Roquefort (ser pleśniowy): skład, korzyści i szkody, przepisy kulinarne

Roquefort jest zasłużenie uważany za króla serów. We Francji nazywana jest potrawą królów i papieży. Smakosze na całym świecie wysoko cenią jego niesamowity orzechowy smak.

Roquefort: co to za ser, jak smakuje i pachnie?

Roquefort należy do niebieskich odmian z pleśnią, produkowanych we Francji. Wytwarzany jest w południowej prowincji Rouergue w pobliżu wsi Roquefort. To ona nadała temu produktowi nazwę. Lekko wilgotny, kruchy mleczny miąższ usiany jest zielono-niebieskimi, czasem szarawymi smugami pleśni Penicillium roqueforti. Uważany jest za szlachetny, gdyż różni się od innych gatunków dobroczynnym działaniem na organizm człowieka. Ręcznie robiony produkt charakteryzuje się nierównomiernym rozłożeniem pleśni wewnątrz.

Główka sera nie ma skórki. Dojrzewa w specjalnych opakowaniach, w których jest następnie sprzedawany. Zapobiega to nie tylko wysychaniu produktu, ale również na pewnym etapie zapobiega nadmiernemu rozwojowi pleśni. Zwykle głowa Roquefort ma kształt cylindryczny o średnicy 19–20 centymetrów i waży nieco ponad 2,5 kilograma. Na opakowaniu tego sera widnieje napis „Chroniona nazwa pochodzenia Roquefort”.

Historia pochodzenia

Francuzi mają ciekawą legendę o pochodzeniu sera Roquefort.

Według opowieści mieszkańców prowincji Ruerge, dawno temu młody człowiek pasący owce na zboczach niedaleko miasteczka Roquefort postanowił coś przekąsić w jednej z jaskiń. Jego jedzenie było proste. Tylko chleb, ser i woda. Zanim zdążył zacząć jeść, zauważył przechodzącą dziewczynę i rzucił się za nią. Przez kilka tygodni ścigał piękną nieznajomą, ale nie mógł dogonić. Kiedy wrócił z niczym, stwierdził, że od chleba do sera rozciągnęła się niebieskawa pleśń. Ale jego głód był tak silny, że odważył się skosztować małego kawałka. Ku zdumieniu młodzieńca jego delikatny i słony smak okazał się tak niesamowity, że przywiózł resztki do wioski, aby spróbować. Miejscowi zaczęli też zabierać ser i chleb do jaskiń, których w okolicy było wiele. Tak więc, według legendy, pojawił się Roquefort.

Współcześni naukowcy są skłonni wierzyć, że pojawienie się niebieskiego sera, którego zarodniki można zjeść, jest całkowitym przypadkiem.

Pomimo faktu, że sery pleśniowe są uważane za nowsze niż inne produkty mleczne, pierwsza wzmianka o nich znajduje się w pismach starożytnego rzymskiego erudyta Pliniusza Starszego, który zmarł w 79 r. n.e.

W 1411 r. Karol VI specjalnym reskryptem zapewnił mieszkańcom miasta Roquefort wyłączne prawo do produkcji sera o tej samej nazwie.

Obecnie, zgodnie z zasadami ochrony nazwy geograficznej UE, ser Roquefort dojrzewa wyłącznie w grotach w pobliżu miejscowości Roquefort we Francji. Jest produkowany przez 7 firm. Największym z nich jest Societe des Caves de Roquefort. Wytwarza około 60% całkowitej produkcji i posiada kilka jaskiń. To oni organizują wycieczki do lokalnych serowarni.

Technologia produkcji

Podstawą klasycznej receptury jest mleko owcze. Na początku XX wieku próbowano zastąpić ją krowią. Ale to zepsuło ostateczny smak produktu. Dlatego producenci nie eksperymentowali dalej i wrócili do zwykłej metody produkcji.

Aby uzyskać prawdziwy ser Roquefort, mleko pobiera się tylko od owiec lakońskich, które wypasane są w tutejszych dolinach. Zgodnie z normą po udoju musi zostać przetworzony do przetworzenia w ciągu dwóch dni. Jeśli ten okres upłynął, nie możesz już uzyskać wysokiej jakości sera.

Mleko jest podgrzewane do około +30°C, aby się zsiadło. Dodaje się do niego fermenty mlekowe, gazyfikatory, zarodniki grzyba Penicillium roqueforti. Gotową masę twarogową miesza się, kroi, wlewa do foremek bez prasowania i soli suchą solą.

Zanim ser nałoży się na dojrzewanie, jest „nakłuwany”. Masę przekłuwa się specjalnymi igłami dziewiarskimi. Jest to konieczne, aby powietrze dostało się, aby pleśń mogła się rozwinąć. Zabieg przeprowadza się nie później niż dwa dni przed rozpoczęciem dojrzewania.

Dalszy proces odbywa się w ograniczonej geograficznie przestrzeni: w jaskiniach piargowych w dolinie Combalou, o długości zaledwie 2 km i szerokości 300 m. Temperatura i wilgotność powietrza, która w naturalnych jamach pozostaje niezmienna, pozwala na stworzenie produktu wysokiej jakości.

Dojrzewanie w naturalnych piwnicach odbywa się w pojemnikach drewnianych lub plastikowych przez dwa tygodnie. Następnie przyszły ser jest zawijany w opakowanie specjalnej folii. Pomaga to regulować rozwój zarodników Penicillium roqueforti. Dalsze dojrzewanie trwa co najmniej 60-90 dni. Jeśli ten okres nie zostanie dotrzymany, smak produktu zostanie beznadziejnie zepsuty.

Nowoczesne technologie pozwalają spowolnić proces dojrzewania sera, co pozwala na nasycenie rynku tym pysznym produktem przez cały rok.

Jak to smakuje

Popularność Roquefort wiąże się z jego niezwykłym wielowarstwowym smakiem, który szczególnie doceniają smakosze na całym świecie. W pierwszej chwili może się wydawać, że jest lekko słodkawy i oleisty, potem zaczyna być wyczuwalny orzechowy posmak. Następnie w pełni ujawniają się ostre smugi niebieskiej pleśni.

Co pachnie

Opinie o tym, jak pachnie prawdziwy ser Roquefort, różnią się diametralnie. Ktoś uważa, że ma naturalny aromat mleka owczego z nutą wapienia. Niektóre wyczuwalne nuty orzeszków ziemnych w jego zapachu. A ktoś klasyfikuje ten francuski przysmak jako jeden z najbardziej śmierdzących serów na świecie, wyczuwając w nim tylko zgniły zapach. Jedno jest pewne – tego zapachu nie da się pomylić z niczym innym.

Czym Roquefort różni się od innych serów?

Podobne niebieskie odmiany są produkowane w różnych krajach. Ale prawodawstwo europejskie przypisało nazwę Roquefort tylko produktowi wytworzonemu w gminie Roquefort-sur-Soulzon.

Ten ser nie ma skórki, ma oleistą kremową konsystencję z oczami wypełnionymi niebiesko-zieloną pleśnią. W elitarnych restauracjach, aby nie uszkodzić struktury Penicillium roqueforti, do krojenia produktu używa się specjalnego roqueforet.

Od dor niebieski

Dor blue, podobnie jak Roquefort, jest serem pleśniowym. Ale ci, którzy spróbowali ich przynajmniej raz, nigdy nie pomylą tych dwóch produktów. Pomimo tego, że niemiecki produkt jest najmłodszym spośród innych tego typu serów, znalazł już swoich fanów. Jest produkowany przez znaną niemiecką firmę Kezerai Champignon Hofmeister. Dor blue jest bardziej przystępny cenowo niż jego francuski poprzednik.

Paleta smaków tego sera jest różnorodna – od ziołowych po owocowe. W zależności od odmiany może mieć różną konsystencję. Na przykład A la Creme nadaje się do smarowania, Classic dojrzewa w zwykły sposób półpłynny, a Grand noir to jedyna niebieska odmiana z 60% zawartością tłuszczu.

Dla tych, którzy po raz pierwszy zdecydowali się spróbować sera pleśniowego, eksperci radzą zacząć od dor blue.

Z Gorgonzoli

Ten włoski produkt wytwarzany jest z mleka krowiego przy użyciu grzyba penicillium glaucum. Ser różni się od Roquefort bielszą barwą z delikatnym żółtawym odcieniem. Pleśń znajduje się na niej niejednorodnie, z charakterystycznymi prążkami grzybiczymi. Młode dolce ma konsystencję pasty. Jest bardzo słodki. Bardziej starzejąca się piccante jest zauważalnie gęstsza.

Zapach tego sera jest z jednej strony bardziej „szorstki” niż Roquefort, z drugiej nie jest tak wyraźny.

Skład i kalorie

Ser Roquefort praktycznie nie zawiera laktozy. Jego kaloryczność jest dość wysoka: 335 kcal na 100 gram produktu, co stanowi około 1/5 dziennej normy dla osoby dorosłej. Ale bogaty skład chemiczny produktu sprawia, że jest to wartościowe danie.

Sto gramów jadalnej porcji zawiera:

Witaminy:

• A (retinol) – 278 mcg;
• B1 (tiamina) – 0,03 mg;
• B2 (ryboflawina) – 0,4 mg;
• B3 (kwas nikotynowy) – 5,7 mg;
• B5 (pantotenian wapnia) – 1,16 mg;
• B6 (pirydoksyna) – 0,15 mg;
• B7 (koenzym R) – 4,2 mcg;
• B9 (kwas foliowy) – 39 mcg;
• B12 (kobalamina) – 0,62 mcg;
• C (kwas askorbinowy) – 0,6 mg;
• D (wiosterol, ergosterol) – 0,89 mcg;
• E (tokoferol) – 0,4 mg.

Makroelementy:

• potas, K – 110 mg;
• wapń, Ca – 740 mg;
• magnez, Mg – 40 mg;
• sód, Na – 1300 mg;
• siarka, S – 205 mg;
• fosfor, P – 410 mg;
• chlor, Cl – 2004 mg.

Pierwiastki śladowe:

• żelazo, fe, 1 mg;
• mangan, mn – 0,03 mg;
• miedź, cu, 60 μg;
• selen, se – 14,5 μg;
• cynk, zn – 3,5 mg.

Aminokwasy:

• arginina – 0,79 gr .;
• walina – 1,08 gr.
• histydyna – 1,28 gr .;
• izoleucyna – 0,88 gr.;
• leucyna – 1,52 gr .;
• lizyna – 1,36 gr .;
• metionina – 0,53 gr.;
• metionina + cysteina – 0,68 gr.;
• treonina – 0,8 gr .;
• tryptofan – 0,9 gr .;
• fenyloalanina – 1,05 gr.;
• fenyloalanina + tyrozyna – 2,25 gr.

Nieistotne aminokwasy:

• alanina – 0,55 gr .;
• kwas asparaginowy – 1,22 gr .;
• glicyna – 0,35 gr.
• kwas glutaminowy – 4,06 gr.;
• prolina – 1,89 gr .;
• seryna – 1,16 gr .;
• tyrozyna – 1,205 gr .;
• cysteina – 0,15 gr ..
• sterole (sterole);
• cholesterol 62 mg.

Nasycone kwasy tłuszczowe:

• kapron – 0,18 gr .;
• kaprylowy – 0,28 gr .;
• laurynowy – 0,83 gr .;
• mirystyczny – 1,57 gr .;
• pentadekanowy – 0,28 gr .;
• palmitynowy – 4,9 gr .;
• margaryna – 0,28 gr .;
• stearynowy – 3,7 gr .;
• arachidowy – 0,37 gr.

Kwasy tłuszczowe jednonienasycone:

• mirystoleik – 0,51 gr .;
• palmitoleinowy – 0,46 gr .;
• oleinowy (omega-9) – 6,93 gr.

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe:

• linolowy – 0,74 gr .;
• omega-6 – 0,74 gr.

Korzyści z sera Roquefort

Ser Roquefort, produkowany we Francji, jest słusznie uważany za jeden z najbardziej użytecznych. Zawartość glutaminianów w nim jest wyższa niż w jakimkolwiek innym produkcie naturalnym.

1. Substancje zawarte w pleśni Penicillium roqueforti pomagają organizmowi ludzkiemu wytwarzać melaninę. Chroni skórę przed szkodliwym działaniem aktywnego słońca, zmniejsza ryzyko nowotworów złośliwych.
2. Wysoka zawartość fosforu i wapnia przyczynia się do wzmocnienia układu kostnego. Dlatego ser Roquefort jest szczególnie przydatny dla dzieci i osób starszych.
3. Przy regularnym stosowaniu tego produktu zmniejsza się ryzyko zachorowania na gruźlicę.
4. Dietetycy zalecają spożywanie Roquefort co najmniej dwa razy w tygodniu w małych plasterkach dla pacjentów z dną moczanową i zapaleniem stawów. Substancje czynne zawarte w pleśni działają przeciwzapalnie, łagodzą ból.
5. W przypadku dysbakteriozy lekarze zalecają zjedzenie odrobiny sera Roquefort. Stworzy nie tylko sprzyjające środowisko dla rozwoju pożytecznych bakterii, ale również będzie miał ogromny wpływ na reakcję fermentacyjną w jelicie grubym.
6. Dzieci i młodzież szczególnie odnoszą korzyści z przyjmowania tego produktu. Pomaga wzmocnić odporność. Witaminy i minerały, w które bogaty jest ser, są niezbędne organizmowi w okresie formowania się i wzrostu. Dlatego jest często polecany kobietom w okresie ciąży i karmienia piersią.
7. Łatwo przyswajalne białko pomaga budować mięśnie. Dlatego ser Roquefort jest niezastąpiony w menu sportowców.
8. Pomimo zawartości kalorii, niezbędne tłuszcze są szybko przyswajalne. Dzięki temu możemy polecić produkt do ciężkiej pracy, dużego wysiłku fizycznego. Przy zaburzeniach snu i zwiększonym niepokoju francuski ser z pleśnią działa jak naturalny antydepresant. Normalizuje pracę układu nerwowego.
9. Aminokwasy i antyoksydanty spowalniają procesy starzenia całego organizmu. Korzystnie działają na skórę, nadając jej elastyczność i świeży wygląd.

Szkody i przeciwwskazania

Przede wszystkim indywidualna nietolerancja składników wchodzących w skład produktu może poważnie zaszkodzić zdrowiu. Jeśli jesteś uczulony na mleko owcze, nie powinieneś nawet próbować Roquefort. Również pleśń może powodować reakcję alergiczną. Dlatego, próbując po raz pierwszy sera, musisz ograniczyć się do małego kawałka i obserwować swój stan.

Jeśli produkt mleczny nie jest stałym elementem Twojego stołu, należy go podawać z wielką ostrożnością małym dzieciom. Konieczne jest ścisłe ograniczenie jego spożycia, ponieważ węzły chłonne mogą dawać negatywną reakcję.

W niektórych przypadkach nadmierne spożycie francuskiego sera pleśniowego powoduje dysbakteriozę. Pleśń może zaburzać skład mikroflory żołądka. Lekarze uważają, że dla zdrowia wystarczy jeść tylko 50-75 gramów Roquefort dziennie.

Gram-dodatnie bakterie Listeria w kształcie pałeczek, które żyją w serze pleśniowym, są całkowicie bezpieczne dla zdrowej osoby. Ale przy obniżonej odporności może rozwinąć się listerioza, co prowadzi do uszkodzenia wątroby i układu nerwowego.

Z wielką ostrożnością iw bardzo ograniczonych ilościach wolno spożywać Roquefort osobom z nadwagą. Jest to produkt wysokokaloryczny, którego większość składu przypada na tłuszcze.

Jak wybrać i przechowywać

Prawdziwy francuski ser Roquefort trafia do sprzedaży przez cały rok. Jednak trudne warunki produkcji i długi okres dojrzewania sprawiają, że jest to dość drogi produkt. Dlatego prawie niemożliwe jest znalezienie tego przysmaku na półkach dyskontów. Wysoka cena prowokuje pojawienie się na rynku podróbek, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak wybrać wysokiej jakości ser.

1. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na opakowanie. Autentyczny Roquefort, produkowany w prowincji Rouergue, zawsze ma czerwony owalny wzór pieczęci z owcą pośrodku.
2. Ser nie powinien mieć skórki. Wewnątrz masa jest trochę oleista, biała. Pleśń znajduje się głównie w oczkach znajdujących się w całym korpusie produktu.
3. Jeśli zielonkawe żyłki wypełniały prawie całą przestrzeń, oznacza to, że ser był zbyt długo przechowywany. Lepiej powstrzymać się od zakupu.
4. Przejrzyste kropelki wilgoci, które podczas zmiany temperatury mogą pojawić się na powierzchni sera, podkreślają jego wysoką jakość.
5. Podczas cięcia nie powinien się kruszyć ani złuszczać. Nie każdy w domu ma specjalny nóż Roquefort, więc możesz użyć zwykłego noża do sera. Ale po każdym wyciętym kawałku należy go wytrzeć, aby nie zmiażdżyć następnego.
6. Zapach produktu, choć silny, nie powinien wydzielać kwaśnego. Sugeruje to, że nie był odpowiednio przechowywany i nie powinien być spożywany.

Kupując Roquefort należy od razu włożyć go do hermetycznej torby lub torby chłodzącej. Wszelkie wahania temperatury skracają okres przydatności do spożycia. W domu należy od razu postawić go na dolnej półce lodówki.

Po otwarciu opakowania owijam produkt w pergamin, który warto zmieniać co drugi dzień. Pomoże to zachować niezbędną wilgoć i zapobiegnie wysychaniu sera.

Aby zapobiec przenikaniu zapachu sera pleśniowego z pleśnią do pozostałych produktów w lodówce, Roquefort umieszcza się w hermetycznym pojemniku. W takiej formie może być przechowywany nawet do dwóch miesięcy.

Jak iz czym jeść Roquefort

Przed podaniem produkt wyjmuje się z lodówki na około godzinę i kroi na kawałki od krawędzi do środka. Najpełniejszy smak Roqueforta wyczuwalny jest na kawałkach z samego rdzenia główki sera. Dlatego zwyczajowo każdy gość umieszcza na talerzu różne fragmenty. Jeśli chodzi o serwowanie na jednym wspólnym talerzu, wybiera się drewnianą tacę. W tym przypadku głowa nie jest ścinana, ale pozostawiona w całości. Obok znajduje się specjalny nóż ze sznurkiem do cięcia.

Ten przysmak można zjeść jako samodzielny deser. Dzięki temu możesz poczuć pełny bukiet aromatów. Używa noża i widelca. Zgodnie z zasadami etykiety, jedzenie Roqueforta rękami jest niedopuszczalne.

Wersja klasyczna polega na jedzeniu wiejskiego chleba żytniego.

Często do Roqueforta podaje się czerwone winogrona, pigwy, kiwi, brzoskwinie, zielone jabłka lub figi. Dobry ser pleśniowy dobrze komponuje się z miodem, orzechami, suszonymi owocami. Warto spróbować Roqueforta z truskawkami.

Jakie wino pasuje do Roquefort

Do odmian niebieskich zwyczajowo wybiera się wina o wysokiej zawartości garbników. Dobrze podkreślą pikantny smak delikatesu.

Eksperci doradzają „Banyuls”, „Porto Vintage”, „Sauternes”, „Barsac”.

Gdzie kupić i ile

Ze względu na wysoką cenę i niską siłę nabywczą rosyjskiej ludności, francuski ser Roquefort można znaleźć tylko w butikach gastronomicznych lub sklepach internetowych. Średnio ich cena na koniec 2021 roku oscyluje w granicach od pięciu do sześciu tysięcy rubli za kilogram.

Jak gotować Roquefort w domu?

Jest mało prawdopodobne, że będziesz w stanie ugotować prawdziwy ser Roquefort w domu. Ale produkt stworzony własnymi rękami będzie nie mniej smaczny i bardzo podobny do oryginału.

Najpierw musisz zaopatrzyć się w cały niezbędny sprzęt. W trakcie pracy będziesz potrzebować:

1. Durszlak i skimmer.
2. Specjalny nóż do krojenia masy twarogowej. Przypomina metalową ramę z naciągniętymi sznurkami. Ale jeśli nie ma planów robienia serów w dużych ilościach, możesz użyć długiego, cienkiego noża. Powinien sięgać do dna patelni.
3. Miarki i szkło.
4. Dokładny termometr.
5. Gaza.
6. Folia z pergaminem.
7. Mata drenażowa. Możesz użyć bambusa, który jest używany do produkcji rolek.

Na 16 litrów mleka owczego potrzeba 1/4 łyżeczki mezofilnej kultury starterowej Danisco Choozit MA 11, 1/4 łyżeczki pleśni Penicillium Roqueforti, 3,4 ml 10% roztworu chlorku wapnia (można go przygotować niezależnie od granulatu), 4,8 ml enzymu podpuszczkowego i 2 łyżki soli.

Mleko w opakowaniach sklepowych nie nadaje się do produkcji sera. Jego pasteryzacja odbywa się w wysokich temperaturach. Skrzep się nie utworzy. Najlepiej kupić produkt w prywatnym gospodarstwie domowym i pasteryzować w domu. Aby wszystkie bakterie chorobotwórcze zginęły, wystarczy podgrzać mleko do 75°C i po 30 sekundach szybko je schłodzić do 32 stopni.

Gdy mleko ostygnie do żądanej temperatury, dodawany jest do niego starter mezofilny. Aby proszek został nasycony wilgocią, pozostawia się go na 3-4 minuty, a dopiero potem zawartość pojemnika delikatnie miesza się łyżką cedzakową.

Wlej roztwór chlorku wapnia do ciepłej wody (w proporcji 3,4 ml roztworu na 100 ml wody). Możesz użyć wstępnie przygotowanej 10% mieszanki, po upewnieniu się, że nie ma w niej osadu.

Podpuszczkę również rozcieńcza się w 100 ml wody.

Przygotowane płyny wlać do rondla i dokładnie wymieszać całą zawartość pojemnika. Dodaj rozpuszczone w wodzie zarodniki pleśni.

Aby powstał skrzep, konieczne jest utrzymanie temperatury mieszaniny około 30 stopni Celsjusza przez pół godziny.

Powstały skrzep sera jest sprawdzany pod kątem przerwy. Wykonaj nacięcie ostrym cienkim nożem i lekko unieś górną część. Krawędzie muszą być równe. Jeśli tak nie jest, warto poczekać kolejne 15-20 minut. Gotowy skrzep kroi się w kostkę i pozostawia do osadzenia. Jest to konieczne do usunięcia nadmiaru serum.

Następnie masę ugniata się przez pół godziny w temperaturze 30°C. Kostki powinny przekształcić się w elastyczne ziarno. Musi być umieszczony w gazie lub worku drenażowym. Ziarno sera jest dobrze wstrząśnięte bez wyciskania. To usuwa pozostałe serum. Na ostatnim etapie suszenia do twarogu dodaje się sól. Podczas wkładania masy serowej do formy nie wolno jej dociskać ani zagęszczać. Powinien uginać się pod własnym ciężarem, pozostawiając w środku puste przestrzenie dla rozwoju Penicillium Roqueforti. Formularz jest odwracany po 15 minutach.

Po schłodzeniu przyszłego sera do temperatury pokojowej przenosi się go do miejsca, w którym temperatura powietrza wynosi 12–15 ° C.

W dniach 10-12 wykonuje się otwory w produkcie w odległości około dwóch centymetrów. Ser jest przekłuwany od góry i od dołu na głębokość około jednej trzeciej. Aby to zrobić, użyj igły do robienia na drutach lub pałeczek do sushi.

Niebieska pleśń powinna pojawić się za dwa tygodnie. Aby spowolnić jego wzrost, ser najpierw zawija się w pergamin, a następnie w folię.

Produkt przechowywany przez co najmniej 60 dni w temperaturze 10°C i wilgotności 80%. W młodym serze smak będzie słabszy. Ale im dłużej dojrzewa, tym staje się bardziej miękki i aromatyczny.

Przepisy na ser Roquefort

Francuski ser pleśniowy można wykorzystać do przygotowania szerokiej gamy potraw.

Niezwykłe quiche z dyni z Roquefort

Przepis na cztery porcje. Do przygotowania ciasta potrzebujesz 250 g mąki pszennej premium, 125 g masła, jedno jajko kurze i sól do smaku. Najlepiej wybrać się nad morze, ale zwykle wystarczy.

Do nadzienia należy przygotować 2 ząbki czosnku, rozmarynu, 5 łyżek oliwy z oliwek (można ją zastąpić dowolną inną), średnią dynię, 3 jaja kurze, 300 ml mleka o zawartości tłuszczu 2,5%, 140 gramy sera Roquefort, ziarna pieprzu, zioła, sól .

Przepis: do przesianego ciasta dodać sól i posiekane masło. W osobnej misce wymieszaj jajko z 5 łyżkami. l. woda. Wlej wszystko do mąki. Powstałą masę zagnieść rękami, przykryć i wstawić do lodówki na około 50-60 minut. Ciasto rozwałkować. Jego grubość powinna wynosić 3-4 cm Nasmaruj naczynie do pieczenia olejem i połóż ciasto na dnie. Na wierzchu przykryj papierem do pieczenia i wypełnij suchą fasolą lub groszkiem. Jest to konieczne, aby ciasto zachowało swój kształt podczas pieczenia. Rozgrzej piekarnik do 180° i umieść w nim formę na 25 minut.

Drobno posiekany czosnek miesza się z posiekanym rozmarynem, olejem roślinnym i solą. Obraną dynię pokroić w plastry i piec na blasze przez około 20 minut w tej samej temperaturze. Wymieszaj mleko, jajka, sól, zioła i pieprz.

Upieczoną dynię włożyć do przygotowanej formy z ciasta, napełnić ją powstałą mieszanką, posypać posiekanym serem pleśniowym. Wstawiamy do piekarnika na 35 minut w tej samej temperaturze.

Sałatka Roquefort

To zajmie 200 gramów sera pleśniowego, 1 szklankę śmietany, 1 łyżkę soku z cytryny, zieloną sałatę, mielony pieprz.

Do puree serowego dodać sok z cytryny, pieprz i śmietanę. Wszystko mieszaj, aż uzyskasz jednorodną masę. Rozłóż liście sałaty na dnie talerza, drobno posiekaj pozostałe warzywa. Wymieszaj z powstałą sałatką serową i połóż na talerzu.

Co możesz zastąpić serem Roquefort w przepisie?

Jest mało prawdopodobne, aby możliwe było całkowite zastąpienie Roqueforta czymś innym. Smak końcowego dania będzie inny niż zamierzony. Dlatego jeśli przygotowujesz się na przyjęcie gości, lepiej wcześniej poeksperymentować, korzystając z różnych opcji. Wtedy będzie można znaleźć mniej lub bardziej akceptowalny zamiennik. W ostateczności będziesz miał czas na wybór innego dania.

Podstawową zasadą, której należy przestrzegać, jest poszukiwanie produktu, który ma konsystencję najbardziej zbliżoną do Roquefort. Kompletnego dopasowania w smaku nie będzie można, ale przede wszystkim warto poszukać innych niebieskich odmian. Na przykład takie jak dor blue lub gorgonzola. W Rosji zaczęto teraz produkować Roquefort z mleka krowiego. Jako samodzielne danie wyraźnie różni się od oryginału, ale wraz z innymi składnikami może służyć jako odpowiedni zamiennik do przygotowania złożonej sałatki.

Ponadto w niektórych przepisach możesz spróbować użyć sera Adyghe, Feta, Tofu.

Być może w końcu uda się wymyślić zupełnie nowe danie, które zadowoli innych tak samo, jak ugotowane według klasycznej receptury.

Interesujące fakty

1. Zanim wynaleziono penicylinę, ser Roquefort często stosowano jako środek przeciwzapalny, nakładając go na otwartą ranę. Uważano, że zapobiega zatruciu krwi i rozwojowi zgorzeli. Później naukowcy potwierdzili, że pleśń Penicillium roqueforti jest naturalnym antybiotykiem.
2. W 2012 roku w Rosji zaczęła pojawiać się seria komiksów „Demon Boy”. Jeden z bohaterów, upadły anioł, otrzymał od autorów imię Roquefort. Jego brat został nazwany na cześć innego słynnego francuskiego sera, Beauforta.
3. Francuzi nazywają ten ser pleśniowy z pleśnią „Monsieur Fromage” (z francuskiego Fromage, co tłumaczy się jako ser). To podkreśla ich szacunek i miłość do tego produktu.
4. Kiedyś serowarze próbowali sporządzić mapę francuskich serów, ale opuścili to zajęcie po tym, jak lista przekroczyła 500 pozycji. Roquefort zajął tam jedno z pierwszych miejsc.
5. Słynny francuski ser od dawna jest zakazany w imporcie do Australii. Lokalni urzędnicy tłumaczyli to faktem, że mleko nie jest poddawane pasteryzacji w wysokiej temperaturze przed gotowaniem. Dopiero w 2005 roku, po tym, jak australijscy urzędnicy odwiedzili fabryki serów, przyjrzeli się jaskiniom, w których dojrzewa Roquefort, ser został uznany za „jadalny”. Tylko produkt wyprodukowany w południowej prowincji Rouergue otrzymał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu. Nie wpłynęło to na inne odmiany sera pleśniowego.