Lulo: co to za owoc i do czego się przydaje

Egzotyczna roślina o wielowiekowej popularności cieszy mieszkańców kontynentu południowoamerykańskiego, gdzie znanych jest około 20 odmian. Poza ojczyzną Andów Naranjilla nie jest tak dobrze znana i jest wymieniona w jednej formie – Królowej Andów. Słynie ze swoich walorów smakowych i zdrowotnych.

Co to za owoc

Lulo lub naranjilla (hiszp. „naranha” – pomarańczowy) – jagoda Kito (solanum guitoehse). Jest uważany za krewnego ziemniaków i pomidorów.

Do smaku złote jabłko łączy w sobie kilka owoców (ananas, cytryna, marakuja) i ma słodko-kwaśny smak z cytrusowym aromatem. Naranjilla ma wiele nazw, w tym:

• mała pomarańcza;
• Złote jabłko;
• kia-ton-do;
• złoty owoc Andów;
• Toronto.

Jak to wygląda

Owocowy krzew ozdobny osiąga wysokość do 2 metrów. Ciemne, rzeźbione liście z fioletowymi włoskami (długość 90 cm, szerokość 30 cm) z grubymi żyłkami. Białe kwiaty na zewnątrz i liliowe wewnątrz z żółtymi pręcikami przypominają ziemniaczane. W kwiatostanie otwiera się około 10 puszystych kwiatów. Łodyga Lulo jest delikatna, pokryta kosmkami i żółtymi kolcami (z tego powodu nazywa się ją cierniową i owłosioną).

Owoc Aranjila jest okrągły, koloru pomarańczowego. Dorasta do 3-8 cm średnicy, gęsta skórka pokryta łatwo usuwalnymi kosmkami. W dotyku mała pomarańcza wygląda jak brzoskwinia, ze strukturą przypominającą pęcherzycę. Na kroju widoczne są 4 plastry, oddzielone białą przegrodą, oraz zielony rdzeń z przeźroczystą lub żółtawą galaretowatą miazgą z licznymi białymi nasionami. Średnia waga – 60g.

Gdzie to rośnie

Naranjilla Quitornse jest uprawiana w Ekwadorze i południowej Kolumbii. Podgatunek wyróżnia się brakiem kolców na łodydze. Septentrionale rośnie w środkowej Kolumbii i Kostaryce (1000-2000 m n.p.m.). Różni się stabilnością gałęzi i dużą liczbą cierni. Królowa Andów uprawiana jest w Peru, Panamie i na Antylach.

Korzyści z owoców lulo

Krzew Solanaceae zawiera przydatne substancje:

• witaminy – A, K, B (cała grupa), C;
• mikroelementy – mangan, potas, żelazo, wapń, miedź, żelazo, fosfor, sód, cynk;
• węglowodany, białka, pektyny, błonnik;
• pepsyna;
• błonnik pokarmowy.

Przeciwutleniacz wpływa na organizm na różne sposoby:

1. Regularne spożywanie zapobiega rozwojowi raka i przywraca ogólną odporność, wzmacnia kości.
2. Pozytywny wpływ na układ nerwowy zmniejsza obciążenie serca.
3. Składniki usuwają nadmiar płynów z organizmu regulując równowagę wody i elektrolitów. Kompleks witamin stymuluje wzrost paznokci i mieszków włosowych.

Co może zaszkodzić?

Produkt można spożywać w dowolnej ilości i bez ograniczeń wiekowych. Ale istnieje pewna kategoria osób, którym stosowanie tego owocu jest ściśle przeciwwskazane. Warto odmówić zażywania psiankowatych Kiton, gdy:

1. Niskie ciśnienie. Ciśnienie krwi nieznacznie spada, co może niekorzystnie wpłynąć na stan zdrowia pacjenta z niedociśnieniem.
2. Indywidualna nietolerancja składników (alergia pokarmowa).
3. Patologia wątroby (obciążenie narządu).
4. Wrzód trawienny (pogorszenie uszkodzenia błony śluzowej).

Jak jeść owoce lulo

Lulo jest spożywane na surowo lub gotowane. Jednak podczas obróbki cieplnej tracona jest ponad połowa składników odżywczych. Obrany z kosmków owoc dzieli się na pół, rdzeń odsysa się lub wydrapuje łyżką wraz z nasionami. Skóra jest wyrzucana.

Co można ugotować z lulo

Wszystkie enzymy są zachowane w stanie świeżym, dlatego najczęściej powstają z naranjilli:

• sok naturalny;
• Sałatka owocowa;
• jogurt, galaretki;
• zimne napoje;
• wino.

Na bazie lulo powstają lody, marmolada i dżem. Jako nadzienie dobrze ujawnia się w ciastach i słodyczach. Niska kaloryczność produktu (27 kcal na 100 g) pozwala na włączenie płodu do diety. Procesy moczopędne i metaboliczne będą przebiegać odpowiednio szybciej, dieta będzie bardziej skuteczna.

Niedojrzałe owoce są mniej słodkie i nie mogą być spożywane na surowo. Niedojrzałe jagody pomagają uzyskać pikantną kwaskowatość w deserach lub napojach.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Ze względu na swoje właściwości lecznicze naranjilla jest stosowana w profilaktyce i leczeniu:

1. Nadciśnienie, obrzęk kończyn, z miażdżycą, cukrzycą.
2. Niestrawność. Pepsyna przyswaja białka i reguluje pracę przewodu pokarmowego, likwiduje zaparcia, wzdęcia. Błonnik usuwa toksyny, normalizuje poziom glukozy we krwi.
3. Bezsenność. Zawarte w składzie witaminy z grupy B uspokajają układ nerwowy (witaminy z grupy A wzmacniają go) i normalizują sen.
4. Niedokrwistość (niedokrwistość). Poziom żelaza zwiększa zawartość czerwonych krwinek i pobudza krążenie krwi, nasyca organizm tlenem. To zwiększa wzrost włosów i paznokci.
5. Osłabiona odporność lub nieregularne cykle menstruacyjne, ten owoc również pomaga.
6. Chroni narządy wzroku, wspomaga powrót do zdrowia po zaćmie, tworzeniu się żółtych plam, zapobiega powstawaniu alergicznych spojówek i innych chorób oczu.
7. Błonnik eliminuje zły cholesterol i zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi. Minerały i witaminy poprawiają pracę układu sercowo-naczyniowego, zmniejszają możliwość wystąpienia drgawek i udaru mózgu.
8. Wysoka zawartość fosforu, wapnia i minerałów zwiększa twardość kości oraz zapobiega zapaleniu stawów, osteoporozie.

Zastosowanie w kosmetologii

Dzięki produkowanemu kolagenowi zachowana jest młodość i elastyczność skóry. Komórki tkankowe regenerują się szybciej, następuje spowolnienie pojawiania się zmarszczek mimicznych, związanych z wiekiem i procesem starzenia.

Miąższ i sok Naranjilla dodaje się do maseczek, kremów i olejków do włosów lub skóry. Aby zwęzić pory, wygładzić zmarszczki i leczyć trądzik, twarz jest myta, pory otwierane i nacierane świeżą miazgą. Białe krwinki wnikają głęboko pod skórę i pełnią funkcję ochronną organizmu.

Jak uprawiać lulo

Andyjscy rolnicy uprawiają złote jabłko w górach. Przy stałym klimacie rośliny wieloletnie konsekwentnie produkują plony. Wysokie drzewa (banany) sadzi się w celu ochrony przed silnymi wiatrami i atakiem pasożytniczych owadów.

Ogrodnicy amatorzy środkowego pasa uprawiają krzewy Solanaceae w pokojach lub na łóżkach. Toronkha jest bardzo kapryśna, ponieważ rośnie w centralnej Rosji i wymaga szczególnej uwagi. Jest bardzo wrażliwy na zimno i umiera w temperaturach poniżej 10°C. Ekstremalne upały są również szkodliwe, niezależnie od poziomu wilgotności sadzonka uschnie, gdy tylko znak wzrośnie powyżej 25 ° C. Naranjilla tropikalna przestaje się rozwijać, jeśli temperatura w nocy jest podwyższona (średnia temperatura w nocy wynosi 20°C). Kia-ton-to nie lubi bezpośredniego światła słonecznego. Krótkie dni i wysoka wilgotność to idealne warunki do plonowania. W klimacie umiarkowanym nie przetrwa dłużej niż 2 lata. Na otwartej przestrzeni wzrost nie osiąga 40 cm, aw szklarni (podlegającej systemowi grzewczemu) rozciągnie się do 2 m.

Uprawa lulo jest możliwa dzięki sadzonkom i nasionom. Około 50% roślin zapuszcza korzenie. Sadzonki to niezawodna i szybka metoda, ale trudno znaleźć sadzonkę w sklepach. Nasiona do sadzenia są zamawiane w sklepie internetowym lub sprowadzane we własnym zakresie.

Rozwój Kia-ton-to potrwa do 120 dni od rozpoczęcia sadzenia. Dojrzewanie zajmie tyle samo. Dlatego należy go sadzić w lutym. Mały kiełek można sadzić w domu, aż stanie się silniejszy.

Uprawa nasion

W przypadku gleby próchnicę, piasek, czarną ziemię i darń łączy się w stosunku 2: 2: 2: 4. Umieść ziarno w małym zagłębieniu, przykryj, trochę podlej. Przykryj szczelnie folią i pozostaw na parapecie. Optymalna temperatura pokojowa to 25°C. Fitolampy pomogą przyspieszyć proces wzrostu. Po pojawieniu się kiełków temperatura w pomieszczeniu spada do 20°C. W warunkach pokojowych konieczne jest sztuczne zapylanie. Po 3 miesiącach wzmocnione kiełki przenosi się do dużej doniczki.

Uprawa przez sadzonki

Gleba jest podobna. Drenaż wlewa się do pojemnika o pojemności około 2 litrów, aby sadzić sadzonki. Po 2-3 miesiącach wyrosłe sadzonki przesadza się do głębokich doniczek o pojemności 12-15 litrów. Parapet powinien być dobrze oświetlony, ale osłonięty od bezpośredniego światła słonecznego.

Dojrzałe rośliny zajmują dużo miejsca (1 m2), dzięki czemu można kontynuować uprawę w szklarni lub oranżerii. Aby łodyga nie zapadła się pod własnym ciężarem, ważne jest wykonanie kilku podpór.

Leczenie

Z roku na rok zmienia się wierzchnia warstwa gleby i nawozy (napar z dziewanny i nawozy fosforanowo-potasowe). Gatunek tropikalny uwielbia wilgoć, ale nie silną. Aby to zrobić, ziemia jest osuszana, liście są spryskiwane wodą i trochę strząsane.

Konieczne jest podlewanie pędów, gdy górna warstwa gleby wysycha, przed podlewaniem ziemia jest poluzowana i nasycona nawozami. Dodatkowe łodygi należy usunąć w odpowiednim czasie, rozprowadzając składniki odżywcze w kwiatach. W okresie wegetacyjnym zaleca się nawozić nalewką z pokrzywy (dwa razy w miesiącu).

Aby uzyskać dobre zbiory, wymagana jest odpowiednia opieka:

1. Regularny przeszczep.
2. Top dressing, rozluźnienie i nasycenie gleby przed formowaniem się kwiatów.
3. Usuwanie pędów i suchych gałęzi do przyszłych zbiorów.
4. Profilaktyka chorób grzybiczych i innych, szkodników owadzich.

Podczas kwitnienia królowa Andów może zostać zaatakowana przez stonki ziemniaczane i chrząszcze owocowe. W ogrodzie zimowym lub w mieszkaniu Naranhilla jest atakowana przez przędziorków lub kolonie mszyc. Gdy powietrze jest suche, owad atakuje. W tym przypadku cierpią korzenie i łodyga. W tym przypadku krzew spryskuje się octem jabłkowym (1 łyżka na 1 litr wody).

Kiedy na liściach pojawiają się niechciane plamy, obrzęki, zmarszczki, złote jabłko Andów sprawdzane jest pod kątem obecności grzyba i choroby bakteryjnej. Jeśli leczenie nie działa, roślina zostaje zarażona wirusem. Spala się natychmiast, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.

Po kwitnieniu Naranjilla jest traktowana kwasem borowym i nawożona monofosforanem potasu (2-3 razy w miesiącu).

Po zbiorze usuwa się stare pędy, dzięki czemu młode pędy rosną szybciej, a przyszłe owoce stają się większe i bardziej pożywne. Z jednego krzewu uzyskuje się duży plon 10 kg (około 120 sztuk). Zaleca się regularne spryskiwanie liści, aby nie wyschły.

Interesujące fakty
Aby zachować prezentację, do transportu używa się niedojrzałych owoców. Mają kwaśny smak z mocną goryczką. Aby dojrzeć, uvilla kładzie się na parapecie i pozostawia na kilka dni. Nabierze pomarańczowego koloru, ujawni się słodycz i cytrusowy zapach. Mała pomarańcza przypomina pomidora swoją szypułką i słonością.

W wieku sześciu miesięcy łodyga krzewu zaczyna się łuszczyć. Ten czynnik jest uważany za normalny, ale w tym okresie zaleca się zapewnienie roślinie światła w celu spowolnienia i wyeliminowania zjawiska.

Interesujące fakty

1. Najczęściej Lulo uprawia się w celu dekoracji działki ogrodowej. Uwagę przyciągają duże liście i niezwykły wygląd.
2. Kosmki owocu powodują podrażnienia skóry, więc zbieracze pracują w rękawiczkach. Aby pozbyć się włosków, lekko ociera się o ziemię.
3. Sorbet uważany jest za narodowy napój Kolumbii i Ekwadoru – naturalny sok z toronji ubija się z cukrem do uzyskania piany.
4. Naturalny sok ze złotego jabłka o szmaragdowym kolorze. Pod względem składu witamin przewyższa cytrynę.
5. Hodowcy od dawna starają się zadowolić kapryśną roślinę i rozpocząć hodowlę na dużą skalę. Trwają prace operacyjne w celu przekroczenia Naranhill z krzakiem kokonu. Oczekuje się, że uzyskana hybryda będzie twardsza i bardziej stabilna podczas transportu i sadzenia w chłodniejszych obszarach.
6. Zawartość kalorii w każdym owocu zależy od metody uprawy, ale nadal pozostaje produktem dietetycznym o bogatym składzie witaminowo-mineralnym.
7. W Kostaryce egzotyczny produkt je się z solą, dodaje się do dań mięsnych i warzywnych, a serniki pokrywa się miąższem. Bardzo popularne jest wino na bazie Naranjilli.