny zestaw przystawek lub deserów, podkreślający delikatny bukiet, który nie koliduje ze smakiem i doskonale dopełnia wrażenia napoju.

Słodki

Zawartość cukru jest taka, że te rodzaje bardziej przypominają likiery. Przygotowują dania neutralne w smaku. Nie warto uzupełniać ich słodyczami czy wyrobami cukierniczymi. Słodki posmak pozostaje w ustach, zniechęcając chęć kontynuowania degustacji. Najczęściej serwowane są te typy:

• przezroczyste plastry twardego sera;
• niesłodzone desery, musy;
• orzechy;
• plasterki owoców;
• lody kremowe bez dodatków;
• ciasta bez obfitości śmietany.

Aby nie zubożyć smaku musującego, nie powinno być na stole kawy, gorzkiej czekolady i owoców cytrusowych.

Półsłodki biały

Jest najbardziej poszukiwany i podawany jest na stole w 7-8 skrzynkach na 10. Na długie uczty jako przystawkę posłużą drób, kalafior, dziczyzna, twarożek, herbatniki, owoce i orzechy. Najbardziej arystokratyczną opcją są truskawki ze śmietaną lub drobno startą mieszanką orzechów, foie gras, kanapka ananasowa i twardy ser. Możesz podawać lody z niewielkim dodatkiem karmelu lub syropu owocowego.

Dania ostre, marynowane i wędzone, obfitość przypraw, owoce cytrusowe są całkowicie wykluczone.

Róża słodka i półsłodka

Jego smak uważany jest za najbardziej wyrafinowany i delikatny. Aby nie zepsuć przyjemności, musisz ugotować delikatne mięso na stół. Wystarczą homary, krewetki, trufle, dziczyzna, łosoś. Podczas gotowania używa się minimalnej ilości soli, przyprawy dozwolone są tylko w postaci czarnego pieprzu w bardzo ograniczonej wersji. Kurczak, indyk, kaczka również nadają się jako przystawka. Lekko kwaśny smak dobrze komponuje się z tymi daniami.

Półwytrawne

Jest znacznie więcej miejsca na kulinarne przysmaki. Musujące ma dobrze zdefiniowany bogaty smak, który doskonale uzupełniają białe mięsa, sery, kawior, krakersy, tartaletki z owocami morza i niewielkie porcje lekkich sałatek. Pizza, plastry owoców i orzechy będą również godnym dodatkiem do degustacji szampana.

Brut

Kwaśny, głęboki smak aperitifu wymaga mięsa, kawałków drobiu lub tłustych ryb, kawioru i dziczyzny. Owoce morza, dziczyzna, sery, szynka, wędzona kiełbasa i sushi będą organicznym dodatkiem do brut. Niedopuszczalne są wszelkie dodatki octu i cytryny, owoce cytrusowe, kwaśne, które praktycznie neutralizują smak napoju i dają mu bardzo nieprzyjemny posmak, gdy kwas jest przesycony.

Czy możesz pić przeterminowanego szampana?

Ten rocznik wina ma bardzo imponujący okres przydatności do spożycia. Może być przechowywany w odpowiednich warunkach do 25 lat bez utraty jakości i smaku. W przypadku tych typów, które trafiają do sklepów, etykieta wskazuje dokładnie datę ważności, która wynosi od 6 do 12 miesięcy. Okres przydatności do spożycia nie jest napisany, ponieważ po zamknięciu napój nie psuje się przez kilka lat. Producenci po prostu chronią się przed nieporozumieniami i kłopotami, wskazując minimalne warunki. W związku z tym gazy musujące można uznać za przeterminowane, po przekroczeniu progu 8–10 lat dla zwykłych rodzajów i 30–50 lat dla butelek zbiorczych.

Warto zastanowić się: zasada określania przydatności szampana jest taka sama – jeśli kolor, aromat i smak nie uległy zmianie, można go pić bez szkody dla zdrowia.

Czy można pić szampana w czasie ciąży?

Lekarze doradzają kobietom w „ciekawej sytuacji”, aby całkowicie wykluczyły alkohol, a tu zakaz spotyka się z potężnym „chcę”. Kobiecie w ciąży łatwiej jest dać to, czego potrzebuje, w przeciwnym razie możesz mieć wiele problemów – od złego nastroju po pełnoprawny napad złości. Chodzi o chaos hormonalny, który szaleje w jej ciele podczas rodzenia dziecka. A szkoda z tego będzie znacznie większa niż z musującego szkła. Dlatego lepiej po prostu zaproponować schłodzone wino w pięknym kieliszku, ale czy tego potrzebuje, czy nie, sama zdecyduje.

Koktajle szampańskie: przepisy

Musujące doskonale współgra z niektórymi rodzajami mocnych alkoholi. Najbardziej znane napoje to:

1. Kir Royal, który oprócz głównego składnika zawiera likier malinowy i wiśniowy.
2. Northern Lights, gdzie wódka dodaje siły, a sok z cytryny dodaje pikantnej nuty.
3. Mimoza składa się z soku musującego i pomarańczowego z dodatkiem likieru cytrusowego.
4. Rossini uosabia arystokrację i wyrafinowanie, łącząc truskawki i szampana w jednym kieliszku.
5. Tintoretto słynie z bogatego koloru, który daje sok z granatów połączony z syropem cukrowym.
6. Złoty aksamit jest smaczny i podstępny, za spektakularnym wyglądem kryje się imponująca moc piwa na tle bogatego smaku ananasa.
7. Turkus jest popularny ze względu na swój niezwykły odcień i połączenie świeżości i nut owocowych w połączeniu z bazą z likieru Chartreuse, wódki i soku z cytryny.

Jak zrobić szampana w domu?

Jeśli winobranie było udane, lato było umiarkowanie upalne, a choroby nie dotknęły winorośli, to jest szansa na domowe wino musujące. Podstawą będzie zwykłe lekkie wino, najlepiej z odmiany Chardonnay, ale w razie potrzeby jako podstawę można wziąć nawet owoce z porzeczek, agrestu lub malin.

Ważne: musisz uważać na moment, w którym wino prawie sfermentowało, ale jeszcze nie przestało całkowicie grać.

Jest butelkowany w butelki szampana i zamykany naturalnymi korkami. Dobrze będzie, jeśli z poprzedniego urlopu zachował się siateczkowy kaganiec, który dodatkowo wzmacnia zatyczkę.

Następnie butelki są ostrożnie umieszczane w piwnicy w pozycji pochylonej. Ciecz musi koniecznie dotykać korka, w przeciwnym razie wyschnie i wyleci pod ciśnieniem gazu. Czas ekspozycji wynosi 2-3 miesiące. Około 20-25 dni przed planowanym terminem degustacji butelkę ustawia się pionowo tak, aby osad płynnie przesuwał się na dno. Będziesz musiał ostrożnie otwierać i nalewać, aby wino zachowało przezroczystość.

Korzyści i szkody szampana

Alkohol został pierwotnie stworzony jako narkotyk. Stopniowo zdobywał zupełnie inny cel, stając się nieodzownym atrybutem hałaśliwych uczt czy przyjaznych spotkań. Zachowały się w nim pewne użyteczne właściwości. Jeśli nie przekroczysz rozsądnych limitów, szampan jest w stanie:

• złagodzić stres emocjonalny;
• służyć jako dobry przeciwutleniacz;
• aktywować układ trawienny;
• poprawić krążenie krwi;
• stymulują procesy regeneracyjne.

Jeden kieliszek wina musującego dziennie uruchamia program odmładzający i utrzymuje procesy metaboliczne na odpowiednim poziomie, ale tylko wtedy, gdy mówimy o zbieraniu odmian wysokiej jakości. Niestety nie każda bogata osoba może sobie na nie pozwolić w takich ilościach, dlatego lepiej nie dać się ponieść winu musującemu i zostawić je na specjalne okazje.

Stosowanie tego produktu jest przeciwwskazane w chorobach przewodu pokarmowego o wysokiej kwasowości, wrzodach, niewydolności nerek, w okresie karmienia piersią, z indywidualną nietolerancją soku winogronowego.

Jak otworzyć szampana, jeśli korek jest zepsuty

Zaplanowana akcja nie zawsze przebiega zgodnie z zamierzonym scenariuszem, a często uroczysty moment otwarcia wina musującego może zostać przyćmiony kaprysami korka. Kiedy nie chce wyjść z butelki, to połowa problemu. Jeśli jest zepsuty, będziesz musiał być sprytny, aby dostać się do upragnionego napoju. Jest kilka sposobów.

1. Korkociąg pomoże usunąć zakleszczoną część, jeśli korek jest dobrej jakości i nie kruszy się po wkręceniu.
2. Jeśli nie ma korkociągu, użyj wkrętu samogwintującego i szczypiec.
3. Mocny, ale cienki nóż, z siłą wbitą w korek pod kątem 45%, otwiera dostęp powietrza i sam wylatuje pod wpływem gazu.

Kiedy korek uparcie zamyka szyjkę i nie poddaje się wpływom zewnętrznym, pozostaje ogrzać butelkę i energicznie nią potrząsnąć. Będziesz musiał przygotować się psychicznie na to, że większość napoju będzie na podłodze i ubraniach rzemieślnika.

W zaniedbanym przypadku, gdy korek nie wyjdzie, ale trzeba się dostać do tego błyszczącego, mocno uderza się w szyję ciężkim ostrym nożem. Metoda ta nazywana jest husarską, w oryginale potrzebna jest szabla lub kozacka szachownica. Przy dobrze obliczonym uderzeniu w szew szyi, jeśli uderzysz od siebie i przy nachyleniu 45 stopni, pogrubiona część odlatuje wraz z korkiem, nie pozostawiając żadnych fragmentów.

Każdy nietradycyjny sposób otwierania wina musującego jest obarczony pewnym ryzykiem, dlatego lepiej zostawić stół w korytarzu lub kuchni i zmienić odświętne ubrania na stare, których nie ma się nic przeciwko odkładaniu do prania , kontynuując wakacje ponownie na paradzie, ale z szampanem .