Jak usunąć goryczkę z cebuli: 7 sposobów

Cebula z siedmiu dolegliwości – tak prapradziadkowie scharakteryzowali to warzywo. W starożytności tradycyjni uzdrowiciele zwracali uwagę, że jest nie tylko smaczny, ale ma też wiele przydatnych właściwości – od poprawy trawienia i poprawy apetytu po odporność na przeziębienia, chroniącą ludzi przed bakteriami i wirusami.

Dziś nie można sobie wyobrazić zupy czy sałatki bez cebuli. Jednak nie każdy lubi jego pikantny smak i goryczkę, która niektórym wydaje się bajeczną przyjemnością, inni nie mogą znieść. Dzieci są szczególnie wybredne – inny mały kapryśny odsunie talerz za każdym razem, gdy poczuje tam zapach lub smak cebuli. Dlatego matki i babcie muszą szukać sposobów na pozbycie się goryczy cebuli.

Przyczyny nadmiernej goryczy cebuli

Dopóki cebula nie zostanie posiekana, jest lśniącym, przyjemnie wyglądającym warzywem. Warto przełamać jego strukturę nożem – natychmiast aktywnie rozprzestrzenia się ostry zapach, z którego wybija się łza. W ten sposób roślina stara się chronić przed uszkodzeniem. Natura stworzyła taki mechanizm ochronny, w wyniku którego uwalniane są nie tylko przydatne dla organizmu fitoncydy, ale komórki kwasu sulfonowego zawartego w cebuli ulegają zniszczeniu. Powoduje to reakcje chemiczne, w wyniku których powstaje gaz, którego składnikiem jest kwas siarkowy, który podrażnia błonę śluzową oczu.

Goryczka cebulowa to także rodzaj „protestu” rośliny na cięcie, czyli niszczenie jej komórek. Dlaczego cebula jest bardzo gorzka i całkiem znośna lub prawie słodka? Jest kilka odpowiedzi na to pytanie.

1. Po pierwsze, stopień goryczy określa odmiana cebuli. Istnieją odmiany bardzo ostre – nazywane są ostrymi, półwyspowymi, a także słodkimi – z dużą zawartością cukrów naturalnych.
2. Po drugie, nawet cebulki tej samej odmiany mogą znacznie różnić się stopniem goryczki – wszystko zależy od warunków uprawy. W szczególności duże znaczenie ma ilość nawozów fosforowych aplikowanych na grządkę ogrodową. Ich brak źle odbija się na smaku warzyw, zaczyna być bardzo gorzki.
3. Po trzecie, roślinę należy obficie podlewać. Ze względu na brak wody w cebulkach wzrasta koncentracja wszystkich składników, w tym tych, które nadają im goryczy oraz olejków eterycznych. Dlatego doświadczeni mieszkańcy lata z pewnością przywiązują dużą wagę do podlewania, zwłaszcza w upalną wietrzną pogodę.
4. I po czwarte, na ilość goryczy wpływa czas żniw. Faktem jest, że w okresie dojrzewania, pod koniec lata, koncentracja olejków eterycznych osiąga maksimum, więc jesienna, późna cebula jest bardziej gorzka niż jej letnia krewniaczka.

Jednocześnie należy zauważyć, że bardziej gorzkie odmiany – takie jak Centurion, Pogarsky, Hercules, Sturon – zawierają więcej fitoncydów, które skutecznie zwalczają drobnoustroje chorobotwórcze, które mogą poradzić sobie nawet z czynnikiem wywołującym gruźlicę – prątkiem Kocha. Dlatego są bardziej przydatne, gdy stosuje się je jako środek zapobiegawczy przeciwko sezonowym przeziębieniom. Tak, a takie odmiany są lepiej przechowywane, średniej wielkości główki ostrych i półostrych cebul mogą leżeć bez utraty właściwości prezentacyjnych i konsumenckich do 10 miesięcy, podczas gdy słodkie cebulki ledwo wytrzymują 5.

Dlatego w większości zarówno prywatni handlowcy, jak i przedsiębiorstwa rolne wolą uprawiać pikantne odmiany cebuli.

Jak usunąć gorycz z cebuli

Istnieje kilka sposobów na usunięcie goryczy z cebuli. Są gospodynie domowe, które przystosowały się do przetwarzania cebuli w kuchence mikrofalowej w zaledwie 10 sekund, rozgrzewając się przy średniej mocy. Ważne jest, aby nie przesadzić, aby warzywo nie zmiękło i schłodzić je przed jedzeniem.

W niektórych rodzinach goryczy cebuli pozbywają się, wkładając obrane warzywo do lodówki. Po kilku godzinach cebula staje się bardziej miękka w smaku, zachowując jednocześnie soczystość. Aby przyspieszyć proces, można go również włożyć do zamrażarki, ale nie na długo – dosłownie na 3-4 minuty, aby nie zdążył zamrozić, w przeciwnym razie zniknie nie tylko goryczka, ale także smak cebuli.

Goryczkę pozostawia również cebula, którą pokrojono w ćwiartki i umieszczono na kilka minut w wodzie zakwaszonej octem lub kwaskiem cytrynowym.

Jeśli planujesz użyć cebuli w puree do zupy, nie martw się, że najpierw usuniesz z niej goryczkę: sama zniknie podczas gotowania.

Ale najbardziej tradycyjnymi sposobami na pozbycie się goryczy są blanszowanie w gorącej wodzie, smażenie i smażenie.

Przy pomocy wrzącej wody

Aby cebula nie była gorzka, najczęściej gospodynie ją blanszują – czyli zalewają wrzątkiem. Ta metoda była stosowana nawet przez babcie, jest prosta, bezproblemowa i nie wymaga dodatkowych produktów.

Najłatwiejszym sposobem blanszowania jest zalanie wrzątkiem bezpośrednio z czajnika na posiekaną cebulę, złożoną w durszlak. Po tak gorącym prysznicu zapewnij zimny prysznic – czyli nalej zimną wodę z kranu.

Ale jest lepszy sposób na zblednięcie. Konieczne jest zagotowanie wody w rondlu, wyłączenie ognia pod nim i wlanie posiekanej cebuli do wrzącej wody. Po minucie spuść wodę durszlakiem i szybko schłódź cebulę w misce z lodowatą wodą. Nie warto trzymać dłużej we wrzącej wodzie, warzywo może trochę ugotować na zewnątrz.

Cebula przygotowana w ten sposób nabierze łagodniejszego smaku, przestanie być gorzka i dobrze wpasuje się w sałatkę ze świeżych ogórków, pomidorów i słodkiej papryki.

Ale ta metoda pozbycia się goryczy ma również znaczący minus – takie warzywo nie będzie soczyste.

Aby podczas usuwania goryczy wrzącą wodą cebula nie stała się mdła, niektóre gospodynie domowe używają również octu: wkładają do niej plasterki cebuli natychmiast po oblaniu zimną wodą i pozostawiają na kwadrans. Użyj warzyw po odcedzeniu octu.

Istnieje metoda, w której łączy się zarówno wrzącą wodę, jak i ocet. Musisz pokroić cebulę w krążki. W rondelku rozpuść 3 łyżeczki cukru pudru i pół łyżeczki soli w szklance wody. Gdy tylko woda zacznie się gotować, dodaj do niej 50 ml octu, wyłącz ogień i wlej cebulę. Moczyć we wrzącej wodzie z octem przez 5 minut, następnie odcedzić płyn durszlakiem i opłukać cebulę zimną wodą.

Najlepiej przygotowane w ten sposób warzywo współgra z ciepłymi i zimnymi daniami rybnymi.

Prażenie

Pieczenie może usunąć gorycz z cebuli, która ma być używana jako samodzielna przekąska – na przykład do piwa. Aby przygotować pyszną cebulę, należy przygotować głęboki tłuszcz, mieszając roztopione masło na równi ze słonecznikiem lub oliwą z oliwek.

Mieszankę olejów należy podgrzać w ogniu na głębokiej patelni, ponieważ po włożeniu do niej produktu będzie się pienić. Przed smażeniem pokrój cebulę w niezbyt cienkie krążki lub półpierścienie, ich grubość powinna wynosić około 3 mm. Przed smażeniem można je krótko namoczyć w wytrawnym białym winie, a następnie obtoczyć w mące. Jest to opcjonalne, ale taka przystawka będzie znacznie smaczniejsza i ciekawsza niż tylko smażona cebula. Ostrożnie, starając się nie poparzyć, włóż pierścienie w głęboki tłuszcz, nie trzeba dużo wkładać, powinny swobodnie pływać w gorącym oleju. Aby proces przebiegał równomiernie, a gorący olej nie ominął ani centymetra cebuli, warzywo należy wymieszać.

Kawałki smażymy na złoty kolor, a następnie układamy na ręczniku papierowym, aby usunąć nadmiar oleju.

Z pomocą soli

Jest jeszcze jeden prosty i niedrogi sposób na pozbycie się goryczy cebuli. Pomoże w tym zwykła sól kuchenna. Weź łyżkę stołową, rozpuść ją w szklance wody i zalej uzyskaną cieczą cebulę pokrojoną w małe kawałki lub półpierścienie. Im mniejsze warzywo zostanie pokrojone, tym szybciej zniknie goryczka. Na drobno posiekaną cebulę wystarczy 10 minut. Po upływie określonego czasu spłucz pod bieżącą zimną wodą.

smażenie

Możesz również zrobić cebulę bez gorzkiego smażenia – czyli podgrzewania na patelni. Konieczne jest pokrojenie cebuli zgodnie z wymaganiami naczynia, w którym będzie używana na małe kawałki, półpierścienie lub pierścienie – i wyślij ją na patelnię z olejem roślinnym, gdzie nie będzie długo płonąć. Konieczne jest, aby cebula stała się przezroczysta, ale nie usmażona. Aby to zrobić, proces musi odbywać się z częstym mieszaniem. Przykryj patelnię pokrywką między miksowaniami.

Taka cebula szczególnie dobrze ujawnia swój smak i aromat w ciepłych sałatkach z mięsem lub grzybami.

Jak usunąć goryczkę z zielonej cebuli

Zielone pióra są znacznie delikatniejsze niż cebula, dlatego należy się z nimi obchodzić znacznie delikatniej. Nie zniosą poparzenia wrzątkiem – bardzo szybko się zagotują, stracą aromat, zupełnie zmieni się ich smak, ucierpi kolor, a znaczna część witaminy C zawartej w zielonych piórach ulegnie zniszczeniu. wymagane są metody usuwania goryczy.

Gdy zielona cebula jest posiekana, należy ją ostrożnie i lekko zmiażdżyć tłuczkiem do ziemniaków lub wałkiem, a jeśli ich nie ma, tylko rękami. Następnie skrop odrobiną roztopionego masła. Aby dodać do miski zupy, ciepłej sałatki mięsnej lub do ziemniaków, mięsa lub ryb, w tej formie nadaje się również zielona cebula. Do użycia w sałatce ze świeżych ogórków i pomidorów lepiej spłukać pióra ciepłą wodą.

Jak usunąć goryczkę z czerwonej cebuli

Czerwona cebula rzadko jest gorzka, najprawdopodobniej dzieje się tak właśnie z powodu braku podlewania lub nawozów fosforowych. Przy dobrych praktykach rolniczych odmiany czerwone zwykle zawierają mało olejków eterycznych, a dużo cukrów, dlatego sadzi się je głównie do sałatek. W gorącym naczyniu takie warzywo szybko traci swój piękny kolor i staje się brudnoszare. Z tego samego powodu nie można go traktować wrzącą wodą.

Dlatego jeśli czerwona cebula nadal wydaje się gorzka, należy pozbyć się goryczy przez namoczenie przez 10 minut w słonej wodzie (łyżka soli na szklankę wody) lub w wodzie z dodatkiem kwasu cytrynowego (pół łyżeczki na szklankę). Z wody).

Możliwe jest również marynowanie czerwonej cebuli – w ogóle nie straci koloru, raczej stanie się jaśniejsza i ciekawsza, a sam miąższ będzie miał głębszy smak, nabierze przyjemnej pikanterii.

Jak marynować cebulę, aby usunąć gorycz

Dobrze marynowane usuwa gorycz z cebuli, staje się bardziej pachnący, pikantny, soczysty. Marynatę można przygotować z octem lub bez.

Z octem

Szklanka octu będzie potrzebować łyżeczki cukru, soli i oleju roślinnego. Wymieszaj składniki, aż substancje sypkie rozpuszczą się i włóż cebulę do powstałej marynaty na pół godziny. Ocet nie powinien być bardzo skoncentrowany, jego moc nie może przekraczać 3%. Ocet 9% kupiony w sklepie należy rozcieńczyć wodą w stosunku 1:3.

Opłucz cebulę po wyjęciu z marynaty. Możesz od razu użyć go w sałatkach, udekorować nim posiekany śledź lub inne przekąski.

bez octu

1. Jako marynaty można użyć czystego soku z cytryny, świeżo wyciśniętego z owoców. Ile należy wziąć, zależy od ilości pokrojonej cebuli. Do soku można dodać łyżeczkę cukru pudru. Namocz kawałek w tej marynacie przez pół godziny. Sok doskonale usunie gorycz i cierpkość cebuli, a sama pozostanie tak pachnąca i kwaśna jak na początku, bez kropli goryczy i zapachu cebuli. Taki sok, po wyjęciu cebuli, w razie potrzeby można wykorzystać jako bazę do dressingu sałatkowego.
2. Do miski (najlepiej szklanej lub ceramicznej) wrzuć posiekaną cebulę, dodaj pół łyżeczki soli i całą łyżkę cukru, dodaj 10-12 kryształków kwasu cytrynowego i wlej łyżkę soku z cytryny. Do miski wlej trochę przegotowanej, ostudzonej wody – tak, aby przykryła całą cebulę. Mieszać. W razie potrzeby pieprz marynatę i dodaj do niej zioła. Cebulę moczymy w tym roztworze przez 30-40 minut, następnie odcedzamy płyn, a warzywo opłukujemy zimną wodą i używamy do sałatek.
3. Aby usunąć gorycz z cebuli, która ma być używana do gotowania grilla, możesz użyć kefiru. To prawda, że zajmie to więcej czasu niż w przypadku marynowania octem lub kwaskiem cytrynowym, ponieważ działanie kefiru jest znacznie łagodniejsze. W misce wymieszać szklankę kefiru z połową małej łyżki soli i ziół, włożyć cebulę pokrojoną w krążki i wymieszać. Pozostaw do marynowania na godzinę, po czym spłucz warzywo pod bieżącą wodą.
4. Innym prostym sposobem na marynowanie cebuli jest moczenie jej w soku pomidorowym. Ale zakupiony sok z opakowania nie jest dobry, zawiera dużo dodatków nienaturalnego pochodzenia i cukrów. Lepiej wycisnąć sok z pomidorów z własnego ogrodu, a do tego można po prostu przewinąć pomidora w maszynce do mięsa, nie trzeba nawet usuwać nasion. Cebulę pokroić w krążki lub półpierścienie (z soku trudno będzie wycisnąć drobno posiekane kawałki). Do miski wlać szklankę soku, wsypać tam łyżeczkę soli, pieprzu i dodać przyprawy. Cebulę przełożyć do miski, wymieszać z sokiem i pozostawić do zamarynowania na 40 minut. Po upływie wyznaczonego czasu warzywo wyjąć łyżką cedzakową, opłukać i użyć do sałatki lub jako dodatek do dań rybnych lub mięsnych.

Słodkie odmiany cebuli

Słodka cebula nie jest całkiem słodka w zwykłym tego słowa znaczeniu. Generalnie jest to zwyczajna cebula, ale o łagodniejszym smaku, pozbawiona ostrości, goryczki i oczywistej ostrości. Boli też oczy, powoduje łzy – ale nie tak intensywne, jak jego ostre i półwyspowe krewniaczki. Dzieje się tak, ponieważ słodkie odmiany mają mniej ostre i zawierające siarkę olejki eteryczne. Zawiera również mniej fitoncydów, które podczas używania cebuli tworzą barierę ochronną dla drobnoustrojów i wirusów. Ale pod względem zawartości witamin słodkie główki nie ustępują ostrym.

Na liście cebuli słodkiej dominują odmiany o białej lub czerwonej barwie zewnętrznej łuski i miąższu. Kształt bańki najczęściej wydłużony, owalny.

Im więcej cukrów w cebuli, tym jest mniej pikantna i gorzka, dlatego jest lepsza od innych odmian do robienia sałatek.

szczypiorek
Schnitt pojawia się już wczesną wiosną – ten gatunek jest wieloletni. Jeśli ściśle podchodzimy do klasyfikacji botanicznej, jest to raczej wieloletnia roślina zielna, która w centralnej Rosji cieszy się młodymi świeżymi zieleniami już na początku kwietnia i przez cały maj – aż do pierwszych zbiorów prawdziwej cebuli. Ludzie nadali jej jeszcze kilka nazw, dlatego najczęściej nazywa się ją szczypiorkiem, cebulką krzewiastą lub cebulą syberyjską.

Nazywany jest krzaczastymi, ponieważ nie rośnie w pojedynczych bulwach, ale w małych, dość gęstych koloniach. Nie wyciąga się go całkowicie z ziemi, a jedynie kroi się zielenie, stąd nazwa szczypiorek – w tłumaczeniu z niemieckiego brzmi to jak „pokrojona cebula”.

Jej zielenie są tak cienkie i delikatne, że lepiej używać ich w stanie świeżym, bez obróbki cieplnej. Ale z drugiej strony pierwsze wiosenne sałatki, dzięki szczypiorkowi, są wypełnione upragnionymi witaminami bez najmniejszej goryczki. Później cebula ta staje się bardzo dekoracyjna, wyrzucając dziesiątki okrągłych kwiatostanów w kolorze białym lub fioletowym.

Pomimo tego, że ten łuk jest uważany za wieczny, lepiej odnawiać jego nasadzenia co roku lub co dwa lata, wykopując ziemię, dzieląc się na małe grupy i sadząc – z powodu stłoczenia w dużej gęstej kurtynie zaczynają się cebulki ściskają się bliżej powierzchni ziemi i mogą zamarznąć w srogą zimę.

Szalotka
Gdy tylko nadejdzie czas na szczypiorek, na stole natychmiast dojrzewają świeże warzywa szalotki. Ten rodzaj cebuli jest szeroko rozpowszechniony w kuchni francuskiej, słynącej z wyrafinowania i jest ceniony właśnie za brak ostrego zapachu i goryczy.

Wśród ludzi szalotki nazywane są też rodziną, gniazdowaniem lub sroką – bo z jednej cebuli wyrasta cała rodzina – do 20-25, może nawet więcej cebul, z których każda daje pęk delikatnych piór. Średnia wielkość cebulki szalotki wynosi od 1 cm do 3 cm średnicy.

W przeciwieństwie do szczypiorku jest to cebula jednoroczna, sadzi się ją późną jesienią lub wczesną wiosną, nawet na ledwie rozmarzniętej ziemi. Dobrze znosi mrozy, nie strzela i dość szybko daje pierwszy plon.

Szalotka jest znacznie bardziej odporna na obróbkę cieplną niż szczypiorek, dlatego nadaje się nie tylko do sałatek, umieszcza się ją w pierwszym i drugim daniu.

Ale nawet wśród cebuli, z główką zwykłej wielkości, jest wiele odmian, które zawierają dużo cukrów i dlatego nie wymagają dodatkowej obróbki w celu usunięcia goryczy.

Zazwyczaj cebule odmian słodkich są większe i mięsiste niż ostre i półostre, dojrzewają wcześniej, chociaż generalnie są wśród nich cebule zarówno wcześnie dojrzewające, jak i średnio dojrzewające.

Spośród odmian o czerwonej barwie szczególnie miękkie są Crimson Ball, Retro, Campillo, Greatfull i Black Prince, chociaż w ogrodach przeciętnego mieszkańca lata przeważa Red Baron. Najpopularniejsze białe to Comet, Globo i Spanish 313.

Nie każda słodka odmiana może rosnąć we wszystkich szerokościach geograficznych. Tak więc, bez względu na to, jak bardzo ogrodnicy pod Moskwą próbowali uprawiać odmianę jałtańską przywiezioną jako pamiątkę z Krymu, nic dobrego nie wyszło z tego przedsięwzięcia – nie ma normalnych zbiorów, a smak cebulek uprawianych na środkowym pasie jest dużo gorsze od południowych.

Ale ogólnie wśród słodkich są takie, które dobrze znoszą późne wiosenne przymrozki i są dość bezpretensjonalne.

1. Kometa – jeśli obserwujesz celność, to nie jest odmiana, ale hybryda. Odnosi się do uniwersalnej cebuli sałatkowej. Wygląd jest atrakcyjny, nie jest trudno go uprawiać, ponieważ został przystosowany do różnych szerokości geograficznych, w tym rozwija się normalnie w środkowej strefie kraju i charakteryzuje się odpornością na choroby grzybowe – różową zgniliznę i fusarium. Żarówka jest biała, łuski soczyste, mocno do siebie dociśnięte. Możesz zbierać plony 3,5-4 miesiące po pojawieniu się pierwszych pędów, ale Kometa, podobnie jak wszystkie słodkie odmiany, nie jest przechowywana bardzo długo – nie dłużej niż sześć miesięcy, więc lepiej zjeść cebulę przed świętami Nowego Roku, więc że nie znika. Może być stosowany zarówno w sałatkach, jak i poddawany obróbce cieplnej, czyli wkładany do dowolnych pierwszych i drugich dań oraz dodatków.
2. Hiszpański 313 – ta odmiana późno dojrzewająca jest uprawiana w wielu regionach – od południowej Mołdawii po region moskiewski. W bardziej północnych regionach nie daje stabilnych bogatych plonów na otwartym polu, tutaj można ją uprawiać w szklarniach. Jest to również odmiana biała o gęstej, soczystej bulwie, ale nieco bardziej pikantna niż Comet. Do celów kulinarnych lepiej jest używać go na świeżo, bez obróbki cieplnej.
3. Globo – kolejna z najlepszych białych odmian cebuli, należy do odmian późno dojrzewających. Ceniony jest nie tylko za wysoką odporność na tradycyjne dla tego warzywa choroby grzybowe, ale także za soczysty miąższ i brak charakterystycznego zapachu cebuli. Ponadto Globo jest dobrze przechowywane i ma sporą wielkość cebulki – aż 800 gramów.
4. Campillo to czerwona cebula średnio dojrzewająca, zbierana pod koniec sierpnia. Wymagający żyzności gleby, słońca i wystarczającej wilgotności. W słodkim, delikatnym smaku jest ledwo wyczuwalny punkt. Żarówki mają lekko fioletowy odcień. Ale barwiący czerwony pigment nie plami rąk i nie pozostawia śladów na naczyniach. Może być przechowywany dłużej niż zwykłe słodkie odmiany – do 7-8 miesięcy.
5. Czerwony Baron – ta cebula jest uprawiana na co drugiej działce gospodarstwa domowego. Zakochał się w letnich mieszkańcach za bezpretensjonalność, wysoką produktywność i jasny smak, idealny do szaszłyków i sałatek. Jednocześnie jest wygodny w użyciu, ponieważ każda cebula nie jest bardzo duża, można ją używać na raz, nie zastanawiając się, gdzie przymocować resztki główki. Prawidłowo wysuszony plon Czerwonego Barona może leżeć do początku lutego, jednak należy go regularnie sortować w celu usunięcia okazów nienadających się do dalszego przechowywania.
6. Candy to hybrydowa odmiana żółtej słodkiej cebuli. Nie tylko ma słodki smak, ale również bardzo wcześnie dojrzewa – dojrzewa w niecałe trzy miesiące po posadzeniu i dwa i pół po pierwszych pędach. Jego technologia rolnicza jest prosta, Candy nie wymaga większej uwagi, ponieważ jest bardzo bezpretensjonalna. Największe plony osiągają ogrodnicy w regionach południowych, chociaż nadaje się do uprawy na środkowym pasie. Ale taki łuk nie jest długo przechowywany – maksymalnie sześć miesięcy i to chyba jedyna wada. Candy posiada bardzo cienkie delikatne zewnętrzne łuski, które bardzo łatwo usunąć, a wewnątrz bańki jest białe i soczyste. Cebula ta doskonale sprawdza się zarówno jako opcja sałatkowa – czyli do spożycia na świeżo, jak i jako składnik dań gorących.

Nie wszystkie wymienione odmiany nadają się na Syberię i regiony położone na północ od regionu moskiewskiego – gdzie warunki naturalne ograniczają możliwości ogrodników. Ale nawet dla nich istnieją odmiany słodkiej cebuli, które są w stanie wyprodukować plony w niezbyt sprzyjającym środowisku.

1. Rocznika syberyjska – nazwa tej odmiany mówi sama za siebie, jest strefowana na Syberię, a zatem odporna na zimę, to znaczy jest w stanie wytrzymać zarówno wiosenne przymrozki powrotne, jak i późne letnie mrozy. Chociaż zwykle ma czas dojrzewać przed nadejściem chłodów i deszczów, ponieważ jest to odmiana wcześnie dojrzewająca. Charakteryzuje się dobrą jakością przechowywania i może być przechowywany do kwietnia. Nie można powiedzieć, że syberyjska jest odmianą absolutnie słodką, w smaku wciąż jest lekki punkt.
2. Bessonovsky to odmiana znana od dawna nie tylko Syberyjczykom, ale także mieszkańcom lata pod Moskwą. Ma średniej wielkości cebulę z żółtymi łuskami na powierzchni, słodką w smaku i jednocześnie pikantną, pikantną – jako taka nie ma w niej wyraźnej goryczki. Możesz go przechowywać przez około 9 miesięcy.
3. Strigunovsky to jedna z najstarszych rosyjskich odmian. Południowcom lub mieszkańcom strefy środkowej może wydawać się pikantny, ale w warunkach Syberii można ją uznać za prawie słodką. Bulwa na zewnątrz żółta, łuski na powierzchni mocne, wewnątrz miąższ biały, gęsty i mało soczysty. Odmiana jest dość tolerancyjna na suszę. Strigunovsky szybko dojrzewa, przechowywany nie dłużej niż 6 miesięcy.