Torebka pasterska: właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Skromnie wyglądająca roślina z rodziny kapustowatych jest powszechna na wszystkich kontynentach, prawie w całej Rosji i krajach sąsiednich. Inne znane nazwy to trawa sercowa, gryka polna, wróbel oko, łabędź, trawa łykowa, torebka, łyżki. Dobroczynne właściwości rośliny znane są od dawna, odniesienia do niej znajdują się w źródłach starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu.

Skład chemiczny

Torebka Pasterza zawiera kompleks kwasów organicznych, dużą liczbę pierwiastków śladowych i inne przydatne substancje:

1. Witamina C (kwas askorbinowy) – pomaga wzmocnić układ odpornościowy, chroni organizm przed bakteriami i wirusami, wspomaga gojenie ran, pozytywnie wpływa na narządy krwiotwórcze. Bierze udział w syntezie kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowia tkanek chrzęstnych i kostnych. Jest niezbędny do usuwania toksyn, normalizacji wydzielania żółci i wspomagania trzustki.
2. Witamina K (filochinon) – pomaga normalizować krzepliwość krwi, wspomaga wchłanianie wapnia w organizmie, zapobiega osteoporozie, chroni organizm przed nadmiernym odkładaniem się wapnia w tkankach miękkich i naczyniach krwionośnych.
3. Witamina B1 (tiamina) – bierze udział w metabolizmie węglowodanów, białek i tłuszczów, chroni komórki przed działaniem substancji toksycznych. Tiamina pomaga mózgowi, poprawia koncentrację, procesy myślowe i zwiększa zdolność uczenia się. Przyjmowanie tiaminy w wystarczających ilościach utrzymuje nastrój, zdrowy apetyt, napięcie mięśni serca i narządów przewodu pokarmowego, zmniejsza ból zęba, pomaga w chorobie lokomocyjnej, poprawia stan odurzenia.
4. Witamina B4 (cholina) – zapobiega chorobom układu nerwowego, utrzymuje go w dobrym stanie. Chroni komórki wątroby m.in. podczas przyjmowania toksycznych leków, alkoholu czy chorób wirusowych. Zapobiega tworzeniu się kamieni żółciowych. Cholina obniża również poziom „złego” cholesterolu, obniża stężenie kwasów tłuszczowych w organizmie, wspomaga usuwanie homocysteiny, dzięki czemu zmniejsza ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego. Pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi. W cukrzycy typu 1 zmniejsza się zapotrzebowanie organizmu na insulinę. Cholina jest niezbędna w profilaktyce zdrowia prostaty, a także zwiększa ruchliwość plemników.
5. Witamina B8 (inozytol) – poprawia przemianę materii, dzięki czemu jest często wykorzystywana w leczeniu otyłości, pobudza mózg, pomaga skupić uwagę, rozwijać pamięć, dlatego często wchodzi w skład kompleksów witaminowych dla dzieci i młodzieży. Inozytol jest również ważny dla zdrowia układu nerwowego, w tym regulacji rytmów snu. Substancja ta zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi w naczyniach, wzmacnia ich ściany, dlatego jest ważnym składnikiem środków do leczenia miażdżycy.
6. Taniny (garbniki) – nadają roślinie cierpki i cierpki smak, pomagają przy rozstrojach jelit, leczą biegunki, działają bakteriobójczo i przeciwzapalnie, co przyspiesza gojenie ran i je dezynfekuje. Garbniki pomagają również usuwać toksyny z organizmu, co można wykorzystać w kompleksowej terapii narażenia na promieniowanie. Mają właściwości hemostatyczne, pomagają w krwawieniu wewnętrznym i zewnętrznym.
7. Kwas szczawiowy – niezbędny w leczeniu niepłodności żeńskiej i męskiej, przewlekłej gruźlicy, reumatycznych i bólach głowy. Kwas ten jest w stanie walczyć w organizmie z Escherichia coli, gronkowcem złocistym.
8. Kwas fumarowy – w medycynie wchodzi w skład leczenia łuszczycy, w przemyśle kosmetycznym stosowany jest jako składnik szamponów przeciwłupieżowych.
9. Kwas cytrynowy – bierze udział w odnowie komórek, pomaga spowolnić procesy starzenia, zwiększa elastyczność skóry, a tym samym spłyca zmarszczki. Kwas cytrynowy jest w stanie usuwać toksyny przez pory skóry.
10. Kwas winowy – ze względu na swoje właściwości wybielające, nawilżające i złuszczające często znajduje się w balsamach kosmetycznych, maseczkach, kremach. Dodanie soku z torebki pasterskiej do kremu nawilżającego lub nałożenie maski z miodu, oliwy z oliwek i naparu z torebki pasterskiej pomaga odświeżyć cerę, poprawić jej koloryt i wygładzić skórę. W farmakologii dodawany jest do środków stosowanych w leczeniu zaparć, chorób żołądka, zgagi, a także w celu zmniejszenia kaca.
11. Beta-sitosterol to substancja roślinna, fitosterol. Konieczne jest w ramach kompleksowej terapii miażdżycy naczyń, aby złagodzić stan z menopauzą, chorobami gruczołu krokowego. Zapobiega osadzaniu się cholesterolu w naczyniach, oczyszcza je, pomaga zmniejszyć częstotliwość napadów dusznicy bolesnej.

Flawonoidy:

1. Diosmina jest związkiem aktywnym, flawonoidem. Zmniejsza rozciągliwość żył, poprawia ich napięcie, zapobiega zastojom krwi, poprawia wymianę płynów w organizmie, pomaga usunąć jej nadmiar i zmniejszyć obrzęki. Wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, zwiększa częstotliwość ich skurczu, działa przeciwzapalnie, zapobiega powstawaniu procesów zapalnych, znieczula. Ze względu na swoje właściwości znajduje zastosowanie w składzie leków stosowanych w leczeniu żylaków i hemoroidów.
2. Witamina P (rutyna), bioflawonoidy. Zwiększa elastyczność ścian naczyń krwionośnych, przyczynia się do normalizacji ciśnienia tętniczego i wewnątrzgałkowego, zapobiega rozwojowi jaskry. Działa przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, zmniejsza obrzęki i skurcze, rozszerza naczynia krwionośne. Jego obecność w wystarczającej ilości pomaga układowi odpornościowemu zwalczać przeziębienia i infekcje. Witamina P jest często stosowana w chorobach układu pokarmowego, reumatyzmie, miażdżycy i nadciśnieniu. W przypadku braku witaminy P, krwotoków w miejscach ucisku, na skórze mogą pojawić się drobne siniaki.
3. Fitoncydy to substancje, które mogą niszczyć lub spowalniać rozwój mikroorganizmów. Przyczyniają się do normalizacji rytmu serca, ciśnienia krwi, obniżenia poziomu cukru we krwi, poprawiają krążenie mózgowe, wspierają zdrowie wątroby i układu nerwowego.
4. Potas – reguluje zawartość wody w tkankach organizmu, utrzymuje optymalną równowagę soli, zasad i kwasów, dzięki czemu przyczynia się do zmniejszenia obrzęków. Potas przyczynia się do normalizacji rytmu serca. Wspomaga pracę mózgu, poprawia jego dotlenienie i łagodzi stany alergiczne.
5. Miedź – Niedobór może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe, anemię, utratę apetytu, problemy z wypadaniem i łamliwością włosów, wysypki i krwawienia wewnętrzne. Miedź jest niezbędna dla zdrowia układu nerwowego i pokarmowego. Bierze udział w przemianie żelaza do hemoglobiny, jest niezbędny do syntezy kolagenu, który odpowiada za zdrowie kości, zębów i chrząstek. Miedź jest również ważna dla produkcji endorfin potrzebnych do utrzymania nastroju.
6. Cynk jest niezbędny do tworzenia kości. Pomaga zapobiegać cukrzycy, reumatyzmowi, artretyzmowi, zapobiega rozwojowi epilepsji, wspomaga gojenie ran. Jest niezbędna do przyswajania witaminy A i aktywności umysłowej, korzystnie wpływa na stan włosów i zębów.
7. Mangan – normalizuje pracę układu nerwowego, stymuluje aktywność mózgu, wspomaga produkcję kwasu askorbinowego (witaminy C). Niezbędne jest zapobieganie rozwojowi cukrzycy, reguluje poziom glukozy w organizmie, poprawia przemianę materii, zapobiega nadmiernemu odkładaniu się tłuszczów w wątrobie i innych narządach. Zmniejsza poziom „złego” cholesterolu, czyli zapobiega chorobom układu krążenia.
8. Chrom – jego niedobór powoduje bezsenność, zmęczenie, zwiększony niepokój, bóle głowy, drżenie rąk, pogorszenie stanu skóry i włosów. Chrom jest niezbędny do wchłaniania tłuszczów i węglowodanów, odpowiada za usuwanie i przetwarzanie lipidów, jest potrzebny do utraty wagi i utrzymania prawidłowej wagi. Ten pierwiastek jest niezbędny w zapobieganiu chorobom tarczycy i osteoporozie. Stymuluje regenerację tkanek.

Jak wygląda i gdzie rośnie

Cienkie pierzaste liście wyrastają na cienkiej łodydze o wysokości 20–50 cm. Kwiatostany małych żółto-białych lub różowawych kwiatów wyglądają jak zgrabna torebka. Owoce mają trójkątny kształt, który do czasu dojrzewania nabiera brązowego koloru. Korzenie trawy są długie i cienkie. Wzdłuż dróg, pastwisk, pól rośnie bezpretensjonalny kwiat.

Odbiór i przechowywanie

Nadziemna część rośliny wykorzystywana jest jako surowiec do produkcji produktów leczniczych. Zbiór przeprowadza się w okresie kwitnienia i pojawiania się owoców, ale zanim dojrzeją. Okres ten trwa od kwietnia do czerwca. Zbiór trawy powinien odbywać się przy suchej pogodzie, w ciągu dnia, aby rosa miała czas na stopienie. Możesz usunąć całą roślinę z korzeniami, a następnie usunąć je lub skosić trawę, pozostawiając korzenie w ziemi.

Nie można zebrać worka pasterskiego dotkniętego białym nalotem (grzybem) lub z oznakami rozkładu. Torebka Pasterza, która rośnie wzdłuż głównych autostrad i innych zanieczyszczonych obszarów, pochłania substancje toksyczne. W związku z tym lepiej wybrać obszary przyjazne dla środowiska do zbierania trawy.

Świeże łodygi i liście są przechowywane przez bardzo krótki czas. W koszach, tacach zaczynają pleśnieć i niszczeć, więc między zebraniem a przygotowaniem nie powinno być dużo czasu. Zebrane rośliny susz przez 5-7 dni na powietrzu, unikając otwartego słońca, aby nie spalić surowców. Aby przyspieszyć proces można zastosować suszarkę o temperaturze około 40-50°C. Roślina jest gotowa do przechowywania, jeśli łodygi stały się kruche, a liście nabrały gorzkiego smaku.

Przechowuj wysuszoną trawę w lnianych torebkach, słomianych lub kartonowych pudłach, papierowych torebkach, w chłodnym, suchym miejscu. Okres zachowania właściwości użytkowych uzależniony jest od warunków przechowywania, zwykle wynosi 2-3 lata.

Właściwości lecznicze ziela torebki pasterza

Najczęściej jako środek hemostatyczny stosuje się torebkę pasterza. Jest również stosowany w połączeniu z innymi lekami do leczenia nadciśnienia, zapalenia pęcherza moczowego, odmiedniczkowego zapalenia nerek, działa przeciwgorączkowo i łagodnie przeciwbólowo. Liście torebki pasterza zawierają wysokie stężenie środków przeciwdrobnoustrojowych, które pomagają odkazić rany i przyspieszyć ich gojenie.

Dla kobiet

W medycynie ludowej w Rosji kobiety przyjmowały jako środek antykoncepcyjny wywar z torebki pasterskiej. Substancje zawarte w roślinie naprawdę pomagają opóźnić owulację i zapobiec niechcianej ciąży.

Ze względu na wysoką zawartość garbników, a także kwasu szczawiowego, wywar z torebki pasterskiej może zmniejszyć krwawienie i ból oraz złagodzić ogólny stan przy obfitych miesiączkach.

Witamina B8 w składzie torebki jest ważna dla zdrowia i sprawnego funkcjonowania układu rozrodczego, szczególnie przydatna dla kobiet planujących ciążę. Ta sama witamina, pod warunkiem regularnego i wystarczającego spożycia, pomaga przywrócić i utrzymać zdrowie włosów, zapobiega uszkodzeniom i wysuszeniu.

Zawarty w torebce beta-sitosterol aktywuje syntezę żeńskiego hormonu płciowego estradiolu. Pod jego wpływem skóra twarzy staje się miękka i aksamitna, zmarszczki wygładzone, a cera poprawi się. Estradiol poprawia nastrój, zwiększa odporność na stres.

Obecność witaminy K sprawia, że torebka pasterska jest cenna dla kobiet w okresie menopauzy, ponieważ witamina ta wspomaga wchłanianie wapnia, odpowiednio, zapobiega kruchości kości oraz zapewnia zdrowe zęby i włosy.

Dla mężczyzn

Witamina B4 w torebce pasterza jest niezbędna dla zdrowia prostaty. Przyczynia się również do zwiększenia ruchliwości plemników, pomagając w ten sposób zwalczać jedną z przyczyn niepłodności męskiej.

Zawartość kwasu szczawiowego w torebce sprawia, że jest on ważnym składnikiem w leczeniu problemów z potencją. Substancje te pomagają w normalizacji libido, podnoszą poziom testosteronu, dlatego nalewki z torebki pasterskiej polecane są w leczeniu i profilaktyce problemów z potencją.

Beta-sitosterol w torebce pasterza jest niezbędny w leczeniu przerostu prostaty, a także raka prostaty. W leczeniu chorób prostaty konieczne jest przyjmowanie nalewki torebki przez 2 tygodnie, 3 razy dziennie, 2 krople rozpuszczone w pół szklanki wody.

Podczas ciąży

Torebka Pasterza wzmaga skurcz mięśni gładkich. Jest dobry dla zdrowia jelit i żołądka, ale jest niebezpieczny w czasie ciąży.

Podczas karmienia piersią
Nie ma przeciwwskazań do zabrania torebki w okresie karmienia piersią. Konieczne jest bardzo ostrożne stosowanie z nim wywarów, herbat czy naparów, zaczynając od małych dawek. Obecność wielu różnych naturalnych silnych substancji może powodować u dziecka alergie lub inne negatywne reakcje.

Jednocześnie w okresie rekonwalescencji poporodowej torebka pasterza może mieć korzystny wpływ na ciało kobiety, pomagając przyspieszyć skurcz macicy.

Dla dzieci

Uważa się, że do 12 roku życia nie należy stosować wywarów i naparów z torebką pasterza, ponieważ mogą powodować zaburzenia w układzie pokarmowym, alergie lub inne negatywne reakcje organizmu dziecka. W przyszłości herbatę o minimalnym stężeniu torebki pasterskiej należy podawać dzieciom i młodzieży, stopniowo zwiększając dawkę w razie potrzeby i przy braku powikłań.

Zawarte w torebce pasterza witaminy B1 i B8 pomagają dzieciom w wieku szkolnym w opanowaniu dużej ilości wiedzy, zapamiętywaniu informacji i rozwijaniu zdolności analitycznych.

Herbata z torebką, przyjmowana wieczorem, może przyczynić się do normalizacji snu, który jest również niezbędny do wzrostu i rozwoju dzieci. Taki napój to również naturalne źródło witaminy C, która jest szczególnie potrzebna wiosną i jesienią, aby zapobiec przeziębieniom.

Sakiewka Pasterza w medycynie ludowej

1. Do leczenia chorób jamy ustnej i gardła. Płukanie wywarem z torebki pasterskiej pomaga leczyć rany i pęknięcia, łagodzić stan z zapaleniem jamy ustnej i innymi zmianami w jamie ustnej. Procedurę należy powtarzać po każdym posiłku przez 2-3 dni.
2. Do leczenia chorób przewodu pokarmowego. Codzienne przyjmowanie wywaru z torebki pasterskiej co najmniej trzy razy dziennie (pomiędzy posiłkami) pomaga normalizować trawienie, zmniejszać stany zapalne żołądka i jelita grubego.
3. Do użytku zewnętrznego stosuje się kompresy i maści. Balsam sporządzony z nalewki z torebki, rozcieńczony wodą w stosunku 1:3, może redukować wysypki na twarzy, normalizować stan skóry tłustej, usuwać niechciany błyszczenie.
4. Sok z torebki pasterza można nałożyć na gazę i nałożyć na powierzchnię rany, aby przyspieszyć gojenie i zapobiec zanieczyszczeniu bakteryjnemu. Ważne jest, aby zastosować taki kompres po zatrzymaniu krwi, pojawi się blizna.
5. Napar z torebki pasterskiej, nałożony na wacik, można nakładać na posiniaczone miejsca, aby zmniejszyć obrzęk tkanek i przyspieszyć resorpcję krwiaka.
6. W przypadku patologii nerek, w tym kamicy moczowej, napar z torebki pasterskiej pomaga zmniejszyć stan zapalny, zmniejsza ból i wspomaga usuwanie kamieni. Przebieg leczenia infuzją należy prowadzić przez co najmniej 2 tygodnie, konieczne jest przyjmowanie leku 3 razy dziennie, 2 łyżki stołowe przed posiłkami.
7. W przypadku krwawienia z nosa można zakroplić sok. Świeże liście są kruszone w moździerzu lub blenderze, wyciskane sokiem z gazy. Rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1 i zakroplić 1-2 krople 2 razy dziennie. Kwas szczawiowy w torebce pasterza działa bakteriobójczo, zapobiega rozwojowi bakterii chorobotwórczych.
8. W przypadku nadciśnienia i innych chorób układu sercowo-naczyniowego zaleca się napar z kompleksu ziół leczniczych. 20 gramów suszonej trawy torebkowej, 20 gramów suszonych kwiatów głogu, 10 gramów suchego korzenia kozłka, 10 gramów suszonych liści melisy zalewa się trzema szklankami wrzącej wody i pozostawia w termosie na 3 godziny. Zastosuj środek 3 razy dziennie 15 minut przed posiłkiem przez co najmniej 2 tygodnie. Następnie musisz zrobić sobie przerwę na co najmniej 10 dni i powtórzyć kurs.
9. Aby obniżyć ciśnienie krwi, stosuje się nalewkę, rozcieńczając kilka kropli w 50 gramach wody. Aby osiągnąć stabilny wynik, zaleca się cykl leczenia przez tydzień, przyjmując nalewkę 3 razy dziennie 30 minut po jedzeniu.
10. W przypadku reumatyzmu i dny moczanowej stosuje się złożony napar w celu zmniejszenia stanu zapalnego i złagodzenia bólu. 10 gram suszonego worka pasterskiego, 10 gram suszonego skrzypu zalewa się wrzącą wodą i podaje w termosie przez 2-3 godziny. Narzędzie stosuje się 2 łyżki stołowe przed posiłkami przez 10 dni.
11. W przypadku krwawień u kobiet związanych z porodem, krwotokiem miesiączkowym, powikłaniami menopauzalnymi zaleca się stosowanie naparu z kolekcji ziół: 5 łyżek torebki suchego ziela, 5 łyżek suszu krwawnika, 2 łyżki suszu kory dębu, 5 łyżek pięciornika kłącza są mieszane. Jedną łyżkę mieszanki wlewa się szklanką wrzącej wody, nalega na godzinę, a następnie filtruje. Spożywaj pół szklanki dziennie przed posiłkami przez 5 dni.
12. W chorobach ginekologicznych zaleca się stosowanie nalewki winnej. Jest mniej mocny niż nalewka z wódki czy bimber, ponadto dobroczynne właściwości wina mają dodatkowy efekt terapeutyczny. Nalewkę z wina z torebki pasterskiej należy przyjmować 1 łyżkę stołową 6 razy dziennie przez 1 miesiąc. Po miesięcznej przerwie kurs należy powtórzyć. Aby przygotować winną nalewkę torebki, wlej 50 gramów suchej trawy do 500 ml wytrawnego białego wina i zaparzaj kompozycję przez 2 tygodnie w suchym, ciemnym miejscu.
13. W chorobach zapalnych żeńskiego układu rozrodczego, w tym wywołujących niepłodność, zaleca się zabranie ziołowej kolekcji suchych składników: 1 łyżka korzenia mniszka lekarskiego, 1 łyżka koniczyny, 1 łyżka kwiatów nagietka, 1 łyżka torebki, 1 łyżka stołowa pokrzywy. Zmiel wszystko i zalej 1,5 litra zimnej wody. Doprowadź miksturę do wrzenia i gotuj przez 5 minut. Następnie ostudź bulion i dodaj przegotowaną wodę do odparowanej objętości. Zbiór ziołowy do użycia jednej szklanki pół godziny przed posiłkiem na 5 dni przed wystąpieniem menstruacji. Po uruchomieniu wywar należy zatrzymać. Przebieg zbierania ziół należy powtórzyć co najmniej 4 razy.

Zastosowanie w gotowaniu

Torebka często znajduje się w różnych potrawach kuchni chińskiej, indyjskiej, kaukaskiej i niektórych krajów europejskich. W Rosji torebkę pasterską nazywano musztardą chłopską, ponieważ często używano jej do dodawania pikantnego, pikantnego smaku różnym potrawom.

W kuchni najczęściej używa się świeżych liści, suszona trawa jest gorzka i służy tylko do celów terapeutycznych i profilaktycznych. Roślinę dodaje się do sałatek, zup, dodatków, farszu do pieczenia. Torebka Pasterza dobrze pasuje do sałatek i przystawek z selerem.

Suszone nasiona można wykorzystać jako pikantną przyprawę zamiast pieprzu czy musztardy. Nasiona suszy się, miele w młynku do kawy, zalewa wrzącą wodą do uzyskania konsystencji śmietany, dodaje się cukier i sól. Sos ten można doprawiać potrawami rybnymi i mięsnymi.

Sałatki z torebką pasterską nabierają przyjemnego aromatu i delikatnego posmaku.

1. Jeden ogórek, jeden pomidor, 100 gramów torebki pasterskiej, jedno jajko na twardo sieka się, miesza, dodaje sól i doprawia kwaśną śmietaną.
2. 100 gramów liści torebki miesza się z 250 gramami świeżej młodej białej kapusty, jednym ogórkiem i dwoma ząbkami czosnku. Najlepiej wypełnić taką sałatkę olejem roślinnym.
3. Dzięki unikalnej kompozycji mikroelementów i witamin torebka pasterska może przyczynić się do utraty wagi. Potrawy z nim nadają się do diety dietetycznej. 4 małe ziemniaki gotuje się w wodzie lub chudym bulionie mięsnym. 50 gramów cebuli smaży się na oleju roślinnym z 100 gramami liści torebki. Do ziemniaków dodaje się zieleninę, a zupę gotuje się przez 5-10 minut. Do zupy można dodać śmietanę.

Latem zamiast tradycyjnej zielonej cebuli lub koperku można użyć torebki pasterskiej. Świeże zielone torebki pasterza można dodać do gotowanego nadzienia z jajek i ryżu do ciasta drożdżowego lub ciasta francuskiego. Pieczenie nabierze oryginalnego smaku i pikantnego aromatu.

Pierogi z dodatkiem torebki są popularne w kuchni chińskiej. Do ich przygotowania będziesz potrzebować:

• 300 gram listków pasterskich,
• 200 gram grzybów shiitake (można zastąpić pieczarkami),
• 6 jaj kurzych,
• 5 łyżek mąki
• 50 gram zielonego selera,
• 5 gotowanych krewetek (lub kilka łyżek suszonych)
• sól, a także inne przyprawy i przyprawy do smaku.

Pieczarki, seler i krewetki są mielone w blenderze. Jeśli stosuje się suszone grzyby, moczy się je w ciepłej wodzie przez 10-15 minut. 5 jajek ubija się solą i smaży przez 5 minut, cały czas mieszając. Torebkę pasterza smaży się na oleju roślinnym na dużym ogniu przez 1-2 minuty. Wszystkie składniki nadzienia są wymieszane. Ciasto wyrabia się z mąki, wody i jajek. Pierogi można smażyć, gotować lub gotować na parze.

Rodzaje związków leczniczych

W zależności od obecności przeciwwskazań i stanu organizmu, z torebki pasterza można przygotować różne napoje. Ponadto można go łączyć z innymi środkami, np. dodając do miodu kilka łyżek wywaru lub naparu.

Napar

2 łyżki suszonych ziół wlewa się do 200 ml gorącej wody i parzy przez 15 minut w łaźni wodnej, a następnie schładza przez godzinę. Następnie roztwór jest filtrowany i usuwane są z niego surowce roślinne. Do płynu dodaje się przegotowaną wodę do 200 ml i doprowadza do wrzenia. Powstały napar wlewa się do słoika i pozostawia w ciemnym, chłodnym miejscu. Możesz go użyć w ciągu dwóch dni.

Napar można przygotować w prostszy sposób: do termosu dodać 15 gram suszonych ziół, zalać szklanką przegotowanej wody, szczelnie zamknąć pokrywkę i pozostawić na 2 godziny.

Nastój

Wysuszona trawa zalewana jest wódką w taki sposób, aby poziom płynu był o 1/3 objętości wyższy niż materiał roślinny. Wytrzymuj nalewkę przez co najmniej 3 tygodnie. Następnie trawa jest z niego usuwana i przechowywana w ciemnym, chłodnym miejscu. Zamiast nalewki można użyć soku rozcieńczonego w wódce w stosunku 1:5.

Wywar

Aby przygotować, dodaj suszone ziele do wody w proporcji 1 gram na 30 ml wody. Bulion doprowadza się do wrzenia i pozostawia na małym ogniu przez 30 minut, a następnie filtruje. Odwar można przechowywać w suchym, ciemnym miejscu do 3 dni.

Herbata

Możesz zrobić herbatę z jednej sakiewki pasterskiej, dodając 1 łyżeczkę ziela do 1 szklanki wody. Możesz również połączyć torebkę z innymi ziołami, takimi jak rumianek, tymianek, lipa.

Przeciwwskazania do stosowania

Wpływ na krzepnięcie krwi i skurcz mięśni gładkich sprawia, że zabieranie torebki pasterskiej jest niepożądane w następujących przypadkach:

• skłonność do niskiego ciśnienia krwi;
• zwiększona krzepliwość krwi;
• naczyniowa choroba zakrzepowo-zatorowa;
• ciąża.

W przypadku choroby nerek lub zaburzeń metabolicznych nieostrożne korzystanie z torebki może wywołać tworzenie się kamieni w żółci lub pęcherzu, ponieważ torebka pasterza zawiera dużą ilość kwasu szczawiowego, który łączy się z wapniem i krystalizuje w organizmie.